توصيفگر ها :
ظرفيت برد , گردشگري روستايي , توسعه پايدار , منطقه افوس
چكيده فارسي :
گردشگري بخش عمده اي از اقتصاد جهاني است و بزرگترين بخش خدمات در تجارت بين المللي است. اگرچه آثار مثبت گردشگري فروان است اما به نظر مي رسد كه پيامدهاي منفي نيز بر مناطق گردشگري برجا مي گذارد. هر مقصد گردشگري توانايي محدودي براي پذيرش گردشگر دارد اين محدوديت ها را معمولا با مفهوم ظرفيت برد بيان مي كنند. هدف اصلي تحقيق حاضر ارزيابي ظرفيت برد گردشگري منطقه افوس در شهرستان بويين ميان دشت استان استان اصفهان مي باشد. روش تحقيق توصيفي- تحليل بود. بزار اصلي گرد آوري دادها پرسشنامه بود. جامعه آماري تحقيق حاضر در سه دسته: كارشناسان، گردشگران و ساكنان منطقه افوس بودند. داداهاي لازم براي تحقيق از 200 خانوار براساس فرمول كوكران، 40 كارشناس و نيز 100 گردشگر در منطقه افوس انتخاب و جمع آوري شدند. به منظور سنجش پايايي ابزار تحقيق (پرسشنامه)، از ضريب آلفاي كرونباخ و ضريب KMO براي اعتبارسنجي پرسشنامه استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و ArcGis استفاده شد. نتايج تحقيق نشان داد كه ظرفيت برد فيزيكي 10834660 نفر، ظرفيت برد واقعي 6175019 نفر و ظرفيت برد موثر 1469579 نفر در سال براي منطقه افوس مشخص گرديد. همچنين نتايج تحقيق نشان داد كه از ديدگاه كارشناسان و ساكنان منطقه، آثار منفي ورود گردشگران به خصوص در حيطه اجتماعي بيشتر از آثار مثبت گردشگري مي باشد. نتايج تحليل عاملي نشان داد كه شش عوامل مثبت توسعه گردشگري عبارتند از: تنوع شغلي، پايداري استانداردهاي زندگي، درآمد و اشتغال زايي، تبادل فرهنگي، توسعه سرمايه گذاري اقتصادي و ايجاد هويت فرهنگي. همچنين عوامل منفي توسعه گردشگري عبارتند از: فشار بر منابع، آسيب به محيط زيست، افزايش جرم، شلوغي در منطقه، ايجاد مشاغل كاذب و افزايش هزينه هاي زندگي.
چكيده انگليسي :
Tourism is a major part of the global economy and is the largest service sector in international trade. Although tourism has many positive effects, it seems that it also has negative impacts on tourism areas. Every tourist destination has a limited ability to accept tourists, these limitations are usually expressed with the concept of carrying capacity. The main goal of this research is to estimate the rural tourism capacity of the Afus district in Buin Miandasht township in Isfahan province. The present research method is descriptive-analytical. The main research tool is the questionnaire. The statistical population of this research was in three categories: experts, tourists and residents of the Afus region. The necessary data for research were selected and collected from 200 households based on Cochran's formula, 40 experts and 100 tourists in the Afus region. In order to measure the reliability of the research instrument (questionnaire), Cronbach's alpha coefficient and KMO coefficient were used to validate the questionnaire. To analyze the data, the software SPSS and ArcGis were used. The research results showed that the physical carrying capacity of 10,834,660 people, the actual carrying capacity of 617,5019 people and the effective carrying capacity of 1469,579 people per year were determined for the Afus region. Also, the results of the research showed that from the point of view of experts and residents of the region, the negative effects of the arrival of tourists, especially in the social sphere, are more than the positive effects of tourism. The results of factor analysis showed that the six positive factors of tourism development are: job diversity, sustainability of living standards, income and job creation, cultural exchange, development of economic investment and creation of cultural identity. Also, the negative factors of tourism development include: pressure on resources and facilities, damage to the environment, increase in crime, overcrowding in the region, creation of fake jobs and increase in living costs.
