شماره مدرك :
15610
شماره راهنما :
13961
پديد آورنده :
سلطان، صبا
عنوان :

پاسخ ژنوتيپ هاي جو به كمبود آب در شرايط معمول و غني شده دي اكسيد كربن

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
زراعت و اصلاح نباتات (زراعت)
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1398
صفحه شمار :
يازده، 67ص. : جدول
استاد راهنما :
حميدرضا عشقي زاده
استاد مشاور :
مرتضي زاهدي،‌ محمد شايان نژاد
توصيفگر ها :
جو , دي اكسيد كربن , تغيير اقليم , تنوع ژنتيكي , كلروفيل آ
استاد داور :
مهدي قيصري، ‌پرويز احسان زاده
تاريخ ورود اطلاعات :
1399/04/15
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
مهندسي كشاورزي
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1399/04/15
كد ايرانداك :
2620404
چكيده فارسي :
چكيده بروز تنش خشكي همزمان با افزايش غلظت دياكسيد كربن اتمسفركه منجر به افزايش دما مي شود از مهمترين چالشهاي پيشرو در توليد محصوالت زراعي همانند گياه جو به شمار ميرود بنابراين تحت اين شرايط شناسايي چگونگي پاسخ رشد گياه و سازوكارهاي مرتبط با آن در ارقام مختلف جو امري ضروري ميباشد مطالعه حاضر بهمنظور ارزيابي واكنشهاي فيزيولوژيك بيوشيميايي و رشد 4 رقم جو گوهران مهر بهرخ و ام نود تحت دو رژيم آبياري 04 و 57 درصد حداكثر تخليه مجاز رطوبت قابل استفاده در خاك بهعنوان سطوح شاهد و تنش رطوبتي بهصورت فاكتوريل در قالب طرح كامال تصادفي با شش تكرار در دو محيط متفاوت از نظر غلظت دياكسيدكربن 093 و 007 ميكرومول بر مول در درون اتاقكهاي رشد رو باز شيشه اي دانشگاه صنعتي اصفهان در سال 6931 اجرا شد نتايج نشان داد كه ميانگين وزن دانه در شرايط افزايش غلظت دي اكسيد كربن تحت شرايط تنش كم آبي 42 1 گرم در بوته نسبت به شرايط آبياري نرمال 71 2 گرم در بوته 57 درصد و در شرايط معمول غلظت دي اكسيد كربن وزن دانه در شرايط تنش كمآبي 9 0 گرم در بوته نسبت به شرايط آبياري نرمال 53 1 گرم در بوته 05 درصد كاهش يافت با افزايش غلظت دي اكسيد كربن ميانگين وزن خشك اندام هوايي ارقام جو در شرايط آبياري نرمال و تنش به ترتيب 84 و 41 درصد افزايش يافت افزايش غلظت دي اكسيدكربن بر وزن خشك اندام هوايي ارقام گوهران مهر بهرخ و ام نود تاثير مثبت چشمگيري داشت و اثر مثبت افزايش غلظت دياكسيدكربن در شرايط آبياري نرمال بيشتر از تنش كمآبي بود تحت شرايط آبياري نرمال با افزايش دياكسيدكربن وزن خشك ريشه 62 سطح برگ 62 ارتفاع بوته 81 محتواي نسبي آب برگ غلظت كلروفيل 28 a غلظت كلروفيل 35 b غلظت مالونديآلدئيد 22 فعاليت آنزيم كاتاالز 12 آسكوربات پراكسيداز 14 افزايش ولي غلظت پرولين 04 آنزيم گاياكول پراكسيداز 14 و فعاليت مهار راديكال 49 DPPH غلظت كاروتنوئيد 53 كاهش يافت اين در حالي است كه تحت شرايط كمآبي با افزايش دياكسيدكربن محيط وزن خشك ريشه 48 سطح برگ 6 غلظت كلروفيل 28 a غلظت كاروتنوئيد برگ 88 پرولين 23 غلظت مالونديآلدئيد 22 و ارتفاع بوته 61 افزايش و فعاليت آنزيم كاتاالز 12 آسكوربات پراكسيداز 74 گاياكول پراكسيداز 93 و فعاليت مهار راديكال 19 DPPH و غلظت كلروفيل 14 b كاهش پيدا كرد به طور كلي نتايج آزمايش حاضر نشان داد كه ميزان و نوع تاثير افزايش غلظت دياكسيد كربن اتمسفر بر رشد گياه جو به وضعيت رطوبت خاك و نوع رقم وابسته است همچنين در بين ارقام مورد مطالعه تنوع قابل مالحظهاي از نظر ويژگيهاي مورد ارزيابي مشاهده شد كه اين تنوع ميتواند در راستاي بهبود بهرهوري توليد در شرايط تغيير اقليم مورد استفاده قرار گيرد كلمات كليدي تغيير اقليم تنوع ژنتيكي دياكسيدكربن فعاليت مهار راديكال DPPH كلروفيل a گياه جو 1
چكيده انگليسي :
The response of barley genotypes to water deficit under ambient and elevated CO2 Saba Soltan s soltan@ag iut ac ir March 10 2020 Department of Agronomy and Plant Breeding Isfahan University of Technology Isfahan 84156 83111 IranDegree M Sc Language FarsiSupervisor H R Eshghizadeh hr eshghizadeh@iut ac irAbstractDrought stress coincides with increasing atmospheric CO2 concentrations is one of the most importantchallenges in crop production such as barley Therefore under these conditions it is necessary to identifythe growth responses and related mechanisms of different barley cultivars The present study was conductedto evaluate the physiological biochemical and growth responses of 4 barley cultivar including Gohran Mehr Behrokh and M 90 under two irrigation regimes 40 and 75 of maximum allowable depletion ordeficit MAD as control and water deficit stress levels respectively as factorial in a completelyrandomized design with six replications Also two different environments in terms of carbon dioxideconcentration 390 and 700 mol mol 1 was implemented in Open top chambers OTCs of IsfahanUniversity of Technology in 2018 The results showed that under enriched CO2 condition average grainweight decreased by 75 at water deficit 1 24 g plant 1 compared to normal irrigation level 2 17 g plant 1 However under ambient CO2 level the average grain weight decreased by 50 at water deficit stress 0 9 g plant 1 compared to normal irrigation levels 1 35 g plant 1 With increasing carbon dioxideconcentration dry weight of barley cultivars increased by 48 and 14 under normal and stress conditions respectively Elevated carbon dioxide had a significant positive effect on dry weight of Gohran Mehr Behrokh and M 90 cultivars and this effect was more under normal irrigation than water deficit stress Under normal irrigation level with increasing CO2 root dry weight 26 plant leaf area 26 plantheight 18 relative water content chlorophyll a 28 chlorophyll b 35 malondialdehyde MDA concentration 22 catalase activity 21 ascorbate peroxidase 41 increased but proline content 40 guaiacol peroxidase 41 and DPPH activity 49 carotenoid 35 decreased However underwater deficit conditions with increasing carbon dioxide root dry weight 84 plant leaf area 6 chlorophyll a 28 carotenoid 88 proline 32 MDA 22 and plant height 16 increasedcatalase activity 21 ascorbate peroxidase 47 guaiacol peroxidase 39 and DPPH activity 19 and chlorophyll b 14 decreased As a general conclusion the amount and type of effect of elevated CO2on barley growth was soil moisture and cultivar dependent Also significant variation was observed amongbarley cultivars in terms of evaluated traits which can be used to improve production efficiency underclimate change Keywords Barley Carbon dioxide Chlorophyll a Climate change DPPH activity Genetic variation 67
استاد راهنما :
حميدرضا عشقي زاده
استاد مشاور :
مرتضي زاهدي،‌ محمد شايان نژاد
استاد داور :
مهدي قيصري، ‌پرويز احسان زاده
لينک به اين مدرک :

بازگشت