1601

1351پ

1225

كارشناسي ارشد( بيابان زدائي )

اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان . دانشكده منابع طبيعي

1380

[الف ]، شانزده ، 100، ]II[ص .: مصور، جدول ، شكل ، نمودار

اساتيد مشاور: اميرحسين چرخابي ، مصطفي كريميان اقبال ,اساتيد داور: جهانگير عابدي، حسين شريعتمداري,چكيده به فارسي و انگليسي ,صفحه عنوان به فارسي و انگليسي

سعيد اسلاميان

مهندسي منابع طبيعي

ID1225

يكي از راه حل هاي كارآمد و مناسب براي بهينه سازي استفاده از رواناب بويژه در مناطق خشك و نيمه خشك ، استفاده از سيستم هاي پخش سيلاب مي باشد، كه ضمن كاهش خسارات ناشي از سيل ، در تغذيه مصنوعي سفره آب زيرزميني ، احياءمراتع و بيابان زدائي موثر مي باشد. هدف از اين تحقيق بررسي عملكرد سيستم پخش سيلاب موغار در تغذيه مصنوعي و نقش آن در بهبود كيفيت سفره آب زيرزميني منطقه مي باشد. با تهيه آمار سطح آب زيرزميني چاه هاي پيزومتري، آزمايشات نفوذپذيري و نمونه برداري از رسوبات برجاي مانده در نوارهاي پخش سيلاب و خاكهاي طبيعي منطقه پخش و نيز اندازه گيري پارامترهاي شيميايي نمونه آب سيلاب در نوارهاي پخش سيلاب و چاه هاي مجهز به موتور پمپ منطقه مورد مطالعه مشخص گرديد كه طي چهار نوبت آبگيري در نوارها، بيش از يكصد هزارتن رسوبات ريزدانه با متوسط ضخامت 43 سانتي متر ( عمدتا" ذرات سيلت بطور متوسط 55 درصد ) در پنج نوار انباشته گرديده است . از آنجا كه مقدار شن رسوبات از نوار اول تا پنجم كاهش و در مقابل مقدار رس رسوبات افزايش مي يابد، سرعت نفوذ آب از 85/0 در نوار اول به 65/0 سانتي متر در ساعت در نوار پنجم كاهش پيدا مي كند. بستر نوارهاي پخش سيلاب به سبب وجود سله سطحي متراكم در سطح خاك از نفوذپذيري بالايي برخوردار نمي باشد. آبگيري نوبت دوم نسبت به ساير آبگيريها بيشترين تاثير را در افزايش سطح سفره آب زيرزميني منطقه ( بطور متوسط 50 سانتي متر ) به سبب عدم ته نشين شدن رسوبات ريزدانه در نوارهاي انتهايي داشته است . كاهش نفوذپذيري در سطوح رسوب گرفته شده نوارها، هدر رفت آب سيلاب با كيفيت بسيار خوب (هدايت الكتريكي متوسط 350 تا 600 ميكروموس بر سانتي متر) توسط تبخير، بهره برداري بي رويه از منابع آب زيرزميني توسط زارعين بويژه در فصول خشك و وقوع خشكسالي هاي اخير با شدت بالا سبب كاهش تاثير سيستم در افزايش سطح و كيفيت آب زيرزميني منطقه در مقايسه با قبل از احداث و زمان آبگيري طرح شده است ..

سعيد اسلاميان