شماره مدرك :
18391
شماره راهنما :
16002
پديد آورنده :
حاج حيدري، محمد
عنوان :

تخمين بعديافتگي زمين و مدل توصيفي توده زمين گرمايي ورتون با استفاده از تانسور امپدانس و فاز داده‌هاي مگنتوتلوريك

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
اكتشاف مواد معدني
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1401
صفحه شمار :
دوازده، 62ص. : مصور (رنگي)، جدول، نمودار
توصيفگر ها :
زمين گرمايي , آب گرم , ورتون , تانسور فاز , دياگرام امپدانس , مدل‌سازي معكوس دوبعدي داده‌هاي مگنتوتلوريك
تاريخ ورود اطلاعات :
1402/01/22
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
مهندسي معدن
دانشكده :
مهندسي معدن
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1403/04/09
كد ايرانداك :
2921224
چكيده فارسي :
آب گرم ورتون، در نزديكي شرق اصفهان، يكي از پتانسيل‌هاي توليد انرژي زمين گرمايي در ايران است كه تاكنون كمتر ازنقطه نظر علمي مورد توجه قرار گرفته است. در اين مطالعه، با هدف بررسي وجود ساختار زمين گرماييي در محدوده و شناسايي محل و عمق احتمالي آن، برداشت‌هاي ژئوفيزيكي مگنتومتري و مگنتوتلوريك در محدوده يادشده انجام شد. بدين منظور، ابتدا با انجام يك برداشت مغناطيس‌سنجي، وجود برخي از گسل‌هاي مدفون در در زير رسوبات تراورتن در محدوده تاييد شد. سپس، يك پروفيل با 9ايستگاه براي برداشت داده‌هاي مگنتوتلوريك به گونه‌اي تعريف شد كه تقريبا عمود بر گسل اصلي منطقه باشد. سپس طي 24ساعت برداشت داده در هر ايستگاه، داده‌هاي به دست آمده مورد تصحيح و پردازش قرار گرفته و مولفه‌هاي تانسور امپدانس در 70فركانس از آن‌ها استخراج شد. بررسي تانسورهاي امپدانس و فاز، نشان‌دهنده زمين يك بعدي و دو بعدي در اعماق و فركانس‌هاي بيش از يك هرتز و زمين سه بعدي در فركانس‌هاي كمتر از 1هرتز است. همچنين انجام مدل‌سازي معكوس دو بعدي در مد TE+TMروي پروفيل ياد شده، نشان داد كه در مركز پروفيل يك لايه با مقاومت ويژه بيش از 100اهم متر در سطح، منطبق بر واحد زمين‌شناسي آهك است. با افزايش عمق تا نزديك 500متر، يك ناحيه با مقاومت ويژه پايين‌تر از يك اهم متر ديده مي‌شود. از عمق 600متر و بيشتر، مقاومت ويژه مجدا افزايش يافته و به بيش از 50اهم متر مي‌رسد. مقايسه تغييرات با مدل مورد انتظار مقاومت ويژه در مخازن زمين گرمايي نشان داد كه احتمالا لايه با مقاومت ويژه كم، پوشش رسي روي مخزن زمين گرمايي بوده و سنگ‌هاي عميق‌تر از آن محدوده سنگ داغ داراي همرفت آب‌هاي گرم را نشان مي‌دهند. همچنين تاثير گسل‌هاي مشخص شده در داده‌هاي مغناطيس‌سنجي، در مدل به دست آمده تاييد شد و گسل واقع در شرق محدوده به عنوان گسل تغذيه كننده زمين گرمايي تشخيص داده شد.
چكيده انگليسي :
Varton hot water, located near the east of Isfahan, is one of the potentials of geothermal energy production in Iran, which has attracted less attention from the scientific point of view. In this study, to investigate the presence of geothermal structure in the area and identify its possible location and depth, magnetometric and magnetotelluric geophysical surveys were carried out in the mentioned area. For this purpose, first, by conducting a magnetometric survey, some faults buried under the travertine deposits in the area were confirmed. Then, a profile with nine stations to collect magnetotelluric data was defined to be almost perpendicular to the main fault of the area. Then, during 24 hours of data collection at each station, the obtained data were corrected and processed, and the components of the impedance tensor at 70 frequencies were extracted from them. Examining the impedance and phase tensors shows one-dimensional and two-dimensional earth at depths and frequencies of more than 1 Hz and three-dimensional earth at frequencies less than 1 Hz. Also, performing two-dimensional inversion in TE+TM mode on the mentioned profile showed that at the center of the profile, there is a layer with a resistivity of more than 100 ohm.m on the surface, corresponding to the limestone unit. By increasing the depth to nearly 500 meters, a region with a resistivity lower than 1 ohm.m can be seen. From a depth of 600 meters and more, the resistivity increases and reaches more than 50 ohm.m. Comparing the changes with the expected resistivity model in the geothermal reservoirs showed that the layer with low resistivity is probably the clay coating on the geothermal reservoir, and rocks deeper than that show the range of hot rock with hot water convection. In addition, the effect of the faults identified in the magnetometric data was confirmed in the obtained model. The fault located east of the range was recognized as a geothermal feeding fault.
استاد راهنما :
نادر فتحيان پور , محمد ابطحي فروشاني
استاد داور :
حمزه صادقي سرخني , علي مرادزاده
لينک به اين مدرک :

بازگشت