شماره مدرك :
18775
شماره راهنما :
16293
پديد آورنده :
مرضيه محموديان هرندي، مرضيه
عنوان :

توانايي روش ظرفيت نگهداري حلال در مقايسه با روش آلوئوگرافي جهت ارزيابي كيفيت آرد گندم سن زده

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
علوم و مهندسي صنايع غذايي
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1402
صفحه شمار :
دوازده، 65ص. :مصور، جدول، نمودار
توصيفگر ها :
سن گندم , ظرفيت نگهداري حلال , حلال اصلي , پارامترهاي آلوئوگرافي خمير
تاريخ ورود اطلاعات :
1402/06/29
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
كشاورزي
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1402/06/29
كد ايرانداك :
2963162
چكيده فارسي :
گندم يكي از محصولات اساسي كشاورزي است كه جايگاه خاصي در الگوي تغذيهٔ مردم ايران دارد و تأمين آن به معناي ايجاد امنيت غذايي است و رفاه اجتماعي اقشار متوسط و ضعيف از اين محصول تأثير مي‌پذيرد. كيفيت گندم در اثر عوامل محيطي دستخوش تغييراتي مي‌شود. سن معمولي گندم از آفات مهم غلات، به‌ويژه گندم و جو در ايران است كه علاوه‌بر خسارت كمّي و كاهش عملكرد، باعث افت شديد كيفيت نانوايي گندم مي‌شود. روش‌هاي مختلفي در صنعت براي تعيين كيفيت آرد گندم وجود دارد. هدف از اين پژوهش ارزيابي روش ظرفيت نگهداري حلال در مقايسه با روش دستگاهي آلوئوگراف براي تعيين كيفيت آرد گندم سن‌زده در سطوح (شاهد، 2 درصد، 5 درصد و 8 درصد سن‌زدگي) است. در اين تحقيق از چهار محلول اصليِ آزمون ظرفيت نگهداري حلال شامل آب ديونيزهٔ مرتبط با كيفيت كلي نمونه، اسيد لاكتيك مرتبط با ماكروپليمرهاي گلوتنين، ساكارز مرتبط با پنتوزان‌ها و بي‌كربنات سديم مرتبط با نشاستهٔ آسيب‌ديده استفاده شد؛ جداي از محلول‌هاي اصلي، سه محلول فرعي آزمون ظرفيت نگهداري حلال شامل اتانول همبسته با ويژگي‌هاي گليادين‌ها، سديم دودسيل سولفات همبسته با ماكروپليمرهاي گلوتنين و متابي‌سولفيت سديم همبسته با ويژگي‌هاي گلوتن نيز مورد استفاده قرار گرفتند. نتايج به‌دست‌آمده در قالب كاملاً تصادفي مورد تجزيه و نحليل قرار گرفت و براي مقايسهٔ ميانگين‌ها از آزمون بونفروني در سطح احتمال 5 درصد استفاده شد. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد كه با افزايش مقدار سن‌زدگي كيفيت آرد گندم كاهش مي‌يابد. چنين آردي داراي پليمرهايي با كيفيت پايين است كه ظرفيت كمتري در نگهداري حلال دارند. همچنين اين آرد از مقادير پايين ظرفيت نگهداري حلال برخوردار بوده و درنهايت، خميري با پارامترهاي آلوئوگرافي ضعيف حاصل شده است. در پايان مي‌توان گفت كه آزمون ظرفيت نگهداري حلال در تعيين كيفيت آرد گندم سن‌زده به‌خوبيِ روش آلوئوگراف عمل كرده است و اين روش ساده و ارزان مي‌تواند جايگزين روش گران‌قيمت و هزينه‌بر آلوئوگراف شود.
چكيده انگليسي :
One of the basic agricultural products which has a special place in the nutrition pattern of Iranian people is wheat, so that providing this product means creating food security. As we know the social welfare of the middle and poor classes is affected by this vital product. Wheat quality undergoes changes due to environmental factors including pests. The most important pests of cereals, especially wheat and barley in Iran, is sunn pest. This type of pest, causes a sharp decline in the quality of wheat baking in addition to small damage and yield reduction. There are various methods in industry to determine the quality of wheat flour. The purpose of existing research is to eva‎luate the solvent storage capacity method in comparison with the Aleograph device method to determine the quality of contaminated wheat flour at the levels (control, 2, 5 and 8%). In this research, the four main solutions of the solvent retention capacity test include: deionized water related to the overall quality of the sample, lactic acid related to glutenin macropolymers, sucrose related to pentosans, and sodium bicarbonate related to damaged starch. Three sub-solutions of the solvent retention capacity test were also used, including: ethanol associated with the characteristics of gliadins, sodium dodecyl sulfate associated with glutenin macropolymers, and sodium metabisulphite associated with the characteristics of gluten. The obtained results were analyzed in a completely random format and the Bonferroni test with a 5% probability level was used to compare the averages. The obtained results showed that the quality of wheat flour decreases with the increase in the amount of damaged wheat and that type of flour has low-quality polymers which have less capacity to hold the solvent and obtain low values of capacity to hold the solvent. while a pasty containing poor alveographic parameters was obtained. It can be said that the solvent storage capacity test has performed well in determining the quality of damaged wheat flour as well as the Alveograph method, so that the simple and cheap method can replace the expensive and costly Alleograph method.
استاد راهنما :
مهدي كديور , محمدرضا سبزعليان دستجردي
استاد مشاور :
جهانگير خواجه علي
استاد داور :
حسن كريم مجني , نفيسه سلطاني زاده
لينک به اين مدرک :

بازگشت