توصيفگر ها :
رهبران ديجيتال , رهبري اخلاقي , رهبري ديجيتال اخلاقي , جهتگيري ديجيتال , مسئوليت اخلاقي شركت , مشروعيت سازماني
چكيده فارسي :
با ظهور تحول ديجيتال و همزمان با توسعه فناوريهاي ديجيتال در سازمانها، پايبندي رهبران ديجيتال به اصول اخلاقي مورد سؤال قرار ميگيرد و رهبران در توسعه و استقرار فناوريهاي ديجيتال و دادهها، با معضلات و نگرانيهاي اخلاقي جديدي مواجه ميشوند. همچنين در عصر جديد مفاهيم رهبري اخلاقي رنگي تازه پيدا كرده است و رهبران اخلاقي بايد مهارتها و شايستگيهاي خود را با درنظرگيري تحول ديجيتال و مطرح شدن مسائل اخلاقي جديد در استفاده از فناوريهاي ديجيتال ارتقا دهند. علاوهبراين، نظريههاي پيشين رهبري در توضيح معضلات اخلاقي مرتبط با ديجيتاليشدن رهبري ناكام هستند و باتوجهبه ادبيات موجود سبكي از رهبري كه تمامي چالشهاي اخلاقي رهبران ديجيتال را پوشش دهد وجود ندارد. درنتيجه، پژوهش حاضر سبك رهبري ديجيتال اخلاقي را به منظور پاسخگويي به اين چالشها معرفي ميكند. همچنين اين مطالعه دركنار ارائه تعريف جامعي از رهبري ديجيتال اخلاقي و مشخص كردن ابعاد آن، براي اولين بار يك مدل اندازهگيري بهمنظور سنجش اين متغير در سازمانهاي ديجيتال ارائه ميكند. از طرفي باتوجهبه اهميت ويژه مفهوم جديد رهبري ديجيتال اخلاقي در حوزة مديريت، اين مطالعه بهدنبال بررسي متغيرهاي تأثيرگذار بر آن شامل جهتگيري ديجيتال و مسئوليت اخلاقي شركت و پيامد آن يعني مشروعيت سازماني است. در اين راستا در پژوهش حاضر تأثير جهتگيري ديجيتال و مسئوليت اخلاقي شركت بر مشروعيت سازماني با ميانجيگري رهبري ديجيتال اخلاقي بررسي ميشود.
اين مطالعه در دو بخش كيفي و كمي انجام شده است. در بخش كيفي با مطالعه و بررسي عميق ادبيات و سپس انجام مصاحبه طبق روش دلفي با خبرگان حوزه مديريت و فناوري ديجيتال، شاخصهاي اوليه طراحي شده به سطح اجماع از پيش تعيين شده 75 درصد رسيدند و درنتيجه شاخصهاي سنجش رهبري ديجيتال اخلاقي تدوين شد. بر اين اساس دو بعد جهتگيري ديجيتال اخلاقي و رهبري ديجيتال براي رهبري ديجيتال اخلاقي در نظر گرفته شد. سپس در بخش كمي دادهها با استفاده از پرسشنامهاي شامل چهار بخش سؤالات جهتگيري ديجيتال، مسئوليت اخلاقي شركت، رهبري ديجيتال اخلاقي و مشروعيت سازماني در جامعه آماري شامل كاركنان و مديران شركتهاي ديجيتال، مستقر در كشورهاي رقابتپذير ديجيتال جمعآوري شد. درنهايت تجزيهوتحليل دادهها با تحليل عاملي تأييدي و مدلسازي معادلات ساختاري با رويكرد حداقل مربعات جزئي و در نرمافزار اسمارت پي ال اس انجام شد. نتايج حاصل از پژوهش مطلوبيت شاخصهاي روايي، پايايي و نيز برازش كلي مدل را نشان داد و مدل اندازهگيري رهبري ديجيتال اخلاقي با ابعاد رهبري ديجيتال و جهتگيري ديجيتال اخلاقي تأييد شد. همچنين باتوجهبه بالاتر بودن ضرايب معنيداري از عدد 1.96 و تأييد تمامي فرضيات، ميتوان نتيجه گرفت سازمانهاي ديجيتال ميتوانند با جهتگيري ديجيتال و مسئوليت اخلاقي رهبري ديجيتال اخلاقي را ارتقا دهند. همچنين با اتخاذ اين سبك از رهبري دغدغهي ذهني خود را نسبت به مسائل اخلاقي در توسعه و استقرار فناوريهاي ديجيتال نشان دهند و با تأثيرگذاري مثبت بر جامعه و همسويي با انتظارات اخلاقي ذينفعان داخلي و خارجي، سطح مشروعيت سازمان خود را افزايش دهند.
چكيده انگليسي :
With the emergence of digital transformation and the concurrent development of digital technologies in organizations, the commitment of digital leaders to ethical principles is questioned, and leaders face new ethical dilemmas and concerns in the development and implementation of digital technologies, and data. Additionally, in the modern era, the concept of ethical leadership has taken on new dimensions, and ethical leaders must enhance their skills and competencies while considering digital transformation and emerging ethical issues in the use of digital technologies. Furthermore, previous theories of leadership have proven inadequate in explaining the ethical dilemmas associated with digitalization, and existing literature lacks a comprehensive leadership style that addresses all ethical challenges faced by digital leaders. Therefore, the present research introduces the style of ethical digital leadership to respond to these challenges. This study also provides a comprehensive definition of ethical digital leadership and identifies its dimensions. Additionally, for the first time, it presents a measurement model to assess this variable in digital organizations. Furthermore, considering the significance of the emerging concept of ethical digital leadership, in the realm of management, this study seeks to explore the influential variables on it, including digital orientation and corporate ethical responsibility, and its consequence, organizational legitimacy. Thus, this research investigates the impact of digital orientation and corporate ethical responsibility on organizational legitimacy with the mediating role of ethical digital leadership.
The study was conducted in two parts: qualitative and quantitative. In the qualitative part, through an in-depth review of the literature and the Delphi method with experts in the field of management and digital technology, the designed primary indicators reached a predetermined consensus level of 75%, and as a result, ethical digital leadership measurement indicators were formulated. Based on this, two dimensions, namely ethical digital orientation and ethical digital leadership, were considered for ethical digital leadership. Subsequently, in the quantitative part, data were collected through a questionnaire comprising four sections: digital orientation, corporate ethical responsibility, ethical digital leadership, and organizational legitimacy. The participants were employees and managers from digital companies located in competitive digital countries. Ultimately, data analysis was performed using confirmatory factor analysis and structural equation modeling with partial least squares approach in Smart PLS software. The results demonstrated the desirability of the validity, reliability, and overall fit of the model, and the measurement model of ethical digital leadership with dimensions of ethical digital orientation and ethical digital leadership was validated. Additionally, due to the significant coefficients being higher than 1.96 and the confirmation of all hypotheses, it can be concluded that digital organizations can enhance ethical digital leadership through digital orientation and ethical responsibility. Moreover, by adopting this style of leadership, they can demonstrate their ethical awareness regarding the development and implementation of digital technologies and increase their organizational legitimacy through positive influence on the community and alignment with the ethical expectations of internal and external stakeholders.