چكيده فارسي :
در اين رساله ، به بررسي فرض ديراك پرداخته و نشان مي دهيم تبديلي كه كنش را ناوردا نگه مي دارد لزوما مشتقات اويلري را در همه جا ناوردا نگه نمي دارد. از اينجا نتيجه گرفته ايم كه علت نقض فرض ديراك توسط كائولي و ديگران ، تفاوت در تعريف تبديل پيمانه اي است . پس با انتخاب تعريف تبديلات پيمانه اي به عنوان تبديلاتي كه كنش را ناوردا نگه مي دارند نشان داده ايم كه در هر دو رهيافت لاگرانژي و هاميلتوني مي توان براي پاره اي از مثالهاي نقض ، تبديل پيمانه اي مناسب بدست آورد و فرض ديراك را تائيد كرد. همچنين نشان مي دهيم در اين موارد تبديل پيمانه اي ياد شده روي لاك حركت به تبديل كوچكتري تقليل مي يابد كه در آن تمام قيود نوع اول مولد تبديل نيستند.
