شماره مدرك :
1156
شماره مدرك :
1159پ
شماره راهنما :
1178
پديد آورنده :
پهلواني ، محمد هادي
عنوان :

ارزيابي خصوصيات كمي و كيفي ارقام پنبه تحت شرايط ديم و ديم با آبياري تكميلي

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد (اصلاح نباتات )
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان . دانشكده كشاورزي
سال دفاع :
1378
صفحه شمار :
[ب ]، سيزده ، 108، ]II[ص .: مصور، جدول ، نمودار
يادداشت :
اساتيد مشاور : عمران عاليشاه ، سيد علي محمد ميرمحمدي ميبدي,اساتيد داور : خورشيد رزمجو، مصطفي مبلي ,چكيده به فارسيي و انگليسي ,ص . ع . به انگليسي
استاد راهنما :
عبدالمجيد رضايي
توصيفگر ها :
خصوصيات كمي و كيفي / ارقام پنبه / ديم / آبياري تكميلي / تنش رطوبتي / بهنژادي / قوزه / برگ / ريشه / الياف / روشهاي آماري / جوانه زني / PEG/ واريانس ژنتيكي / تجزيه عامل ها / خوشه اي / خشكي /
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
كد ايرانداك :
ID1178
چكيده فارسي :
اين مطالعه به منظور بررسي شاخصهاي تحمل به خشكي و خصوصيات كمي و كيفي ژنوتيپهاي پنبه در شرايط ديم و ديم با آبياري تكميلي ، در قالب طرح كرتهاي نواري در ايستگاه تحقيقات كشاورزي پنبه هاشم آباد گرگان انجام شد. عوامل آزمايشي را 3 تيمار آبياري شامل شرايط ديم ، ديم با 1 مرتبه آبياري تكميلي در مرحله قوزه دهي و ديم با 2 مرتبه آبياري تكميلي در مراحل اوايل و اواسط قوزه دهي و 24 ژنوتيپ شامل ارقام و دو رگهاي ايراني و خارجي همراه با رقم ساحل به عنوان شاهد تشكيل دادند. شرايط تيمار ديم (بدون آبياري) موجب كاهش معني دار عملكرد، تعداد و طول شاخه هاي زايشي ، تعداد و وزن قوزه ها، سطح برگ ، درصد روغن پنبه دانه و طول 5/2 و 50 درصد الياف گرديد ولي موجب افزايش درصد تكس شد. تنوع قابل ملاحظه اي بين ژنوتيپ ها براي ارتفاع بوته ، تعداد و طول شاخه هاي زايشي و رويشي ، تعداد و وزن قوزه ها، سطح برگ ، تعداد روزنه و روز تا باز شدن اولين قوزه مشاهده شد. درصد و سرعت جوانه زني بذور در پتانسيل هاي اسمزي 0 و 2-، 4-، 6- و 8- بطور بسيار معني داري كاهش يافت ، و ژنوتيپهاي مورد بررسي از اين نظر اختلاف معني داري داشتند. تفاوت بين ژنوتيپ ها از نظر ميانگين توليد، ميانگين هندسي عملكرد و شاخص تحمل فرماندز در شرايط تنش متوسط (مقايسه محيط ديم با ديم با 1 مرتبه آبياري تكميلي ) و شديد (مقايسه محيط ديم با ديم با 2 مرتبه آبياري تكميلي ) معني دار بود. ژنوتيپ شماره 1 از نظر شاخص تحمل در هر دو سطح تنش جزو ژنوتيپهاي برتر بود، و از نظر شاخص حساسيت به خشكي به ترتيب رتبه هاي 25 و 21 را در سطوح تنش متوسط و شديد كسب نمود. ولي ميانگين توليد و ميانگين هندسي عملكرد آن كم بود. بنابراين ، اين ژنوتيپ داراي تحمل بالا و يا حساسيت پايين نسبت به تنش كم آبي مي باشد. از طرف ديگر ژنوتيپ شماره 19 از نظر شاخص تحمل رتبه پايين و از نظر شاخص حساسيت به خشكي در سطوح متوسط ...
استاد راهنما :
عبدالمجيد رضايي
لينک به اين مدرک :

بازگشت