توصيفگر ها :
گوساله جايگزين , سطح پروتئين , بعد از شيرگيري , رشد
چكيده فارسي :
اين مطالعه با هدف بررسي افزايش سطوح پروتئين در جيره، بر عملكرد، گوارش پذيري و تخمير شكمبه گوسالههاي جايگزين 3 تا 6 ماه انجام شد. در مجموع 80 رأس گوساله هلشتاين از شير گرفته شده، در يك آزمايش بلوك كاملاً تصادفي استفاده شدند. تيمارهاي آزمايشي بر اساس درصد پروتئين ماده خشك جيره عبارت بودند از:(1) 5/16، (2) 18، (3) 5/19 و (4) 21 درصد پروتئين خام. فراسنجههاي عملكردي شامل وزن بدن و رشد اسكلتي، هر 2 هفته يكبار و مصرف خوراك به صورت روزانه اندازهگيري شد. فراسنجه هاي مربوط به گوارش پذيري در اواسط و اواخر طرح آزمايشي و فراسنجه هاي مربوط به تخمير شكمبه، در روز پاياني آزمايش اندازه گيري شدند. تجزيه آماري فراسنجههاي اندازهگيري شده براي كل دوره آزمايش بهصورت اندازهگيري‌هاي تكرار شونده مورد بررسي قرار گرفت. گوسالههاي گروه شاهد (%5/16 پروتئين خام) مصرف خوراك بالاتري نسبت به تيمارهاي ديگر (02/0 = P) داشتند، اما وزن بدن، افزايش وزن روزانه و ضريب تبديل خوراك تفاوت معنيدار نداشت. ارتفاع جدوگاه، تهيگاه و نشيمنگاه، عرض تهيگاه و نشيمنگاه، دور سينه وطول بدن، تحت تأثير تيمارها قرار گرفتند و با افزايش ميزان پروتئين، به شكل خطي افزايش يافتند. در تمامي نتايج ذكر شده در رابطه با رشد اسكلتي، حداكثر رشد در تيمار سوم يعني ميزان پروتئين جيره 5/19 درصد، رخ داد به جز عرض پين كه بيشينه آن در تيمار 21 درصد پروتئين بود. همچنين ضخامت چربي پشت بدن با افزايش ميزان پروتئين به صورت معنيداري كاهش يافت ولي نمره وضعيت بدني در بين تيمارها تفاوتي نداشت. در رابطه با فراسنجه هاي شكمبه اي تفاوتي بين تيمارها در ميزان pH مايع شكمبه مشاهده نشد و ميزان نيتروژن آمونياكي با افزايش ميزان پروتئين جيره، به صورت خطي افزايش يافت (04/0 = P). در مورد اسيدهاي چرب فرار، ميزان والرات با افزايش ميزان پروتئين جيره افزايش پيداكرد (02/0 = P). نتايج مربوط به گوارش پذيري ماده خشك، ماده آلي، پروتئين، چربي و الياف شوينده حنثي با افزايش ميزان پروتئين جيره افزايش يافتند. علاوه بر فراسنجه هاي مربوط به رشد، داده هاي توليدمثلي شامل: تعداد فحلي مشاهده شده تا اولين تلقيح، سن اولين تلقيح، سن تلقيح منجر به آبستني، همچنين وزن اولين تلقيح و تعداد تلقيح منجر به آبستني تفاوتي را در بين تيمار ها نشان نداند ولي، سن تلقيح منجر به آبستني، حدود 19 روز، نسبت به تيمار شاهد، كاهش يافت. درنهايت باتوجه به اينكه رشد جبراني خوب دوره پرورش 3 تا 6 ماه، ميتواند كاهش رشد يا كمبود رشد گوسالههاي شيري را بدون اينكه تأثير منفي بر عملكرد آينده بگذارد، برآورده كند و رشد اسكلتي را بهبود بخشد، افزايش ميزان پروتئين تا سطح 5/19 درصد ماده خشك منجر به بهبود رشد و عملكرد شد.
چكيده انگليسي :
This study was conducted to investigate the increase of protein levels in the ration of 3 to 6-month-old replacement calves, on performance, digestibility, and rumen fermentation. A total of 80 weaned Holstein calves were used in a completely randomized block experiment. The experimental treatments based on the percentage of protein in the dry matter of the ration were: 1-16.5, 2-18, 3-19.5, and 4-21 percent of crude protein. Functional parameters including body weight and skeletal growth were measured once every 2 weeks and feed consumption was measured daily. Digestibility parameters were measured in the middle and end of the experiment, rumen fermentation parameters were measured on the last day of the experiment. The statistical analysis of the parameters for the entire period of the experiment was analyzed using SAS software as repeated measurements. Replacement calves that used treatment 1 had higher feed consumption than other treatments (P = 0.02), but body weight, daily weight gain, and feed efficiency were not significantly different between treatments. Whether, hip and pin height also hip and pin width, heart girth, and body length were completely affected by the treatments and increased linearly with the increase of protein content. In all the results mentioned about skeletal growth, the maximum growth occurred in the third treatment, i.e. 19.5% protein content of the ration, except for pin width, which was the maximum in the 21% protein treatment. Also, the thickness of the back fat of the body decreased significantly with the increase in the amount of protein, but the body condition score was not different between the treatments. Regarding rumen parameters, no differences were observed between the treatments in rumen fluid pH and ammonia nitrogen results. Of course, by examining volatile fatty acids, only the amount of valerate increased with the increase in dietary protein (P = 0.02). The results related to the digestibility of dry matter, organic matter, protein, fat, and NDF increased significantly by rising the amount of dietary protein. In addition to growth parameters, reproductive data including number of observed estrus until first insemination, age of first insemination, age of insemination leading to pregnancy, also weight of first insemination, and number of insemination leading to pregnancy did not show a difference between the treatments. But numerically, the age of insemination led to pregnancy, even though was not significant, it was reduced in the treatments where the protein levels were increased, and it created a difference of about 16 days with the first treatment, which itself had a positive effect for reducing animal husbandry costs. Finally, the period of 3 to 6 months of replacement calves is a period that can meet the increased growth of dairy calves without having any negative effects on future performance with good compensatory growth. Increasing the amount of protein to the level of 19.5% based on dry matter is optimal considering its effects on growth and performance in the present study
