توصيفگر ها :
Trichoderma , كنترل بيولوژيك , رشد گياه , سموم شيميايي , امنيت غذايي , مديريت بيماريهاي گياهي , بازدارندگي رشد
چكيده فارسي :
كشاورزي سنتي امروزه با چالشهاي متعددي مانند بيماريهاي گياهي، آفات، خشكسالي، كاهش حاصلخيزي خاك ناشي از مصرف بيرويه سموم شيميايي و آلودگي محيط زيست روبهرو است. اين مشكلات، ضرورت استفاده از روشهاي نوين و پايدار براي مديريت بيماريها و بهبود شرايط كشاورزي را آشكار ميكند. يكي از اين روشها، استفاده از كنترل زيستي با كمك ميكروارگانيسمهاي مفيد مانند قارچهاي جنس Trichoderma است. اين قارچها به دليل توانايي در توليد آنزيمهاي تجزيهكننده ديواره سلولي پاتوژنها، تنظيم رشد گياه، تحمل تنشهاي محيطي و فعاليت آنتاگونيستي عليه عوامل بيماريزا، نقش مهمي در كشاورزي پايدار دارند. در اين پژوهش، 34 جدايه قارچي Trichoderma spp. از نمونههاي خاك اطراف ريشه خيار در گلخانههاي استان اصفهان جداسازي و خالصسازي شد. شناسايي جدايهها براساس ويژگيهاي مورفولوژيكي و با استفاده از نشانگرهاي مولكولي شامل جفت آغازگرهاي TEF1LLErevR/EF1-728F، Tef1/Tef2 و ITS1/ITS4 انجام گرفت. نتايج نشان داد كه جدايهها شامل گونههاي T. harzianum، T. asperellum، T. longibrachiatum هستند. همچنين در بازديدهايي كه از گلخانههاي خيار در استان اصفهان انجام شد، علائم بوتهميري خيار شامل سبزخشكي بوته، پوسيدگي طوقه و ريشه، و كاهش و ضعف بوته مشاهده گرديد. اين علائم به دليل حمله عوامل قارچي به ريشه رخ داده و در نهايت منجر به كاهش عملكرد محصول و مرگ بوته شده است. پس از كشت طوقه آلوده، تعدادي قارچ بر روي محيط كشت رشد كرد كه از بين آنها قارچ Fusarium solani جداسازي و با استفاده از جفت آغازگر Tef1/Tef2به روش مولكولي شناسايي شد. براي ارزيابي تأثير جدايههاي Trichoderma بر رشد قارچ F. solani، آزمايش كشت متقابل انجام شد. نتايج نشان داد كه تمامي جدايههاي Trichoderma تأثير معنيداري در كاهش رشد F. solani داشتند. در اين ميان در روز چهارم پس از كشت متقابل، جدايه A16 (T. longibrachiatum) با 49% بيشترين و جدايه A20 (T. asperlum) با 23% كمترين اثر بازدارندگي را نشان دادند. اين مطالعه نشان ميدهد كه قارچهاي Trichoderma ميتوانند بهعنوان يك عامل كنترل زيستي مؤثر براي مديريت بيماريهاي قارچي در كشاورزي مورد استفاده قرار گيرند. استفاده از اين قارچها، علاوه بر كاهش مصرف سموم شيميايي، ميتواند به امنيت غذايي و حفاظت از محيط زيست كمك كند.
چكيده انگليسي :
Traditional agriculture faces multiple challenges today, including plant diseases, pests, drought, soil fertility depletion due to excessive use of chemical pesticides, and environmental pollution. These issues highlight the need for innovative and sustainable methods to manage diseases and improve agricultural conditions. One such method is biological control using beneficial microorganisms like fungi of the Trichoderma genus. These fungi play a significant role in sustainable agriculture due to their ability to produce cell wall-degrading enzymes, regulate plant growth, enhance environmental stress tolerance, and act antagonistically against plant pathogens.In this study, 34 Trichoderma spp. isolates were collected and purified from soil samples around cucumber roots in greenhouses of Isfahan province. The isolates were identified based on morphological characteristics and molecular markers, including TEF1LLErevR/EF1-728F, Tef1/Tef2, and ITS1/ITS4 primer pairs. The results revealed that the isolates belonged to T. harzianum, T. asperellum, and T. longibrachiatum species. Additionally, greenhouse inspections in Isfahan identified cucumber damping-off symptoms, such as wilting, crown and root rot, and plant weakening. These symptoms were attributed to fungal pathogen attacks on roots, ultimately leading to reduced crop yield and plant death.After culturing infected crown tissues, several fungi grew, among which Fusarium solani was isolated and identified molecularly using the Tef1/Tef2 primer pair. To assess the impact of Trichoderma isolates on F. solani growth, a dual-culture assay was conducted. The results demonstrated that all Trichoderma isolates significantly inhibited F. solani growth. Among them, on the fourth day after dual culture, isolate A16 (T. longibrachiatum) exhibited the highest inhibition (49%), while isolate A20 (T. asperellum) showed the lowest inhibition (23%).This study highlights the potential of Trichoderma fungi as an effective biological control agent for managing fungal diseases in agriculture. Utilizing these fungi can not only reduce chemical pesticide use but also contribute to food security and environmental protection.
