شماره مدرك :
16665
شماره راهنما :
14787
پديد آورنده :
مرتضوي حبيب آبادي، محمدجواد
عنوان :

توليد، مشخصه يابي و مقايسه ي نانوكپسول هاي زئين حاوي رنگدانه ي موناسكوس تهيه شده، به دو روش الكترواسپري و امولسيون سازي

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
شيمي نساجي
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1400
صفحه شمار :
پانزده، 93 ص. : مصور،‌جدول، نمودار
استاد راهنما :
فرزانه علي حسيني
استاد مشاور :
حسين توانايي
توصيفگر ها :
زئين , رنگدانه ي موناسكوس قرمز , رنگدانه ي چغندر قرمز , كپسول سازي , الكترواسپري , امولسيون - انتشار
استاد داور :
اكبر خدامي، حسين ايزدان
تاريخ ورود اطلاعات :
1400/08/05
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
مهندسي نساجي
دانشكده :
مهندسي نساجي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1400/08/05
كد ايرانداك :
2767068
چكيده فارسي :
در سال هاي اخير استفاده از رنگ بخش هاي طبيعي افزايش يافته است و به علت زيست سازگاري، زيست تخريب پذيري و قابليت دسترسي زيستي بالا، توجه ها را به خود جلب كرده اند. در اين ميان طيفي از اين رنگ بخش ها داراي گروه هاي ضداكسنده، ضدسرطان و ضدميكروب هستند كه در اثر تماس با اكسيژن هوا، سريعاً اكسيد مي شوند و در صورت اعمال حرارت، اين فرآيند تشديد مي گردد. يكي از روش ها براي جلوگيري از اين پديده، كپسول كردن رنگ بخش ها در پوسته اي محافظ است تا در زمان و مكان مناسب، اين پوسته تخريب شده و ماده ي اصلي را آزاد سازد. در اين تحقيق هدف نانوكپسول كردن رنگدانه ي قطبي موناسكوس قرمز در پوسته اي پروتئيني به نام زئين است تا علاوه بر محافظت از رنگدانه در مقابل اكسيد شدن، مقدار بارگذاري و دسترسي زيستي آن را هم افزايش دهد كه اين به علت كاهش اندازه ي كپسول ها به بُعد نانو است. به خاطر محدوديت استفاده از رنگدانه ي موناسكوس قرمز، برخي از ارزيابي ها بر روي رنگدانه ي چغندر قرمز انجام شد كه اين رنگدانه ها مشابهت زيادي به يكديگر دارند. در اين راستا از روش امولسيون- انتشار و الكترواسپري براي كپسول كردن رنگدانه درون پوسته اي از زئين استفاده شد. كپسول هاي توليد شده مورد ارزيابي FT-IR، SEM، DLS، پتانسيل زتا، مشخصه هاي رنگي سه گانه، ميكروسكوپ نوري انتقالي، جذب سنجي UV-Vis و رهايش در بافر PBS قرار گرفتند و تلاش شد تا راندمان كپسول سازي و ميزان بارگذاري رنگدانه محاسبه شود. بر اين اساس ميانگين اندازه ي ذرات براي نانوكپسول هاي توليد شده به روش امولسيون- انتشار و الكترواسپري به ترتيب 245/4 نانومتر و 320/8 نانومتر است كه به علت پهن بودن توزيع اندازه ي ذرات در هر دو روش، نتايج به دست آمده قابل استناد نيستند. پتانسيل زتاي اين نانوكپسول ها به ترتيب 58/2 ميلي ولت و 38/3 ميلي ولت به دست آمد. با اين حال طبق نتايج به دست آمده، كپسول هاي توليد شده به روش امولسيون- انتشار داراي توزيع اندازه ي ذرات باريك تر و پايداري محلوليت در آب بيشتري است. با توجه به شكست در محاسبه ي ميزان رهايش و راندمان كپسول سازي به روش جذب سنجي نوري، لازم است در فعاليت هاي آينده با استفاده از روشي جايگزين، اين مهم محاسبه شود و همچنين نمونه مورد ارزيابي MTT ،XRD ،TGA & DSC نيز قرار بگيرد.
چكيده انگليسي :
The use of natural colorants has increased in recent years and ther have attracted attention due to their biocompatibility, biodegradability and bioavailability. Meanwhile, a range of these colorants contain antioxidants, antibacterials and anticancer groups that these compounds are oxidized when exposed to oxygen in the air, and this process is intensified if heat is applied. One way to prevent this phenomenon is to encapsulate these colorants in a protective shell so that at the right time and place, the shell is destroyed and the colorant is released. In this study, the aim is to encapsulate the Red Monascus pigment in the shell of a protein called zein to not only protect the colorant from oxidation, but also to increase its load and bioavailability, which is due to the nanocapsules’ dimension. Due to the limitations of using the color Monascus red, some eva‎luations were performed on Red Beet pigment that they are closely related to each other. In this regard, emulsion-diffusion and electrospray methods were used to encapsulate the pigment inside the shell of the zein. The produced capsules were eva‎luated by FT-IR, SEM, DLS, zeta potential, color characteristics, transmission light microscope, UV-Vis absorption and release in PBS buffer and an attempt was made to calculate the encapsulation efficiency and pigment loading. Accordingly, the average particle size for nanocapsules produced by emulsion-diffusion and electrospray methods is 245.4 nm and 320.8 nm, respectively, which due to the wide particle size distribution in both methods, the results can’t be cited. The zeta potential of these nanocapsules was 58.2 mV and 38.3 mV, respectively. However, according to the results obtained, the capsules produced by emulsion-diffusion method have a narrower particle size distribution and greater solubility in water. Due to the failure to calculate the release rate and encapsulation efficiency by optical absorption method, it is necessary to calculate these parameters in the future activities using an alternative method and also to eva‎luate the sample TGA & DSC, XRD, MTT.
استاد راهنما :
فرزانه علي حسيني
استاد مشاور :
حسين توانايي
استاد داور :
اكبر خدامي، حسين ايزدان
لينک به اين مدرک :

بازگشت