1713

1706پ

1741

اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان . دانشكده عمران

1380

يازده ، 137، ]II[ص .: مصور، جدول ، شكل ، عكس ، نمودار

استاد مشاور: محمد وفائيان ,استاد مدعو: مسعود مكارچيان ,چكيده به فارسي و انگليسي ,صفحه عنوان به فارسي و انگليسي

محمدعلي روشن ضمير

1396/08/27

كتابنامه

مهندسي عمران

ID1741

دير زماني است كه خصوصيت ناهمساني در خاك شناخته شده است . اما تنها تلاش اندكي در اين اواخر براي منظور نمودن آن در طراحي هاي ژئوتكنيكي به عمل آمده است زيرا لحاظ نمودن ناهمساني مستلزم پيچيدگي و مصرف هزينه بيشتر در هر دو مورد تعيين خواص مصالح و طراحي مي باشد. بديهي است كه اصلاح داده ها از فرض همساني به سمت رفتار واقعي تر يعني رفتار ناهمسان ، به طراحي هاي دقيقتر و احتمالا" اقتصادي تر منجر خواهد شد. اگر چه با رواج كامپيوترهاي با سرعت بالا و توسعه نرم افزارهاي مناسب در دهه اخير، امكان منظور نمودن ناهمساني مقاومت خاك در طراحي فراهم آمده است ، اما تا كنون در زمينه بسط روشهاي مناسب آزمايشگاهي و كارگاهي براي تعيين ناهمساني مصالح خاكي پيشرفت قابل ملاحظه اي حاصل نشده است . در زمينه بررسي ناهمساني در مقاومت خاكهاي چسبنده - اصطكاكي تا كنون مطلبي انتشار نيافته است . از طرفي اينگونه خاكها كاربرد فراواني در ساخت سازه هاي خاكريز دارند و با توجه به نحوه اجراي سازه هاي خاكريز يعني اعمال انرژي تراكمي در راستاي قائم ، وقوع ناهمساني در آنها اجتناب ناپذير مي باشد. در اين پژوهش با اصلاح جعبه برشي دستگاه برش مستقيم با جعبه بزرگ و بكارگيري قالب مخصوص ، بعنوان اولين هدف ، امكان اندازه گيري ناهمساني در مقاومت نمونه هاي بازسازي شده در آزمايشگاه فراهم شده است . در مرحله بعد با انجام بيش از يكصد و هشت آزمايش بر روي نمونه هاي انتخاب شده از يك خاك چسبنده - اصطكاكي ، اثر نوع تراكم و ميزان رطوبت تراكم بر ميزان ناهمساني در مقاومت مورد بررسي قرار گرفته است . خاك مورد بررسي از نوع ماسه لايدار با درصد قابل توجهي شن مي باشد كه از خاكهاي مناسب براي اجراي سازه هاي خاكريز مي باشد. نمونه هاي مورد آزمايش به سه روش ، تراكم ارتعاشي (استفاده از چكش ارتعاشي )، كوبشي و استاتيكي و در سه رطوبت مقاومت بازسازي شده اند.

محمدعلي روشن ضمير