15435

13824

كارشناسي ارشد

ژنتيك و بهنژادي گياهي

اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان

1398

دوازده، 89: مصور، جدول، نمودار

مهدي رحيم ملك، قدرت الله سعيدي

محمدرضا سبزعليان

علي محمد ميرمحمدي ميبدي، بهرام شريف نبي

1398/11/15

كتابنامه

كشاورزي

مهندسي كشاورزي

1398/11/19

2597169

چكيده گياه آويشن Thymus spp به دليل كاربرد آن در صنايع غذايي و دارويي يكي از با ارزش ترين گياهان دارويي و ادويه اي است در مطالعه حاضر تنوع ۱۱ گونه آويشن توسط نشانگرهاي مورفولوژيكي فيتوشيميايي و مولكولي مورد ارزيابي قرار گرفت نتايج تجزيه واريانس از نظر صفات مورفولوژيكي اختالف معني داري بين گونه ها نشان داد محتواي اسانس گونهها از 68 0 تا 43 2 درصد بود و T vulgaris باالترين ميانگين را نشان داد تجزيه و تحليل خوشه اي و تجزيه به مؤلفههاي اصلي PCA براي صفات مورفولوژيكي گونه ها را در سه گروه اصلي طبقه بندي كردند در اين تحقيق از نه آغازگر ISSR استفاده شد و ۱5۱ باند چند شكل تكثير كردند و همچنين هشت تركيب آغازگر SRAP استفاده شد و 5۹ باند چند شكل در 77 نمونه آويشن تكثير شد در بين گونه ها T vulgaris و T fedtschenkoi با استفاده از نشانگرهاي ISSR نسبت به ساير گونه ها فاصله ژنتيكي نسبتا باالتري را نشان دادند با توجه به نشانگرهاي ISSR تجزيه و تحليل واريانس مولكولي AMOVA نشان داد كه 43 27 درصد از كل تنوع متعلق به واريانس درون گونه ها بود در حالي كه 6 72 درصد از واريانس كل مربوط به بين گونه ها بود با استفاده از نشانگر ISSR جريان ژني ۱۱ ۱ Nm و تمايز ژنتيكي بااليي ۱3 0 Gst در بين گونه ها مشاهده شد براساس نشانگرهاي ISSR گونه T transcaspicus بيشترين تنوع ژنتيكي ۹۱ 0 درصد چندشكلي ۹6 75 درصد و شاخص شانون ۹2 0 را نشان داد تجزيه و تحليل خوشه اي و PCA بر اساس نشانگر ISSR گونه ها را به چهار گروه طبقه بندي كردند تجزيه و تحليل STRUCTURE همچنين اختالط بااليي از گونههاي آويشن را نشان داد كه ممكن است نشأت گرفته از سرعت باالي هيبريداسيون طبيعي باشد ميزان چند شكلي باال 3 8۹ درصد در گونههاي مورد مطالعه بر اساس نشانگرهاي SRAP مشاهده شد و تجزيه و تحليل خوشه اي گونه هاي آويشن را به پنج گروه اصلي طبقه بندي كرد براساس تجزيه واريانس مولكولي AMOVA 4۱ 36 درصد از واريانس ژنتيكي كل در درون گونهها به دست آمد در حالي كه 68 63 درصد از واريانس كل در بين گونهها مشاهده شد تجزيه و تحليل STRUCTURE همچنين به منظور برآورد اختالط گونهها انجام شد به عنوان مثال T carmanicus و T transcaspicus اختالط بااليي را نشان دادند براساس تجزيه و تحليل HPLC حضور رزمارينيك اسيد 3 23 تا 7 05۱ ميلي گرم در 00۱ گرم ماده خشك و سيناميك اسيد 7 ۱ تا 3 23 ميلي گرم در 00۱ گرم ماده خشك به عنوان فنوليك اسيدهاي اصلي و همچنين آپيجنين و اپي كتچين به عنوان فالونوئيدهاي عمده و اصلي در گونه هاي آويشن مشاهده شد تجزيه و تحليل خوشه اي و PCA براساس تركيبات فيتوشيميايي گونهها را به سه گروه طبقه بندي كردند سرانجام نتايج نشانگرهاي مولكولي و فيتوشيميايي در برخي موارد شباهت زيادي داشت به عنوان مثال T vulgaris با توجه به نتايج فيتوشيميايي و تجزيه و تحليل مولكولي از گونه هاي ديگر جدا شد سرانجام براساس اطالعات مولكولي مورفولوژيكي و فيتوشيميايي T vulgaris و T carmanicus مي توانند به عنوان گونه هاي مناسب براي برنامههاي بهنژادي در آينده معرفي شوند كلمات كليدي آويشن تنوع ژنتيكي ISSR SRAP مورفولوژي اسانس 3۱

Genetic variation Thymus species Thymus app using morphological and molecular markers Danial Sarfaraz January 12 2020 Department of Agronomy and Plant Breeding Isfahan University of Technology Isfahan 84156 83111 IranDegree M Sc Language FarsiSupervisors Mehdi Rahimmalek mrahimmalek@cc iut ac ir Ghodratollah Saeidi gsaeidi@cc iut ac irAbstractThymus is one of the most valuable medicinal and spice plants due to its application in food andpharmaceutical industries In the present study the diversity of 11 Thymus species was assessed bymolecular morphological and phytochemical markers The results of analysis of variance showedsignificant differences among the species for morphological traits The essential oil content of the speciesvaried from 0 86 to 2 34 and T vulgaris showed the highest mean of this trait Cluster and principalcomponent PCA analysis for morphological traits classified the species in three major groups In thisresearch nine ISSR primers were used and they amplified 151 polymorphic bands and also eight SRAPprimer combinations were applied and they amplified 95 polymorphic bands in 77 accessions belongingto 11 Thymus species Among the species T vulgaris and T fedtschenkoi presented relatively highergenetic distance using ISSR markers in comparison with the other species According to ISSR markers analysis of molecular variance AMOVA revealed that 72 34 of the total variation was belonged towithin species variation while 27 66 was associated to among the species Using ISSR marker highgene flow Nm 1 11 and genetic differentiation Gst 0 31 were observed among the species According to the ISSR markers T transcaspicus exhibited the highest genetic variation 0 19 polymorphism 57 69 and Shannon index 0 29 Cluster and PCA analysis based on the ISSRmarkers classified the species in to four groups The STRUCTURE analysis also showed high admixtureof Thymus species that might be originated from high rate of natural hybridization High polymorphism 98 3 was observed in studied species based on the SRAP markers and cluster analysis classifiedThymus species into five main groups According to analysis of molecular variance AMOVA 63 14 of total genetic variation was obtained within the species while 36 86 of variation was observed amongthe species The STRUCTURE analysis was also performed to estimate the admixture of species Forinstance T carmanicus and T transcaspicus revealed high admixture HPLC analysis showed thepresence of rosmarinic acid 32 3 150 7 mg 100g DW and cinnamic acid 1 7 32 3 mg 100g DW asmajor phenolic acids as well as apigenin and epicatechin as the major flavonoids in Thymus species Cluster and PCA analysis of the components classified the species in to three groups Finally comparisonof molecular and phytochemical markers showed similarity in some cases For instance T vulgarisseparated from other species according to the major polyphenolic profiles and molecular analysis Finally based on molecular morphological and phytochemical information T vulgaris and T carmanicus can besuggested as good candidate species for further breeding programs Key words Thymus Genetic Variation SRAP ISSR Morphology Essential oil 52

مهدي رحيم ملك، قدرت الله سعيدي

محمدرضا سبزعليان

علي محمد ميرمحمدي ميبدي، بهرام شريف نبي