توصيفگر ها :
تشكيل هيدرات , جداسازي گاز , كربن دي اكسيد و نيتروژن , سورفكتانت , سديم دو دسيل سولفات
چكيده فارسي :
تغييرات آب و هوايي منجر به نوسانات نگرانكنندهاي در الگوهاي جوي ميشود كه عمدتاً ناشي از فعاليتهاي انساني و مصرف سوختهاي فسيلي است. جلوگيري از انتشار گازهاي دودكش كه شامل مخلوط گاز CO2/N2 است، چالش اصلي زيستمحيطي در كاهش CO2 آزاد شده در اتمسفر محسوب ميشود. بنابراين، استفاده از فناوري هيدرات براي جداسازي گازها به ويژه مورد توجه صنعت قرار گرفته است. اين پژوهش، مكانيسمهاي تأثير سديم دودسيل سولفات (SDS) و ديسديم كوكوآمفودياستات(DSCADA) بر روي تشكيل هيدرات و شاخصهاي سينتيكي و كارايي آنها در فرآيند جداسازي به كمك تشكيل هيدرات را ارزيابي ميكند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه افزودن SDS و DSCADA به صورت تركيبي، تأثير قابل توجهي بر عملكرد تشكيل هيدرات و جداسازي گاز مبتني بر هيدرات دارد. در سيستم SDSغلظت ppm 1000 بيشترين مصرف گاز، ظرفيت ذخيرهسازي و ميزان تبديل به آب مشاهده شد و ميزان جداسازي آن 8/58 درصد بود اما بالاترين ميزان جداسازي مربوط به غلظت ppm 3000 بود و مقدار آن 3/59 درصد بود. در سيستم DSCADA بالاترين ميزان جداسازي در غلظتppm 3000 و مقدار آن برابر با 5/60 درصد بود. در سيستم تركيبي، نرخ رشد به طور قابل توجهي نسبت به سيستمهاي منفرد SDS و DSCADA افزايش يافت. همچنين در سيستم تركيبي، غلظت بهينه برابر با DSCADA ppm 1000 + SDS ppm 1000 بود كه علاوه بر بالاترين نرخ رشد، بيشترين ميزان جداسازي كه 62.7 درصد بود را به دست آورديم.
چكيده انگليسي :
Climate change results in concerning fluctuations in weather patterns, primarily due to human activities and fossil fuel consumption. Preventing emissions from flue gases, which include a CO2/N2 gas mixture, is a major environmental challenge in reducing atmospheric CO2 levels. Therefore, the use of hydrate technology for gas separation has garnered special attention in the industry. This research evaluates the mechanisms of sodium dodecyl sulfate (SDS) and disodium cocoamphodiacetate (DSCADA) on hydrate formation, their kinetic indices, and their efficiency in the gas separation process assisted by hydrate formation. The results of this study showed that the combined addition of SDS and DSCADA had a significant impact on hydrate formation performance and hydrate-based gas separation. In the SDS system, the concentration of 1000 ppm resulted in the highest gas consumption, storage capacity, and water conversion, with a separation efficiency of 58.8%. However, the highest separation efficiency was observed at a concentration of 3000 ppm, amounting to 59.3%. In the DSCADA system, the highest separation efficiency was achieved at a concentration of 3000 ppm, with a value of 60.5%. In the combined system, the growth rate significantly increased compared to the individual SDS and DSCADA systems. Additionally, in the combined system, the optimal concentration was 1000 ppm DSCADA + 1000 ppm SDS, which not only achieved the highest growth rate but also the highest separation efficiency of 62.7%.