شماره مدرك :
16937
شماره راهنما :
15018
پديد آورنده :
آروين، آرش
عنوان :

راهكارهائي براي تسريع تخليه‌ي اضطراري شهري مطالعه موردي شهر بوشهر

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
مهندسي حمل و نقل
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1400
صفحه شمار :
دوازده، 52ص.: مصور، جدول
استاد راهنما :
ميثم اكبرزاده
توصيفگر ها :
تخليه‌ي اضطراري , بحران‌هاي نشت مواد راديواكتيو و سونامي , مركزيت ميانگي , مركزيت نزديك
استاد داور :
عليرضا صاحبقراني، اميرحسن كرمانشاه
تاريخ ورود اطلاعات :
1400/09/21
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
حمل و نقل
دانشكده :
مهندسي حمل و نقل
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1400/10/07
كد ايرانداك :
2766555
چكيده فارسي :
تخليه‌ي اضطراري يك راهبرد مواجه با بحران است كه به عنوان آخرين راه‌كار براي كاهش خسارات و تلفات ناشي از فجايع در دست اقدام قرار مي‌گيرد. تخليه‌ي اضطراري موضوعي است كه مورد توجه بسياري از كشورهاي جهان قرار گرفته است، از طرفي ايران داراي شهرهايي است كه در معرض وقوع فجايع مختلف قرار دارند. از جمله اين شهرها به شهر بوشهر مي‌توان اشاره نمود كه در معرض فجايعي همچون نشت مواد راديواكتيو و سونامي قرار دارد. لذا اين شهر به عنوان شهر مورد مطالعه براي پژوهش حاضر درنظر گرفته شده است. به منظور بررسي تخليه‌ي اضطراري شهر بوشهر ابتدا داده‌هاي شبكهي معابر اين شهر گردآوري و تجميع شده است و سپس با استفاده از روش انتخاب مقصد براساس تمايل افراد به دوري جستن از منشأ فاجعه، ماتريس تقاضاي مبدا¬-مقصد در هنگام وقوع هر يك از بحران‌هاي مورد بررسي، محاسبه شد. پس از انجام مراحل ذكر شده، سياست‌هاي احداث معبر جديد، تعريض معابر، يك طرفه‌سازي معابر، گام‌بندي زماني تخليه اضطراري براي شهروندان و تركيب برخي از اين سياست‌ها با برخي ديگر، به منظور بهبود عملكرد شبكه‌ي معابر در شرايط بحران مورد بررسي قرار گرفت. لازم به ذكر است، انتخاب معابر جهت اعمال سياست تعريض معابر براساس شاخص‌هاي جريان ترافيك و نسبت حجم به ظرفيت در شرايط وقوع بحران و همچنين شاخص‌هاي مركزيت ميانگي و مركزيت نزديكي، بوده است. روند بررسي سياست‌ها به اين شرح است كه ابتدا سياست تعريض معابر براساس شاخص‌هاي نام برده، اعمال شده است و سناريويي كه كمترين زمان تخليه را داشته، به عنوان سناريوي نامزد براي بررسي سياست يك طرفه‌سازي در نظر گرفته مي‌شود. در انتها سياست گام‌بندي زماني روي سناريوهايي كه كمترين زمان تخليه و يا هزينه كمتري نسبت به ساير سناريوها براي احداث دارند، اعمال مي‌شود. نتيجه‌گيري كلي پژوهش حاضر اين است كه سناريو مبتني بر گام‌بندي زماني هم زمان با تعريض و يك طرفه سازي معابر، بيشترين ميزان كاهش زمان تخليه اضطراري را نسبت به حالت مبنا خواهد داشت.
چكيده انگليسي :
Emergency evacuation is widely recognized as a critical strategy widely adopted as a last resort to reduce disaster losses and widely studied and implemented across the world. Iran is known as one of the countries with several cities that are exposed to various potential disasters (e.g., earthquake, tsunami, and radioactive material leakage). Bushehr is one of the cities which is exposed to several potential catastrophic events such as leakage of radioactive materials and tsunami. Therefore, it is crucial to comprehensively study transportation network behavior under disaster and eva‎luate different evacuation strategies in the case of catastrophic event. This dissertation attempts to tackle this challenge by incorporating several data sources and modeling Bushehr’s network under different strategies to eva‎luate and score them. To this end, Bushehr’s road network data are collected and aggregated. Next, source-destination demand matrix during each crisis is calculated using destination choice modeling which is based on individuals’ desire to escape the disaster’s source. Then, several policies are studied including:1) Construction-based strategies: such as construction of new roads, widening of current roads, 2) Managing current state by contraflow, optimization of time of evacuation, and 3) Combination of different policies. It should be noted that the choice of link to apply the policy of widening was based on traffic flow and volume to capacity ratio in the event of a crisis, as well as betweenness centrality and closeness centrality. The policy of links widening is studied using the aforementioned indicators, and the scenario with the shortest evacuation time is considered as a candidate scenario for reviewing the contraflow policy. Finally, the scheduling policy was applied to scenarios that have the shortest evacuation time or the ones that lower total cost compared to other construction-based scenarios. The key conclusion of this research is that scheduling and widening links coupled with applying contraflow policy on key links will have the greatest reduction in emergency evacuation time compared to the base condition
استاد راهنما :
ميثم اكبرزاده
استاد داور :
عليرضا صاحبقراني، اميرحسن كرمانشاه
لينک به اين مدرک :

بازگشت