17687

1926 دكتري

دكتري

علوم دامي

اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان

1401

چهارده، [127]ص.: مصور، جدول، نمودار

محمد صدقي، امير حسين مهدوي

عباس علي قيصري، احمد رياسي، عيسي ابراهيمي

1401/04/12

كتابنامه

كشاورزي

مهندسي كشاورزي

1401/04/12

2841362

آزمايش حاضر به منظور بررسي اثر فرم فيزيكي خوراك و فيبر نامحلول بر عملكرد نيمچه¬هاي تخمگذار تجاري طراحي گرديد. بدين منظور از 880 قطعه جوجه يك روزه سويه Hy-Line W-36 در قالب دو طرح و 3 آزمايش (طرح اول، دوره پرورش: 0 تا 8 و 9 تا 14 هفتگي) (طرح دوم، دوره توليد: 15تا30 هفتگي) استفاده شد. در دوره پرورش اول، جوجه¬ها با چهار تيمار غذايي شامل دو شكل خوراك (آردي و پلت) و دو سطح فيبر نامحلول (صفر و 4 درصد پوسته آفتابگردان) براي 8 هفته اول در قالب آزمايش فاكتوريل 2×2 تغذيه شدند. در آزمايش دوم جوجه¬ها به 11 تيمار با 8 تكرار (9 پرنده در هر تكرار) اختصاص يافتند و آزمايش در قالب طرح كاملا تصادفي اجرا شد. در آزمايش سوم، پرندهها به 22 تيمار (پلت يا آردي) و 4 تكرار و 4 پرنده در هر تكرار تقسيم¬بندي شدند. جيره آردي در هفته‌هاي 0-8 و 9-14 به عنوان جيره شاهد در نظر گرفته شد. دوره پرورش اول (8-0 هفتگي) نشان داد كه استفاده از جيرههاي پلت منجر به افزايش ميانگين وزن روزانه (ADG)، مصرف خوراك روزانه (ADFI)، تنش برشي، ماده خشك و خاكستر استخوان شد (05/0 P<). همچنين، شاخص تيبيوتارسال در تيمار پلت نسبت به تيمار آردي به صورت عددي افزايش يافته بود. در مقابل، جيره آردي سبب افزايش وزن سنگدان، طول سكوم و غلظت پروپيونات شد (05/0P<). در كل دوره پرورش (0-14 هفتگي)، مصرف خوراك روزانه و ضريب تبديل خوراك تحت تاثير تيمارهاي آزمايشي قرار گرفتند (01/0P<). مصرف خوراك روزانه در نيمچه¬هاي تغذيه شده با جيره پلت، پلت+فيبر نسبت به تيمارهاي ديگر بيشتر بود. اگرچه، ضريب تبديل خوراك در نيمچه¬هاي تغذيه شده با جيره آردي-پلت+فيبر بهبود يافته بود. خوراك پلت سبب كاهش وزن نسبي سنگدان در نيمچه‌ها در سن 0-14 هفتگي شد (05/0P<). عمق كريپت در تيمارهاي تغذيه شده با جيره پلت-پلت و مساحت پرز در تيمارهاي تغذيه شده با جيره آردي با فيبر-آردي با فيبر به صورت معني¬داري نسبت به ساير تيمارها افزايش يافته بودند (05/0P<). همچنين،، شاخص تيبيوتارسال در نيمچه¬هاي تغذيه شده با جيره شاهد و جيره پلت-آردي نسبت به ساير تيمارها بالاتر بود. اگرچه، طول قسمت¬هاي مختلف دستگاه گوارش، تيتر توليد آنتي¬بادي عليه گلبول¬هاي قرمز گوسفندي و رفتار نيمچه¬ها تحت تاثير تيمارها قرار نگرفته بود. از ميان فراسنجههاي عملكردي، تنها وزن تخم-مرغ تحت تأثير تيمارهاي آزمايشي قرار گرفت (05/0P<) و ساير پارامترها تفاوت معني¬داري را بين تيمارها نشان ندادند. خوراك آردي سبب افزايش رنگ زرده تخم¬مرغ در مقايسه با خوراك پلت شد (05/0P<). به طور كلي، يافتههاي آزمايش حاضر بيانگر آن است كه با توجه به هزينه¬هاي توليد پلت، به نظر مي¬رسد كه تغذيه نيمچه¬هاي تخمگذار با خوراك پلت تنها در 8 هفته اول ميتواند منجر به عملكرد بهتر در موقعيت¬هاي تجاري شود.

The present experiment was designed to investigate the effect of physical form of feed and insoluble fiber on the performance of commercial laying hens. For this purpose, 880 36-W Line-Hy day-old chicks were used in two designs and 3 experiments (first design, breeding period: 0 to 8 and 9 to 14 weeks) (second design, production period: 15 to 30 weeks). In the first breeding period, the chicks were fed with four food treatments including two feed forms (mash and pellet) and two levels of insoluble fiber (0درصدand 4درصدsunflower hull (SH)) for the first 8 weeks in a 2×2 factorial design. In the second experiment, chickens were assigned to 11 treatments with 8 replications (9 birds per replication) and the experiment was performed in a completely randomized design. In the third experiment, the birds were divided into 22 treatments (pellet or mash) with 4 replications and 4 birds per replication. Mash diet was considered as a control diet in 0-8 and 9-14 weeks. The first breeding period (0-8 weeks) showed that the use of pellet diets increased the average daily weight (ADG), average daily feed intake (ADFI), shear stress, dry matter and bone ash (P<0.05). Also, tibiotarsal index in pellet treatment was increased numerically compared to mash treatment. In contrast, mash diet increased of the gizzard weight, cecal length and propionate concentration (P<0.05). During the whole rearing period (0-14 weeks), average daily feed intake and feed conversion ratio were affected by experimental treatments (P<0.01). Average daily feed intake was higher in pullets fed pellet-pellet + fiber diet than other treatments. However, feed conversion ratio was improved in pullets fed with flour-pellet + fiber diet. Pellet feed caused a relative decrease in gizzard weight in pullets at the age of 0-14 weeks (P<0.05). Crypt depth was significantly increased in pellet-fed and mash-fed treatments compared to other treatments (P<0.05). Also, tibiotarsal index in pullets fed with control diet and pellet-mash diet was higher than other treatments. However, the length of different parts of the gastrointestinal tract, the titer of antibody production against sheep erythrocytes, and the behavior of the pullets were not affected by the treatments. Among the performance parameters, only egg weight was affected by experimental treatments (P<0.05) and other parameters did not show significant differences between treatments. Mash feed increased egg yolk color compared to pellet feed (P<0.05). Genarelly, the findings of the present experiment indicate that considering the costs of pellet production, it seems that feeding laying hens only in the first 8 weeks can lead to better performance in commercial situations.

محمد صدقي، امير حسين مهدوي

عباس علي قيصري، احمد رياسي، عيسي ابراهيمي