چکيده :
در اين مقاله ابتدا نظرات بعضي از صاحبنظران در مورد نقش سرمايه انساني در توسعه كشاورزي ارائه شده ، آنگاه وضعيت موجود سرمايه انساني در ايران در رابطه با بخش كشاورزي مورد بررسي قرار مي گيرد. در اين بررسي از بين عواملي كه معرف كيفيت سرمايه انساني است ميزان سواد مورد استفاده قرار مي گيرد. خلاصه نظرات صاحبنظران اين است كه توسعه نيروي انساني در سطح روستا و همچنين در مناطق شهري براي توسعه كشاورزي از عوامل مهم محسوب مي گردد. اين تحليل نشان مي دهد كه در كشور ايران : (1) در چند دهه اخير عليرغم رشد سريع جمعيت ، درصد باسوادان روبه افزايش بوده است . (2) درصد سواد در روستاها سريعتر از مناطق شهري افزايش يافته و لذا فاصله سواد بين روستا و شهر در حال كاهش است . (3) درصد باسوادان با تحصيلات عالي در كل كشور پايين بوده و در روستاها به مراتب پايين تر از مناطق شهري است . (4) آخرين نكته اين است كه از مقايسه سهم بخش كشاورزي از توليد ناخالص داخلي با سهم ساير بخشها، مي توان نتيجه گرفت كه تحصيلات عالي در رشته هاي كشاورزي در كشور كافي نبوده و مي تواند افزايش يابد. براي اين كار لازم است كه انگيزه تحصيل در اين رشته افزايش داده شود.
