پديد آورنده :
شاه وردي، زهره
عنوان :
تاثير پوترسين و ساليسيليك اسيد در افزايش تحمل به سرماي گياه بادمجان
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
علوم باغباني
محل تحصيل :
اصفهان: دانشگاه صنعتي اصفهان، دانشكده كشاورزي
صفحه شمار :
يازده،[69]ص.: مصور، جدول، نمودار
يادداشت :
ص.ع. به فارسي و انگليسي
استاد راهنما :
مصطفي مبلي
استاد داور :
نعمت اله اعتمادي، علي محمد مير محمدي ميبدي
تاريخ ورود اطلاعات :
1395/08/26
چكيده فارسي :
چكيده بادمجان يكي از مهمترين سبزيجات به ويژه در كشورهاي آسيايي ميباشد كه از جنبه اقتصادي و غذايي براي بشر با ارزش است گياه بادمجان محصول فصل گرم است و نسبت به دماهاي پايين حساس ميباشد و در دماهاي پايين غير يخزدگي و باالي صفر دچار سرمازدگي ميشود دماي پايين يكي از مهمترين عوامل محيطي در كشاورزي ميباشد كه بقا باروري و گستره انتشار گياهان را در دنيا محدود ميسازد گياهان بخش كشاورزي به ويژه باغباني به سبب قرار گرفتن در شرايط تنش از جمله سرما متحمل خسارات زيادي ميشود كه ساليانه ميلياردها دالر تخمين زده ميشود بنابراين استفاده از روش هايي به منظور مقاومت به تنشها در گياهان ضروري ميباشد از مواد شيميايي كه در سال هاي اخير روي اثرات آنها در كاهش سرمازدگي كار شده است ميتوان ساليسيالتها و پليآمينها را نام برد با توجه به حساس بودن گياه بادمجان به دماهاي پايين مطالعهاي در قالب دو آزمايش مجزا بر روي گياه بادمجان رقم قلمي ورامين صورت گرفت تا تاثير تركيبات ساليسيليك اسيد و پوترسين در افزايش مقاومت به سرماي بادمجان مورد بررسي قرار بگيرد آزمايش اول به صورت فاكتوريل 2 7 در قالب طرح كامال تصادفي در 4 تكرار انجام گرديد فاكتور اول شامل ساليسيليك اسيد در سه غلظت 1 0 5 0 و 1 ميليموالر و پوترسين در سه غلظت 1 2 و 3 ميليموالر همراه با شاهد آب مقطر و فاكتور دوم روش استفاده از هورمون شامل هورمون پاشي و محلول دهي بود آزمايش دوم با 7 تيمار به صورت طرح كامال تصادفي با 4 تكرار انجام گرديد تيمارها با توجه به نتايج آزمايش اول انتخاب شدند كه شامل ساليسيليك اسيد در غلظتهاي 5 0 57 0 و 1 ميليموالر و پوترسين در غلظتهاي 2 3 و 4 ميليموالر همراه با شاهد آب مقطر و تنها با روش محلولپاشي روي بوته انجام شد پس از تهيه نشا و انجام تيمارهاي هورموني گياهان براي 3 روز در انكوباتور در دماي 4 درجه سانتيگراد قرار گرفتند پس از 3 روز شاخص هايي نظير عالئم ظاهري سرمازدگي فلورسانس كلروفيل كلروفيل نسبي كلروفيل آ و ب محتواي نسبي آب برگ نشت يوني قندهاي محلول و پرولين اندازهگيري شد نتايج هر دو آزمايش حاكي از آن بود كه تيمارهاي ساليسيليك اسيد و پوترسين نسبت به شاهد ميزان مقاومت به سرماي گياهان بادمجان را افزايش دادند هورمون ساليسيليك اسيد در غلظت 5 0 ميليموالر در هر دو آزمايش به صورت معنيداري در اكثر فاكتورهاي اندازه گيري شده وضعيت گياهان بادمجان را نسبت به سرمازدگي در مقايسه باگياهان شاهد بهبود بخشيد در ميان غلظتهاي به كار رفته پوترسين غلظتهاي باالتر در افزايش مقاومت به سرماي گياهان بادمجان بهتر عمل كرد به طور كلي تاثير پوترسين در افزايش مقاومت به سرماي گياهان بادمجان بيشتر از تاثير ساليسيليك اسيد بود و در اكثر موارد تفاوتي در روش كاربرد تيمار هورمون مشاهده نشد لذا مي توان از هر كدام از دو روش محلولپاشي روي بوته يا محلول دهي پاي بوته بر روي گياهان استفاده نمود كلمات كليدي بادمجان ساليسيليك اسيد پوترسين سرمازدگي
استاد راهنما :
مصطفي مبلي
استاد داور :
نعمت اله اعتمادي، علي محمد مير محمدي ميبدي