شماره مدرك :
18714
شماره راهنما :
2093 دكتري
پديد آورنده :
معتمدي، مرضيه
عنوان :

اثر باكتري‌هاي محرك رشد گياهي بر برخي ويژگي‌هاي فيزيولوژيك، رشد و تحمل به علفكش ايمازتاپير در يونجه

مقطع تحصيلي :
دكتري
گرايش تحصيلي :
آگروتكنولوژي
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1402
صفحه شمار :
دوازده
توصيفگر ها :
يونجه , باكتري هاي محرك رشد , ريزوسفر , علفكش ايمازتاپير , آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني , جمعيت ميكروبي
تاريخ ورود اطلاعات :
1402/06/04
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
كشاورزي
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1402/06/06
كد ايرانداك :
2955392
چكيده فارسي :
هدف از اين بررسي معرفي و مطالعه باكتري‌هاي محرك رشد بومي يونجه با پتانسيل تعديل تنش علفكش ايمازتاپير و تحريك رشد يونجه بود. در مطالعه اول، مجموعه‌اي از اين باكتري‌ها از ناحيه ريزوسفر يونجه استخراج و سپس براساس توانايي تثبيت نيتروژن، انحلال فسفر و پتاسيم، توليد اكسين، توليد آنزيم‌هاي ليپار، پروتئاز و سلولاز و تحمل علفكش ايمازتاپير غربال شدند. براساس نتايج بدست آمده از اين مطالعه، سه گونه باكتري Serratia rubidaea (A)، Pseudomonas putida (B) و Serratia sp.(C) بيشترين پتانسيل محرك رشدي را از خود نشان دادند. در مطالعه دوم، در يك كشت گلداني، تاثير تلقيح بذر و خاك با اين باكتري‌ها و با باكتري همزيست گياه يونجه (R) Sinorhizobium meliloti بر رشد و عملكرد رقم يونجه همداني مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش در فضاي باز و با اعمال تعداد 16 تيمار باكتريايي شامل شاهد (عدم تلقيح)، تلقيح ساده، دوگانه، سه گانه و چهارگانه با باكتري‌ها در دو سطح علفكش شامل شاهد (عدم كاربرد علفكش ) و كاربرد يك ليتر در هكتار علفكش (دوز توصيه شده در مزارع يونجه)، به صورت فاكتوريل بر پايه طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. براي آماده‌سازي مايه تلقيح، 100 ميكروليتر سوسپانسيون باكتريايي (CFU/ml 109) به 20 ميلي ليتر نوترينت براث اضافه شد و بذرها قبل از كاشت، در اين مايه تلقيح غوطه‌ور شدند. تلقيح ثانويه، يك ماه بعد از كاشت در خاك همراه با آب آبياري انجام شد. نتايج كشت گلداني نشان داد كه تمام تيمارهاي باكتريايي به غير از ABCR, BCR, BC و CR منجر به افزايش عملكرد گياه، محتواي رنگدانه هاي فتوسنتزي، جمعيت ميكروبي و فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني در هر دو شرايط كاربرد و عدم كاربرد علفكش شدند و بيشترين تاثير مثبت در تيمارهاي AB, ABR و AR مشاهده شد. كاربرد علفكش منجر به كاهش عملكرد شد ولي افت عملكرد در غالب موارد در گياهان تلقيح شده در مقايسه با گياهان تلقيح نشده كمتر بود. در مطالعه سوم، تعداد 11 تيمار باكتريايي كه در كشت گلداني از نظر ميزان تحمل علفكش و تحريك رشد يونجه به عنوان تيمارهاي برتر انتخاب شدند، در كشت مزرعه مورد استفاده قرار گرفتند. آزمايش مزرعه‌اي به صورت فاكتوريل بر مبناي طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. تلقيح بذر و همچنين تلقيح ثانويه در مزرعه مشابه با كشت گلداني انجام شد. در كشت مزرعه، همه تيمارهاي باكتريايي منجر به افزايش عملكرد گياه، محتواي رنگدانه‌هاي فتوسنتزي، جمعيت ميكروبي و فعاليت آنزيم‌هاي آنتي‌اكسيداني و كاهش محتواي ديواره سلولي (NDF) و ديواره سلولي بدون همي سلولز (ADF) در هر دو شرايط كاربرد و عدم كاربرد علفكش شدند و دو تيمار ABR و AR از اين نظر بهترين اثربخشي را از خود نشان دادند. كاربرد علفكش باعث كاهش صفات رشدي و غلظت NDF و ADF در گياه شد. در يك نتيجه‌گيري كلي، باكتري‌هاي ريزوسفري مورد مطالعه باعث كاهش تاثير تنش علفكش به موازات تحريك رشد گياه شدند. لذا، اين يافته‌ها مي‌تواند ديدگاه جديدي را به منظور توسعه كودهاي زيستي موثر در شرايط تنش علفكش ايجاد كنند.
چكيده انگليسي :
The aim of this investigation was introducing native alfalfa growth promoting bacteria that have the ability to simultaneous mitigation of imazethapyr stress and stimulation of plant growth. In the first study the native rhizospheric bacteria were isolated from alfalfa field and screened based on their ability in terms of nitrogen fixation, phosphate and potassium solubilization, auxin production, lipase, protease and cellulose enzymes production and tolerance to imazethapyr. According to the results of the first study, three bacterial species named Serratia rubidaea (A), Pseudomonas putida (B) and Serratia sp.(C) were found to have the most plant growth promoting potential. In the second study, the effects of seed and soil inoculation by the selected bacteria and also by Sinorhizobium meliloti (R) as a symbiont of alfalfa on the growth and yield of alfalfa (Hamedani cultivar) was investigated in a pot experiment. The experiment was performed outdoors as factorial based on a randomized complete block design with three replications,. having 16 treatments including control (non-inoculated), single, double, triple and quadruple species inoculation and two level of herbicide (zero and one liter per hectare as the recommended dose for field application). The bacterial inoculum was prepared by adding 100 µl bacterial suspension (109 CFU/ml) into 20 ml nutrient broth and the seeds were immersed in it just before sowing. The second inoculation was performed one month later through irrigation. The result of the pot experiment revealed that all treatments except BC, BCR, ABCR and CR increased plant growth, the concentration of photosynthetic pigments, bacterial population and antioxidant enzyme activity under both presence and absence of herbicide while the most effective treatments were ABR, AB and AR. Herbicide application decreased plant growth but the reductions were in most cases lower under bacterial treatments. In the third study, based on the results of the pot experiment, the best 11 treatments were selected regarding their abilities in terms of herbicide tolerance and alfalfa growth promotion. Treatments were eva‎luated in a factorial field experiment based on randomized complete block design with three replication. Seed inoculation and the second inoculation were done as applied in pot experiment. The results indicated that all bacterial treatments increased plant growth, photosynthetic pigments, microbial population and antioxidant enzyme activity but decreased neutral detergent fiber (NDF) and acid detergent fiber (ADF) under both presence and absence of herbicide. ABR and AR treatments had the best effectiveness on plant growth properties.. Herbicide treatment reduced growth parameters and NDF and ADF contents. In conclusion, it can be stated that eva‎luated rhizospheric bacteria could mitigate herbicide stress in parallel to promoting plant growth. These findings may, therefore, open new insights for development of biofertilizers that can be applied under herbicide stress.
استاد راهنما :
مرتضي زاهدي
استاد مشاور :
حسن كريم مجني , حسين معتمدي
استاد داور :
جهانگير خواجه علي , پرويز احسان زاده , غلامعباس اكبري
لينک به اين مدرک :

بازگشت