پديد آورنده :
وكيلي، احمد
عنوان :
ارزيابي آگاهي از عوامل بازدارنده دستيابي به منطقه آب‌پايه در شهرستان اصفهان
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
توسعه روستايي
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
صفحه شمار :
هشت42 ص.: مصور ،شكل ، جدول
استاد راهنما :
اميرمظفر اميني، علي يوسفي
توصيفگر ها :
بحران كم آبي , مديريت پايدارآب شهري , وابستگي به مسير , طراحي شهري حساس به آب
استاد داور :
محمد صادق ابراهيمي ، منوچهرحيدر پور
تاريخ ورود اطلاعات :
1400/12/24
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1400/12/24
چكيده فارسي :
چكيده
در حاليكه جمعيت شهري در سرتاسر جهان رشد مي¬كند، اثر شهرنشيني بر منابع آب و رودخانه¬ها و تغييرات آب و هوايي ناشي از آن در حال افزايش است. راهكاري كه مي¬توان به واسطه آن مشكل كمبود آب را كاهش داد، مديريت صحيح آب است. بهره¬برداري بهينه از منابع آب و جلوگيري از آلودگي منابع آب و منابع تجديد شونده يكي از اركان اصلي براي توسعه مي-باشد. طراحي شهري حساس به آب فرآيند و شهرهاي حساس به آب پيامد آن هستند. عبارت حساس به آب پارادايمي جديد را در مديريت يكپارچه آب شهري عرضه مي‌كند كه انواع گوناگوني از رشته ي مهندسي و علوم زيست محيطي را با خدمات آب از جمله حفاظت از محيط‌هاي آبي در مناطق شهري سازگار مي‌سازد. هدف از انجام اين پژوهش معرفي پارادايمي جهت گذار به شرايط پايدارتر مي‌باشد. اين پژوهش توصيفي- مطالعه موردي و با توجه به هدف آن از نوع كاربردي است. جهت گردآوري داده ها و اطلاعات مورد نياز از مطالعات كتابخانه اي، ميداني، دسترسي به منابع به روز در زمينه مورد مطالعه، استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش، خبرگان، مديران و سياستگذاران در زمينه‌ي مديريت آب مي‌باشند. هدف كلي اين پژوهش شناسايي عوامل بازدارنده دستيابي به منطقه آب‌پايه ( شهر حساس به آب) از منظر رويكرد وابستگي به مسير در شهرستان اصفهان مي‌باشد. با توجه به نتايج پژوهش كمبود دانش و آگاهي، سطح پايين همكاري و هماهنگي ميان سازماني، اينرسي ايجاد شده بر اثر وابستگي به مسير گذشته، فقدان اراده سياسي و عمومي از مهمترين عوامل بازدارنده دستيابي به شهر حساس به آب مي‌باشند. جهت دستيابي به شهر حساس به آب معرفي و اطلاع رساني در خصوص اين پارادايم، تدوين برنامه مشترك ميان‌سازماني، هدف گذاري مشترك، برقراري كانال‌هاي ارتباطي ميان سازماني، تشكيل شوراها يا كميته‌هاي هماهنگي بين سازماني و مبادله اطلاعات ميان سازمان‌ها جهت تقويت هماهنگي و همكاري ميان سازماني و مطالبه عمومي مديران بخش آب جهت غلبه بر اينرسي سازماني ايجاد شده بر اثر وابستگي به مسير گذشته، پشنهاد مي‌شود.
چكيده انگليسي :
Abstract
As urban populations around the world increase, the effects of urbanization on water resources, rivers and climate change are increasing. Proper water management is one of the solutions that can reduce the problem of water shortage. One of the main pillars for development is the optimal use of water resources, prevention of pollution of water resources and renewable water resources. Water-sensitive urban design, process and water-sensitive cities are the result. The term water-sensitive introduces a new paradigm in integrated urban water management that adapts a variety of engineering and environmental sciences to water services, including the protection of aquatic environments in urban areas. The purpose of this study is to introduce a paradigm for the transition to more sustainable conditions. This research is a descriptive-case study and is applied according to its purpose. In order to collect the required data and information, library and field resources and access to up-to-date resources in the studied field have been used. The statistical population of this study includes experts, managers and policy makers in the field of water management. The general purpose of this study is to identify the factors preventing access to the water-based area (water-sensitive city) from the perspective of the dependence approach to the past route in Isfahan. According to the research results, lack of knowledge and awareness, low level of cooperation and inter-organizational coordination, inertia created by dependence on the past, lack of political and public will are the most important factors preventing access to a water-sensitive city. In order to achieve a water-sensitive city, introduce and inform about this paradigm, formulate a joint inter-organizational program, set a common goal, establish inter-organizational communication channels, form inter-organizational coordination councils or committees, and exchange information between organizations to strengthen coordination. Inter-organizational cooperation and the demand of water sector managers to overcome the organizational inertia created by dependence on the past path is suggested.
استاد راهنما :
اميرمظفر اميني، علي يوسفي
استاد داور :
محمد صادق ابراهيمي ، منوچهرحيدر پور
