شماره مدرك :
17359
شماره راهنما :
15195
پديد آورنده :
محمودي، رضا
عنوان :

اثرات وابسته به زمان خوراك مكمل شده با تانن قابل هيدروليز بر ميكروبيوم، هيستولوژي روده كوچك و عملكرد جوجه هاي گوشتي

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
علوم دامي (فيزيولوژي دام و طيور)
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1400
صفحه شمار :
يازده، 66ص.: مصور، جدول، نمودار
استاد راهنما :
اميرحسين مهدوي
استاد مشاور :
بنفشه خليلي
توصيفگر ها :
جوجه هاي گوشتي , تانن قابل هيدروليز , جمعيت ميكروبي , پاسخ هاي ايمني , هيستومورفولوژي روده كوچك
استاد داور :
محمد صدقي، مهدي كديور
تاريخ ورود اطلاعات :
1400/12/18
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
مهندسي كشاورزي
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1400/12/18
كد ايرانداك :
2815398
چكيده فارسي :
مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر سطوح مختلف تانن قابل هيدروليز در دوره‌هاي مختلف پرورش بر صفات عملكردي، شمارش تفكيكي گلبول‌هاي سفيد خون، وزن نسبي اندام‌هاي داخلي، جمعيت ميكروبي، پاسخ‌هاي ‌‌ايمونولوژيك و هيستولوژي روده كوچك جوجه‌هاي گوشتي صورت گرفت. براي اين منظور، از تعداد 1092 قطعه جوجه گوشتي (خروس) يك روزه سويه راس 308 در قالب يك طرح كاملاً تصادفي با 7 تيمار، 6 تكرار و 26 جوجه در هر تكرار استفاده شد. تيمارهاي آزمايشي شامل: گروه شاهد (بدون هر گونه افزودني)، جيره پايه به همراه 1000 و 2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن قابل هيدروليز از ابتداي دوره تا 24 روزگي، جيره پايه به همراه 1000 و 2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن قابل هيدروليز از 25 تا 42 روزگي، جيره پايه به همراه 1000 و 2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن قابل هيدروليز از ابتداي دوره تا 42 روزگي بودند. يافته‌هاي آزمايش حاضر نشان داد كه استفاده از سطح 1000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن قابل هيدروليز در دوره پاياني و نيزكل دوره پرورش موجب بهبود درصد لنفوسيت‌ها (01/0P<)، كاهش نسبت هتروفيل به لنفوسيت (06/0P=)، افزايش تيتر آنتي‌بادي كل و غلظت پلاسمايي IgG در پاسخ ايمني اوليه (01/0P<) و افزايش غلظت IgM در پاسخ ايمني ثانويه (01/0P<) شد. اين در حالي بود كه تغذيه سطح 2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم در دوره‌هاي مختلف پرورشي موجب افزايش نسبت هتروفيل به لنفوسيت و كاهش تيتر آنتي‌بادي‌ها گرديد (05/0P<). هرچند وزن نسبي قلب و روده تحت تأثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت اما به دنبال استفاده از سطح بالاي تانن مورد آزمون در دوره‌هاي مختلف پرورش، ‌وزن نسبي كبد (01/0P<)، پانكراس (09/0P=)، طحال (05/0P<) و بورس فابريسيوس (07/0P=) كاهش يافت. با اين وجود بالاترين ميزان وزن نسبي تيموس زماني حاصل شد كه در دوره پاياني از سطح 1000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن بهره برده شده بود (01/0P<). تغذيه سطوح افزايشي تانن قابل هيدروليز در دوره رشد و يا براي كل دوره موجب افزايش جمعيت لاكتوباسيل‌ها (05/0P<) و كاهش جمعيت اشرشياكلاي روده‌اي (01/0P<) شد. با اين وجود جمعيت سالمونلاها تحت تأثير تيمارهاي آزمايشي قرار نگرفت. بيشترين ميزان طول پرز و نسبت طول پرز به عمق كريپت و نيز بالاترين سطح جذب مربوط به پرندگاني بود كه با جيره حاوي 1000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن قابل هيدروليز در دوره پاياني استفاده نموده بودند (01/0P<). در اين ميان كمترين ميزان طول پرز و نسبت طول پرز به عمق كريپت و نيز سطح جذب اپيتليومي در تيمارهاي دريافت كننده 2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن در دوره آغازين و كل دوره بود. تعداد سلول‌هاي گابلت (08/0P=) و نيز قطر فوليكول‌هاي لنفاوي لاميناپروپريا (01/0P<) نيز به دنبال استفاده از سطح بالاي تانن قابل هيدروليز در دوره پاياني و يا كل دوره افزايش يافت. كمترين ميانگين مصرف خوراك روزانه براي دوره پاياني و در كل دوره پرورش زماني بود كه از جيره‌هاي حاوي سطح 1000 و يا 2000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن قابل هيدروليز تنها در دوره پاياني پرورش استفاده شده بود (01/0P<). بالاترين ميانگين افزايش وزن روزانه نيز متعلق به پرندگاني بود كه از سطح 1000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن قابل هيدروليز در بازه زماني 42-25 و يا 42-1 روزگي استفاده كرده بودند (01/0P<). ضريب تبديل غذايي در دوره پاياني و در كل دوره پرورش تحت تأثير تيمارهاي غذايي قرار گرفت (01/0P<). در اين بازه‌هاي زماني، برترين ضريب تبديل غذايي متعلق به پرندگاني بود كه از سطح 1000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن قابل هيدروليز در بازه زماني 25-42 روزگي استفاده شده بود و ضعيف‌ترين مقدار عددي اين شاخص به دنبال مصرف سطح دو برابري تانن در كل دوره آزمايشي رخ داد (01/0P<). لذا نتايج آزمايش حاضر نشان‌دهنده آن است كه بهره‌گيري از سطح 1000 ميلي‌گرم بر كيلوگرم تانن قابل هيدروليز در دوره پاياني (42-25 روزگي) مي‌تواند از طريق بهبود پاسخ‌هاي ايمونولوژيك و نيز تعديل ميكروبيوم گوارشي و شاخص‌هاي هيستومورفولوژيك دستگاه گوارش، موجبات بهبود عملكرد توليدي جوجه‌هاي گوشتي را فرآهم آورد.
چكيده انگليسي :
The present study was conducted to investigate the effect of different levels of hydrolyzable tannin in different breeding periods on performance, the relative weight of internal organs, differential white blood cell count, immunological responses, microbial population, and small intestinal histology of broiler chicks. A total of 1092 one-day-old broilers (roosters) of Ross 308 strain were randomly attributed to 7 experimental treatments with 6 replicates of 26 birds each. Experimental treatments consisted of the control group (without any additive), a basal diet with 1000 and 2000 mg/kg of hydrolyzable tannin from 1 to 24 days, basal diet with 1000 and 2000 mg/kg of hydrolyzable tannin from 25 to 42, the basal diet with 1000 and 2000 mg/kg of hydrolyzable tannin from 1 up to 42 days. The results of the present experiment showed that feeding 1000 mg/kg of hydrolyzable tannin in the final period and also the whole rearing period improved the percentage of lymphocytes (P<0.01), decreased the ratio of heterophils to lymphocytes (P=0.06), and increased the total antibody titer and IgG concentration in primary immune response (P<0.01) as well as IgM content in secondary immune response (P<0.01) against SRBC. However, feeding 2000 mg/kg, in different breeding periods, increased the ratio of heterophils to lymphocytes and decreased the titer of antibodies against SRBC (P<0.05). Although the relative weight of the heart and intestine was not affected by experimental treatments, but dietary administration of the high level of tannin, in different breeding periods, decreased the relative weight of the liver (P<0.01), pancreas (P=0.09), spleen (P<0.05) and bursa of Fabricius (P=0.07). The highest relative thymus weight was obtained when the level of 1000 mg/kg tannin was fed in the final period (P<0.01). Feeding incremental levels of hydrolyzable tannin during the growth period or for the whole period increased the population of Lactobacilli (P<0.05) and decreased the population of intestinal Escherichia coli (P<0.01), however, the Salmonella enumeration was not affected by experimental treatments. The highest villi length and the ratio of villi length to crypt depth as well as the highest villi absorptive area were related to birds that used a diet containing 1000 mg/kg of hydrolyzable tannin in the final period (P<0.01). The lowest villi length and villi length to crypt depth ratio as well as Villi absorptive area were obtained when the bird received 2000 mg/kg tannin in the initial period and the whole trial period. The number of goblet cells (P=0.08) as well as the diameter of lamina propria lymph follicles (P<0.01) also increased following the use of the high level of hydrolyzable tannin in the final or the entire periods. The lowest average daily feed intake during the final terial period and for the whole breeding period were obtained when chicks fed diets containing 1000 or 2000 mg/kg of hydrolyzable tannin in the final breeding period (P<0.01). The highest daily weight gain belonged to the birds that used the 1000 mg/kg of hydrolyzable tannin in the period of 25-42 or 1-24 days (P<0.01). Feed conversion ratio in the final period and in the whole breeding period was affected by dietary treatments (P<0.01). In these experimental periods, the best feed conversion ratio belonged to the birds used the level of 1000 mg/kg of hydrolyzable tannin in the period of 25-42 days and the weakest FCR was occurred after consuming twice the level of tannin in the whole experimental period (P<0.01). Taken together, results indicated that dietary administration of 1000 mg/kg of hydrolyzable tannin in the final period (25-42 days) could improve the productive performance of broiler chicks via improving the immunological responses as well as modulating the gastrointestinal microbiome and histomorphological indices.
استاد راهنما :
اميرحسين مهدوي
استاد مشاور :
بنفشه خليلي
استاد داور :
محمد صدقي، مهدي كديور
لينک به اين مدرک :

بازگشت