ناحيه اي كردن شاخص هاي خشكي و كمبود بارش تحت شرايط تغيير اقليم در حوضه زاينده رود

چكيده فارسي :

چكيده افزايش روزافزون فعاليتهاي صنعتي و انتشار گازهاي گلخانهاي موجب برهم خوردن تعادل اقليمي كره زمين بهويژه در چند دهه اخير گرديده است كه از آن به عنوان پديده تغيير اقليم ياد ميشود اين پديده بر سيستمهاي دخيل در زندگي انسان تاثيرگذار است و لذا بررسي آن در سالهاي اخير به يكي از مهمترين مباحث علمي تبديل گرديده است از مهمترين عوامل متاثر از تغييرات اقليمي ميتوان به پارامترهاي هواشناسي دما و بارش اشاره نمود اين مطالعه به بررسي اثرات تغيير اقليم بر بارش و دماي حوضه آبريز زايندهرود پرداخته و طبقه اقليمي حوضه را در دو دوره گذشته و آينده تحت شرايط تغيير اقليم برآورد مينمايد در اين راستا از اطالعات 7 ايستگاه واقع در حوضه زايندهرود و 7 ايستگاه در خارج از حوضه جهت بررسي شرايط موجود و مقايسه با دوره آينده استفاده گرديد دوره پايه در اين مطالعه محدوده سالهاي 6736 3332 و براي آينده نيز دوره آماري 3232 3432 در نظر گرفته شد بهمنظور پيشبيني دادههاي آينده از 96 مدل GCM تحت دو سناريوي انتشار 2 A و 1 B استفاده شد كه پس از ريزمقياس نمودن دادهها به وسيله نرم افزار LARS WG مورد استفاده قرار گرفتند مقايسه دادههاي مشاهداتي دوره پايه با دادههاي پيشبيني شده براي آينده نشان ميدهد كه دماي هواي حوضه زايندهرود رو به افزايش است مقدار افزايش دما در ايستگاههاي مختلف بر اساس سناريوهاي انتشار 2 A و 1 B به ترتيب بين 7 3 تا 7 6 و 1 3 تا 6 6 درجه سانتيگراد پيشبيني گرديده است الزم به ذكر است كه نتايج بدست آمده بهطور ميانگين افزايش بيشتري را تحت سناريوي 2 A نسبت به 1 B در تمامي ايستگاههاي مورد مطالعه نشان ميدهد در مورد بارندگي نيز عليرغم وجود نوساناتي در برخي فصول و ماههاي سال بهطور كلي كاهش ميزان بارندگي در حوضه مشاهده گرديد بر اساس نتايج اين تحقيق پيشبيني ميگردد كه ميزان تغييرات بارندگي در ايستگاههاي مختلف بر اساس سناريوهاي انتشار 2 A و 1 B به ترتيب بين 4 4 تا 5 26 و 8 3 تا 5 3 ميليمتر تغيير خواهد كرد و بيشترين ميزان كاهش در فصل بهار رخ خواهد داد همچنين براي تعيين طبقه اقليمي هر ايستگاه از پنج شاخص خشكي ترانسو دمارتن ايوانف آمبرژه و سليانينف و دادههاي دو دوره پايه و آينده استفاده گرديد نتايج حاصل از دو ايستگاه آمبرژه و سليانينف شباهت زيادي داشته و تقريبا در همه ايستگاههاي مورد مطالعه شرايط را بياباني توصيف مينمايند شاخص خشكي دمارتن ترانسو و ايوانف نيز اكثر مناطق حوضه را به ترتيب در طبقههاي اقليمي نيمهخشك خشك و استپي برآورد نمودند نتايج حاصل از بررسيها در سطح حوضه آبريز زايندهرود پهنهبندي گرديده و به كل سطح حوضه تعميم داده شد كلمات كليدي حوضه زايندهرود تغيير اقليم دما بارش شاخصهاي خشكي دمارتن ترانسو ايوانف آمبرژه سليانينف

دهقاني، مرجان

ناحيه اي كردن شاخص هاي خشكي و كمبود بارش تحت شرايط تغيير اقليم در حوضه زاينده رود

حوضه زاينده رود , تغيير اقليم , دما , بارش , شاخص هاي خشكي , دمارتن , ترانسو , ايوانف , آمبرژه , سليانينف