شماره مدرك :
19011
شماره راهنما :
16495
پديد آورنده :
مختاري، سپهر
عنوان :

تاثير سنين گوناگون شيرگيري بر عملكرد و رفتار گوساله هاي شيري پرورش يافته در جايگاههاي جفتي

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
تغذيه دام
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1402
صفحه شمار :
دوازده، 44ص. : جدول، نمودار
توصيفگر ها :
سن شيرگيري , جايگاه جفتي , عملكرد , گوساله ها
تاريخ ورود اطلاعات :
1402/08/16
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
علوم دام
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1402/08/20
كد ايرانداك :
2983637
چكيده فارسي :
مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر سنين گوناگون شيرگيري بر عملكرد و رفتار گوسالههاي شيري پرورشيافته در جايگاههاي جفتي انجام شد. اين پژوهش با شمار چهلوهشت گوساله ماده هلشتاين )براي تيمار 1 با ميانگين سن 23 روز و وزن 76 / 3 ± 3 / 48 كيلوگرم، تيمار 2 با سن 72 / 22 و وزن 7 / 2 ± 65 / 48 كيلوگرم و تيمار 3 با سن 2 / 22 و وزن 5 / 3 ± 57 / 48 كيلوگرم( در قالب طرح كاملا تصادفي با تيمارهاي : 1 - سن شيرگيري 63 روزگي)شاهد( ، 2 - سن شيرگيري 77 روزگي 3 - سن شيرگيري 91 روزگي انجام شد. مصرف ماده خشك و اسكورهاي سلامت بهصورت روزانه اندازهگيري و يادداشت شدند. وزن بدن و رشد اسكلتي در آغاز آزمايش و روزهاي 63 ، 77 ، 91 ، 105 و 300 روزگي اندازهگيري شد. براي ارزيابي رفتار استرس در هنگام شيرگيري، 10 روز پس ازشيرگيري رفتار سر وصدا كردن بهصورت چشمي هنگام تغذيه شير گوسالهها در وعده صبح و عصر شمار صدا در هر دقيقه يادداشت شد )روزانه يك ساعت در وعده صبح و يك ساعت در وعده عصر(. دادهها در نرمافزار آماري SAS واكاري شدند. يافتههاي اين پژوهش نشان دادند ، وزن بدن گوسالهها در سنين 105 روزگي ) 01 / 0P< ( و كل دوره ) 03 / 0P< ( تحت تاثير تيمار قرار گرفت، به گونهاي كه تيمار آزمايشي 3 بيشترين وزن بدن را داشتند. افزايش وزن روزانه در دوره 91 تا 105 و كل دوره تحت تاثير اثر تيمارهاي آزمايشي قرار گرفت به گونه اي كه تيمارهاي 2 و 3 ، داراي بالاترين افزايش وزن روزانه در دوره 91 تا 105 روزگي و كل دوره بودند ) 03 / 0P< (. در تيمار 1 كمترين و تيمار 3 بيشترين مصرف ماده خشك كل ديده شد ) 05 / 0P< (. توليد سر و صدا در صبح، عصر و مجموع آن براي تيمار 1 بيشتر و براي تيمار سه كمتر بود ) 01 / 0P< (. همچنين تيمار 1 در سن 105 روزگي نسبت به دو تيمار ديگر داراي كمترين ارتفاع جدوگاه بود ) 05 / 0P< (. عرض هيپ و عرض پين، تيمار 1 در مقايسه با دو تيمار ديگر در روزهاي 105 ، 300 و كل دوره داراي پايينترين مقدار بود و اين تفاوت معنيدار در كل دوره آزمايشي نيز ديده شد ) 05 / 0P< .) تيمار 3 در 105 روزگي داراي بالاترين ارتفاع پين بود ) 01 / 0P< (. هنگام، تاثير معنيداري بر اسكور مدفوع داشت به گونهاي كه با افزايش هنگام اسكور مدفوع كاهش يافت ) 01 / 0P< ( گوسالههاي تيمار 1 داراي بالاترين اسكور تنفسي بودند ) 05 / 0P< (. برپايه يافتههاي بهدست آمده در پژوهش كنوني گوسالههاي تيمار 3 داراي وزن بدن، افزايش وزن روزانه، مصرف ماده خشك كل بالاتري بوده و از رشد اسكلتي بهتري برخوردار بودند. گوسالهها پس شيرگيري به مصرف استارتر روي ميآورند به همين دليل گوسالههايي كه زودتر شيرگيري شده بودند داراي مصرف استارتر بيشتري بودند اما داراي افزايش وزن يا مصرف ماده خشك بيشتري نبودند. همچنين آنها سر وصداي بيشتري توليد كردند و رشد اسكلتي ضعيفتري داشته و داراي بالاترين اسكور تنفسي بودند. بنابراين ميتوان گفت كه افزايش سن شيرگيري گوسالهها در جايگاههاي جفتي براي آنها بسيار سودمند است.
چكيده انگليسي :
The objective of this study was to determine the effects of different weaning ages on the performance and behavior of dairy calves reared in paired houses. For this purpose, the present study using forty-eight female Holstein calves (42 ± 0.5 kg) in the form of a completely randomized design with treatments: 1) weaning age 9 weeks or 63 days (control), 2) weaning age 11 weekly or 77 days and 3) weaning age was 13 weeks or 91 days. The method of milking for all 3 treatments was that one week before milking, 1 liter of milk was reduced daily until the end of the seventh day, the calf stopped milking completely. The milk feeding pattern was increasing-decreasing and from 3 to 14 days old 5 liters daily and from 14 to one week before weaning 7 liters of pasteurized raw milk with a temperature of 38.5 degrees in two times (5 in the morning and 3 in the evening) was available to the calves. Calves had free access to drinking water and starter pellet feed with 7% straw forage mixed from the beginning to the last day of the experiment, and daily dry matter intake and health scores were calculated and recorded. Body weight was measured by a digital scale and skeletal growth with a special meter at the beginning (30 days old), weaning time (according to the weaning age of the treatment) and at the end of the experiment. In order to eva‎luate stress behavior during milking, 10 days after milking, head and vocalization behavior was visually recorded during two hours of milk feeding in the morning and evening, and the number of behaviors per minute was recorded (2 hours of morning and evening feeding each day). Finally, all the collected data were analyzed by SAS statistical analysis software with appropriate procedures. Based on the obtained results, the BW of the calves at the age of 105 days (P<0.01) and the whole period (P<0.03) was affected by the experimental treatments, so that the experimental treatment 3 had the highest BW. The effect of time on BW was significant (P<0.01), but it was not influenced by the interaction of treatment and time. The Average Daily Gain on the 105th day and the entire period was affected by the effect of the experimental treatments, so that treatments 2 and 3, which were weaned on the 77th and 91st days, respectively, had the highest ADG on the 105th day and the entire period (P < 0.03). ADG was affected by time and interaction between time and treatment (P<0.01). Treatment 1 had the highest Starter Intake at 60, 70 and 80 days. Also, the calves of treatment 2 along with treatment 1 had the highest SI at 80 days old. Treatment 3 on days 90 and 100 along with treatment 2 had the highest amount of SI (P<0.05). The analysis of the measured data showed that treatment 1 had the lowest intake and treatment 3 had the highest intake of total dry matter (P<0.05) and the effect of time and the interaction of time with treatment had an effect on the TDMI (P<0.01). Vocal production in the morning, evening and whole for treatment 1 had the highest amount and for treatment 3 it had the lowest amount (P<0.01). Also, treatment 1 at the age of 105 days compared to the other two treatments had the lowest Wither Height (P<0.05). In the parameters of Hip Height, Hip Width and Pin Width, treatment 1 had the lowest value compared to the other two treatments on days 105, 300 and the whole period, and this significant difference can be seen in the whole experimental period as well (P<0.05). 0P<). Treatment 3 at 105 days had the highest Pin Height (P<0.01). Time had a significant effect on the Fecal Score so that the stool score decreased with the increase of time (P<0.01) and finally the calves of treatment 1 had the highest Respiratory Score (P<0.05). Based on these results, it can be said that increasing the age of weaning calves in paired houses is very beneficial for them.
استاد راهنما :
غلامرضا قرباني خراجي , فرزاد هاشمزاده
استاد مشاور :
حسن رفيعي يارندي
استاد داور :
مهدي قريشي , حسن كريم مجني
لينک به اين مدرک :

بازگشت