شماره مدرك :
19431
شماره راهنما :
16812
پديد آورنده :
طالبي، زهرا
عنوان :

ساخت و مشخصه يابي غشاي نانو ليفي پلي هيدروكسي بوتيرات/ژلاتين حاوي نانوذره‌‌ي بريديجيت براي بازسازي استخوان آلوئولار

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
تكنولوژي
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1402
صفحه شمار :
يازده، 46ص.: مصور، جدول،نمودار
توصيفگر ها :
پريودنتال , غشاي مانع , پلي هيدروكسي بوتيرات , ژلاتين , بريديجيت
تاريخ ورود اطلاعات :
1402/12/15
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
مهندسي نساجي
دانشكده :
مهندسي نساجي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1403/02/24
كد ايرانداك :
23021059
چكيده فارسي :
چكيده بيماري پريودنتيت يك مشكل عمده‌ي بهداشت عمومي است. در صورت عدم درمان، پريودنتيت ممكن است بر روند پاتوژنز چندين بيماري سيستميك مانند ديابت، بيماري هاي قلبي عروقي و پيامدهاي نامطلوب بارداري اثر بگذارد.پريودنتيت يا بيماري لثه ششمين بيماري شايع در سراسر جهان است كه به بافت نرم و استخوان پشتيبان دندان آسيب مي‌رساند و علت اصلي از دست دادن دندان با تاثير بر سلامت و كيفيت زندگي در نظر گرفته مي‌شود. پريودنتيت منجر به تخريب پيشرونده‌ي بافت هاي پريودنتال از جمله استخوان آلوئولار، رباط پريودنتال و بافت هاي همبند مي‌شود. درمان مرسوم اين بيماري، عمدتا شامل جر‌م گيري و لايه برداري ريشه براي كاهش بار باكتريايي است اما بازسازي بافت هاي تخريب شده هدف نهايي درمان پريودنتال است زيرا نشان داده شده است كه عملكرد و حفظ طولاني مدت دندان را بهبود مي‌بخشد. هدف از اين مطالعه ساخت و مشخصه يابي غشاي نانو ليفي پلي‌هيدروكسي بوتيرات/ ژلاتين حاوي نانوذره‌ي بريديجيت براي بازسازي استخوان آلوئولار است. در زمينه بازسازي پريودنتال و استخوان، غشاهاي مصنوعي بايد هر دو ويژگي مكانيكي و بيولوژيكي را باهم تركيب كنند تا از فروپاشي آن ها در داخل نقص جلوگيري كنند. براي دستيابي به اين هدف، تكنيك الكتروريسي براي سنتز غشاها استفاده شده است. لايه‌هاي نانو ليفي به سه حالت مختلف با غلظت‌ 20 درصد وزني/ حجمي تهيه شده و مورد ارزيابي قرار گرفتند. براساس نتايج، افزايش نانوذره‌ي بريديجيت موجب كاهش قطر الياف و افزايش سطح مخصوص و سطح تماس شده، همچنين موجب افزايش اتصال بين الياف شده است. به همين دليل احتمال افزايش استحكام وجود دارد. زاويه تماس براي هر سه نمونه‌ي نانوالياف پلي‌هيدروكسي‌بوتيرات و پلي‌هيدروكسي‌بوتيرات/ ژلاتين و پلي‌هيدروكسي بوتيرات/ ژلاتين/ بريديجيت در كمترين مقدار به ترتيب برابر 19 ، 24 ، 25 مي‌باشد كه نشان مي‌دهد حضور نانوذره‌ي بريديجيت موجب افزايش خواص آبدوستي مي‌شود. . نمونه‌هاي 1-3 ( به جز نمونه 1 در غلظت 1000 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر در مدت زمان 96 ساعت) در غلظت‌هاي 1000-10 ميكروگرم بر ميلي‌ليتر پس از مدت زمان 24، 48، 96 ساعت بر روي سلول‌هاي MG63 سميت ندارند و نتايج حاصل از سميت سلولي براي كاربرد بازسازي استخوان مورد قبول هستند.
چكيده انگليسي :
Abstract Periodontitis is a major public health problem. If left untreated, periodontitis may affect the pathogenesis of several systemic diseases such as diabetes, cardiovascular diseases, and adverse pregnancy outcomes. Periodontitis or gum disease is the sixth most common disease worldwide that damages the soft tissue and supporting bone of the tooth and the main cause of tooth loss is considered to affect health and quality of life. Periodontitis leads to progressive destruction of periodontal tissues including alveolar bone, periodontal ligament and connective tissues. The conventional treatment of this disease mainly includes root scaling and exfoliation to reduce the bacterial load, but the regeneration of the destroyed tissues is the ultimate goal of periodontal treatment because it has been shown to improve the function and long-term preservation of the tooth. The aim of this study is to fabricate and characterize polyhydroxybutyrate/gelatin nanofibrous membrane containing bridigiite nanoparticles for alveolar bone regeneration. In the field of periodontal and bone regeneration, artificial membranes must combine both mechanical and biological properties to prevent their collapse inside the defect. To achieve this goal, electrospinning technique has been used to synthesize membranes. Nanofibrous layers were prepared in three different ways with a concentration of 20% by weight/volume and were eva‎luated. Based on the results, the increase in bridgeite nanoparticles has decreased the diameter of the fibers and increased the specific surface area and the contact surface, as well as increased the connection between the fibers. For this reason, there is a possibility of increasing strength. The contact angle for all three samples of polyhydroxybutyrate and polyhydroxybutyrate/gelatin and polyhydroxybutyrate/gelatin/bridgegit nanofibers is 19, 24, and 25 respectively, which shows that the presence of bridgegit nanoparticles increases the hydrophilic properties. Samples 1-3 (except sample 1 at a concentration of 1000 μg/ml in a period of 96 hours) at concentrations of 10-1000 μg/ml after a period of 24, 48, 96 hours are not toxic on MG63 cells and the results of toxicity are acceptable for bone regeneration applications.
استاد راهنما :
افسانه ولي پوري , فرزانه علي حسيني
استاد مشاور :
منيره كوهي
استاد داور :
داريوش سمناني , حسين فشندي
لينک به اين مدرک :

بازگشت