شماره مدرك :
17045
شماره راهنما :
15094
پديد آورنده :
رحيمي ريگي، معين
عنوان :

ارزيابي مقاومت به كنه كش هاي تنظيم كننده رشد در جمعيتهاي كنه تارتن Tetranychus turkestani (Acari: Tetranychidae) در باغات سيب سميرم

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
گياهپزشكي (حشره شناسي كشاورزي)
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1400
صفحه شمار :
هشت، 79ص. : مصور، جدول، نمودار
استاد راهنما :
جهانگير خواجه علي
استاد مشاور :
نفيسه پورجواد
توصيفگر ها :
كنه هاي تارتن , T.turkestani , كيتين سينتاز1 , هگزي تيازوكس , سينرژيست , مقاومت متابوليكي
استاد داور :
لادن طلائي، مرتضي زاهدي
تاريخ ورود اطلاعات :
1400/10/22
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
كشاورزي
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1400/10/29
كد ايرانداك :
2782996
چكيده فارسي :
چكيده سيب يكي از محصولات مهم و تجاري در ايران و سرتاسر جهان ميباشد. دو گونه كنه تارتن جنس Tetranychus يعني T. turkestni Ugarov و T. urticae Koch از آفات بسيار مهم درختان سيب در ايران و جهان ميباشد كه با تغذيه از سلولهاي بافت پارانشيم برگ درخت سيب، باعث كاهش شديد فتوسنتز شده و بطور كلي فعاليت گياهان و درختان را مختل نموده كه در نهايت منجر به كاهش شديد ارزش كيفي و كمي در ميوههاي درخت سيب ميشود. باغداران معمولا براي كنترل اين آفت از كنهكشهاي مختلفي استفاده ميكنند كه در بين آنها هگزي تيازوكس، اتوكسازول، پروپارژيت و آبامكتين رايجترين كنهكشهايي هستند كه در باغات سيب عليه كنه دو لكهاي استفاده ميشوند. كاربرد مكرر و بيرويه از كنهكشها باعث بروز سريع مقاومت ميشود. از مشكلات ايجاد مقاومت در كنهها، استفاده از كنهكشها با دوزهاي بالاتر از دوز توصيه شده، افزايش دفعات سمپاشي، افزايش باقي مانده سم و از بين رفتن دشمنان طبيعي ميباشد. هدف از اين مطالعه ارزيابي مقاومت به كنهكشهاي هگزي تيازوكس و اتوكسازول در جمعيتهاي مختلف جمعآوري شده كنه T. turkestni از باغات سيب سميرم (پادنا1، پادنا2، پادنا3، پادنا4، سميرم1 و سميرم2) ويك جمعيت T. urticae از اصفهان (پيربكران) بود. در اين مطالعه جهت شناسايي مورفولوژيكي، از تمام جمعيتها از جنس نر اسلايد ميكروسكوپي تهيه شد و همچنين شناسايي مولكولي با توالي يابي بخشي از ژن سيتوكروم اكسيداز1 انجام شد تا شناسايي مورفولوژيك گونهها تاييد گردد. به منظور تعيين ميزان سميت كنهكشها، زيست سنجي به روش اسپري ديسكهاي برگي حاوي تعدادي لارو يا بالغ كنه با دستگاه برج پاشش پاتر انجام شد. ميزان LC50 كنهكش هگزي تيازوكس روي جمعيت حساس پادنا1 برابر 40/4 ميلي گرم ماده موثر بر ليتر (mg a.i. L-1) تعيين شد. در مقايسه با جمعيت حساس، جمعيت پادنا4 با LC50 (mg a.i. L-1) 86/38، مقاومت 82/8 برابري و جمعيت پيربكران با LC50 برابر (mg a.i. L-1)8/1058 مقاومت 41/240 برابري از خود نشان داند. ساير جمعيتها بين 2 تا 8 برابر نسبت به كنهكش هگزي تيازوكس مقاومت داشتند. پيشتيمار با سينرژيست پيپرونيل بوتوكسايد در جمعيتهاي پادنا1، پادنا3، پادنا4 و سميرم2 مقدار LC50 هگزي تيازوكس را به ترتيب 17/3، 96/12، 75/8 و 55/11 برابر كاهش داد. تنها تفاوت معنيداري در فعاليت مونوكسيژنازي بين جمعيتهاي پادنا2، سميرم1، سميرم2 و پيربكران به ترتيب با نسبت 58/1، 86/0، 37/1 و 73/0 برابري جمعيت پادنا1 مشاهده شد. در برابر كنهكش اتوكسازول جمعيت پادنا1 حساسترين جمعيت و جمعيتهاي پادنا2، پادنا4،سميرم2 و پيربكران به ترتيب با LC50 برابر 01/1، 03/1، 08/1 و (mg a.i. L-1) 2239 مقاومترين بودند. نتايج حاصل از آزمون سينرژيستي نشان داد كه پيشتيمار با PBO در جمعيتهاي پادنا1، سميرم2 و پيربكران مقدار LC50 اتوكسازول را به ترتيب 83/1، 22/2 و 93/1، همچنين پيشتيمار با وراپاميل مقدار LC50 را به ترتيب 16/1، 26/2 و 54/2 و پيشتيمار با سولفين پيرازون اين مقدار را به ترتيب 27/1، 17/2 و 30/3 برابر كاهش داد. در برابر كنهكش آبامكتين LC50 جمعيت حساس پادنا1 برابر 6/19، پادنا2 برابر (mg a.i. L-1) 9/58 و جمعيت پيربكران برابر (mg a.i. L-1) 3/413 بود. در برابر كنهكش پروپارژيت LC50 جمعيت حساس پادنا1 برابر (mg a.i. L-1) 66/55 و سميرم1 برابر (mg a.i. L-1) 31/60 تعيين شد. بخشي از ژن كيتين سينتاز1 توالي يابي شد و بر اساس كروماتوگرام حاصل و توالي آمينواسيدي هيچ گونه جهشي در دامنه پنجم از كيتين سينتاز1 در ناحيه 1017 مشاهده نشد. در مجموع مكانيسمهاي درگير در مقاومت T. turkestani در برابر كنهكشهاي هگزي تيازوكس و اتوكسازول احتمالا به دليل فعاليت بالاتر آنزيمهاي سمزدا ميباشد كه مهمترين آنها منواكسيژنازهاي وابسته به سيتوكروم P450 ميباشند. نتايج بدستآمده ميتوانند كمك بزرگي در رديابي زود هنگام و مديريت مقاومت به كنهكشهاي ذكر شده در جمعيتهاي T. turkestani باشد و توسعه شديد مقاومت به كنه كش‌ها را به تاخير بياندازند.
چكيده انگليسي :
Abstract Apple is one of the most important and commercial products in Iran and around the world. Two Tetranychus spider mite species, T. turkestni Ugarov and T. urticae Koch, are amongst the most important pests of apple trees in Iran and the world. To control spider mites, farmers often use a variety of acaricides, such as hexythiazox, etoxazole, propargite and abamectin, which are common amongst apple farmers. Repeated and indiscriminate use of acaricides causes rapid development of acaricide resistance. Resistance consequences include the use of acaricides in doses higher than the recommended dose, increasing the frequency of spraying, higher risks of pesticide residue and eliminating natural enemies. The aim of this study was to eva‎luate the resistance of different populations of T. turkestni collected from Semirom apple orchards (Padena1, Padena2, Padena3, Padena4, Semirom1, Semirom2) and one T. urticae population (Pirbakran) from Isfahan to hexythiazox and etoxazole acaricides. In this study, for morphological identification, adult males from all populations were mounted on microscopic preparations. In addition, molecular identification was performed using sequencing partial, cytochrome oxidase I which confirmed species assignment. In order to determine the toxicity of acaricides, bioassays were performed by spraying leaf discs that carried larva or adult mites using a Potter spray tower. The LC50 value of hexythiazox acaricide was estimated as 4.40 mg active ingredient per liter (mg a.i. L-1) for the susceptible population of Padena1. Compared to the susceptible population, Padena4 population with an LC50 value of 38.86 mg a.i. L-1 showed a resistance ratio of 8.82 fold and Pirbakran population with an LC50 value of 1058.108 mg a.i. L-1 showed a resistance ratio of about 240.41 fold. Other populations were found 2 to 8 fold resistant to the hexythiazox. Pretreatment with PBO synergist decreased LC50 value of hexythiazox about 3.17, 12.96, 8.75 and 11.55 fold in Padena1, Padena3, Padena4 and Semirom2 populations, respectively. Between detoxification enzymes, a significant difference was only found in monooxygenases activity between Padena2, Semirom1, Semirom2 and Pirbakran populations with ratio of 1.58, 0.86, 1.37 and 0.73-fold, respectively. Padena1 population was the most sensitive population to etoxazole acaricide while Padena2, Padena4, Semirom2 and Pirbakran populations were the most resistant with LC50 values of 1.01, 1.03, 1.08 and 2239 mg a.i. L-1, respectively. Synergism assays showed that pretreatment with PBO decreased LC50 value of etoxazole 1.83, 2.22 and 1.93-fold in Padena1, Semirom2 and Pirbakran populations, respectively, pretreatment with VER also decreased LC50 value of etoxazole 1.16, 2.26 and 2.54-fold and SUL decreased this value 1.27, 2.17 and 3.30-fold, respectively. Padena1 population with an LC50 value of 19.6 mg a.i. L-1 was the most sensitive population to abamectin and Padena2 and Pirbakran with an LC50 values of 58.9 and 413.3 mg a.i. L-1 were the most resistant populations. The LC50 values of susceptible population of Padena1 and Semirom1 were 55.66 and 60.24 mg a.i. L-1 against propargite. The fifth domain of chitin synthase1 (CHS1) gene was sequenced and based on the sequence chromatographs no amino acid substitution was detected at position 1017. In general, the mechanisms involved in T. turkestani resistance to the hexythiazox and etoxazole are most likely conferred by enhanced activity of detoxifying enzymes and the most important of which are cytochrome P450-dependent monooxygenases. The obtained results could be a great help in early detection and management of resistance to the tested acaricides in T. turkestani populations and to. delay the onset of wide spread acaricide resistance.
استاد راهنما :
جهانگير خواجه علي
استاد مشاور :
نفيسه پورجواد
استاد داور :
لادن طلائي، مرتضي زاهدي
لينک به اين مدرک :

بازگشت