شماره مدرك :
18754
شماره راهنما :
16276
پديد آورنده :
مجيري، زهره
عنوان :

بررسي اثر تحريك الكتريكي مغز به روش تداخل زماني بر روي رت مبتلا به اعتياد

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
بيوالكتريك
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1402
صفحه شمار :
يازده، 51ص. :مصور، جدول، نمودار
توصيفگر ها :
اعتياد , قشر پيش پيشاني مياني , تحريك تداخل زماني , مدل ترجيح مكاني شرطي شده
تاريخ ورود اطلاعات :
1402/06/22
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
برق
دانشكده :
مهندسي برق و كامپيوتر
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1402/06/22
كد ايرانداك :
2960564
چكيده فارسي :
اعتياد يك بيماري روانشناختي است كه باعث ايجاد آسيب‌هاي شناختي مغز مي‌شود. يكي از اين آسيب‌ها، اختلال در عملكردهاي مغزي افراد مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر است. به كارگيري علوم و فناوري‌هاي شناختي در اين حوزه براي بهبود كيفيت زندگي بيماران، توسعه مداخلات پيشگيرانه و روش‌هاي بازتواني در طب اعتياد، اهداف كاربردي اين حوزه مي‌باشند. تحريك الكتريكي مغزمي‌تواند يك مداخله غيردارويي و روشي جديد جايگزين روش‌هاي سنتي در درمان اعتياد باشد. در مطالعات پيشين اين روش به صورت تهاجمي مورد بررسي قرار گرفته است و باعث محدود شدن استفاده از اين رويكرد در كاربردهاي كلينيكي مي‌گردد. لذا در اين پروژه به بررسي اثر درماني تحريك غيرتهاجمي به روش تداخل زماني بر روي هسته‌هاي عمقي مغزي پرداخته مي‌شود. در تحريك تداخل زماني، تداخل سازنده دو ميدان الكتريكي ايجاد شده توسط دو جريان سينوسي فركانس بالا، باعث تقويت شدن تحريك در عمق مشخصي مي‌شود. براي تحقق اهداف فوق به صورت آزمايشگاهي از مدل‌هاي واقعي حيواني رت نر نژاد ويستار استفاده شد. ناحيه mPFC يكي از نواحي مهم مغز است كه در اعتياد به مورفين نقش دارد. طبق مطالعات قبلي تحريك عمقي تهاجمي اين هسته به عنوان يك راهكار درماني در بهبود اعتياد مؤثر است. لذا در اين مطالعه به منظور بررسي اثر تحريك فراجمجمه اي تداخل زماني بر ناحيه mPFC بر وابستگي رت به مورفين، برپايش آزمايش با آماده¬ سازي پروتكل تحريك شامل جراحي و قرارگيري الكترودهاي تحريك بر روي جمجمه اجراشد. به منظور مقايسه بين گروه¬هاي آزمايش از آزمون ترجيح مكاني شرطي شده استفاده شده است. حيوانات تزريق مورفين با دوز 5/7 ميلي گرم بر كيلوگرم به صورت زيرجلدي دريافت كردند. نتايج بررسي اثر تحريك TI با شدت I_1=I_2=0.5 mA، فركانس حامل 2 كيلوهرتز و اختلاف فركانس 25 هرتز بر هسته mPFC، كاهش وابستگي به مورفين را در گروه مورفين-تحريك القا كرده است. اميد است نتايج اين پژوهش، در حوزه‌هاي درمان اعتياد در افراد انساني، به‌عنوان يك ديد جديد و چشم‌اندازي نوين، مورد استفاده قرار بگيرد.
چكيده انگليسي :
Addiction is a psychological disorder that results in cognitive impairments in the brain. Among these impairments, individuals with substance abuse experience compromised brain functions. The practical goals of this field involve utilizing cognitive sciences and technologies to enhance the quality of life for patients, develop preventive interventions, and establish effective addiction medicine rehabilitation methods. As an alternative to traditional addiction treatment approaches, non-pharmacological interventions such as electrical brain stimulation have been proposed. However, previous studies have primarily focused on invasive methods, limiting their clinical application. Therefore, this project aims to investigate the therapeutic effects of non-invasive temporal interference (TI) stimulation on deep brain nuclei. TI stimulation involves the constructive interference of two high-frequency sinusoidal currents to intensify stimulation at specific depths. To achieve our objectives, experimental tests are conducted on male Wister rats. The medial prefrontal cortex (mPFC) region of the brain plays a crucial role in morphine addiction, and previous research suggests that deep brain stimulation of this nucleus is effective in treating addiction. Thus, this study aims to examine the effects of temporal interference transcranial stimulation on the mPFC region in rats suffering from addiction. Hence, to examine the impact of temporal interference transcranial stimulation on the medial prefrontal cortex (mPFC) region and its influence on rat dependence on morphine, a stimulation protocol was devised. This protocol involved surgical procedures and the placement of stimulation electrodes on the rat's skull. The conditioned place preference test was employed to compare different experimental groups. Subcutaneous administration of morphine at a dosage of 7.5 mg/kg was carried out on the animals. The findings from investigating the effect of TI stimulation, with an intensity of I1=I2=0.5 mA, carrier frequency of 2 kHz, and frequency difference of 25 Hz on the mPFC nucleus, indicate a reduction in morphine dependence within the morphine stimulation group. Consequently, this research aims to provide novel insights into addiction treatment for human subjects.
استاد راهنما :
امير اخوان بي تقصير , احسان روحاني
استاد داور :
مريم ذكري , فرزانه شايق بروجني
لينک به اين مدرک :

بازگشت