پديد آورنده :
زينلي نژاد، خليل
عنوان :
مطالعه تنوع ژنتيكي بخشي از ژرم پلاسم برنج ايراني براساس صفات مورفولوژي و نشانگر رپيد (RAPD)
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان . دانشكده كشاورزي
صفحه شمار :
[چهارده ]، 112، ]II[ص .: مصور، جدول ، عكس (رنگي )، نمودار
يادداشت :
اساتيد داور : مسعود بهار، علي همداني ,چكيده به فارسي و انگليسي ,ص . ع . با انگليسي
استاد راهنما :
آقافخر ميرلوحي ، قربانعلي نعمت زاده
استاد مشاور :
عبدالمجيد رضائي ، قدرت الله سعيدي
توصيفگر ها :
تنوع ژنتيكي / ژرم پلاسم / برنج ايراني / صفات مورفولوژي / نشانگر رپيد / گياهشناسي / شلتوك / ذخاير توارثي / بيوشيميايي / آنزيمي / AND/ DPAR/ سوماكلونالي / آغازگرها / زمين / نشاء / خزانه گيري / استات پتاسيم / استخراج / تجزيه و تحليل / ژنوتيپ / كميت / كيفيت /
تاريخ ورود اطلاعات :
1396/08/17
چكيده فارسي :
به منظور مطالعه تنوع ژنتيكي براساس خصوصيات مورفولوژيك و نشانگرهاي )RAPD( DNAدو آزمايش در سالهاي 1377 و 1378 به ترتيب در مزرعه تحقيقاتي موسسه تحقيقات برنج كشور و پژوهشكده بيوتكنولوژي كشاورزي انجام شد. در آزمايش اول 100 ژنوتيپ برنج كه اكثر آنها متعلق به منطقه شمال و استان اصفهان بودند در قالب طرح لاتيس ساده در مزرعه از نظر صفات مورفولوژيك مورد بررسي قرار گرفتند. براي كليه صفات مورد بررسي تنوع زيادي ميان ژنوتيپ ها مشاهده گرديد. تجزيه به مولفه ها، 4 مولفه را مشخص نمود كه بيش از 6/74 درصد تنوع را توجيه كردند. عامل اول بيشتر در ارتباط با عرض برگ ، تعداد دانه در خوشه ، تعداد دانه پوك در خوشه و شاخه بندي اوليه در خوشه و همگي در جهت مثبت بود. از اينرو اين عامل در ارتباط با پر شدن دانه تشخيص داده شد. در عامل دوم صفات طول برگ ، طول ساقه ، طول خوشه و قطر ساقه ، همگي در جهت مثبت ، مهمتر از ساير صفات بودند. اين عامل در ارتباط با قد و استحكام گياه شناسايي شد. در عامل سوم صفات طول دانه در جهت منفي و عرض دانه در جهت مثبت ، مهمتر از ساير صفات بودند. از اينرو اين عامل در ارتباط با شكل دانه تشخيص داده شد. تجزيه خوشه اي بر مبناي صفات مورفولوژيك ، ژنوتيپ ها را در چهار گروه قرار داد. ژنوتيپ هاي گروههاي 1 و 4 به علت دارا بودن حداكثر اختلاف ، براي استفاده در تلاقي به منظور ايجاد تنوع بيشتر، مناسب تشخيص داده شدند. در آزمايش دوم 28 ژنوتيپ از 100 ژنوتيپ مورد استفاده در آزمايش اول براساس تفاوتها و شباهتهايشان انتخاب شدند، به اين نحو كه برخي از ژنوتيپ ها حداكثر شباهت و بقيه حداكثر تنوع را در آزمايش اول نشان داده بودند. 50 آغازگر براي واكنش تكثير استفاده شد كه 12 آغازگر 52 باند داراي چند شكلي توليد نمود. براساس وجود يا عدم وجود باند خاص ، اعداد يك و صفر با ژنوتيپ مربوط داده شد. گروهبندي ژنوتيپ ها براساس ضريب تشابه جاكارد انجام شد. ژنوتيپ ها داراي حداكثر شباهت در ...
استاد راهنما :
آقافخر ميرلوحي ، قربانعلي نعمت زاده
استاد مشاور :
عبدالمجيد رضائي ، قدرت الله سعيدي
