شماره راهنما :
2311 دكتري
پديد آورنده :
ايزدبخش، محمدحسين
عنوان :
اثرات سطوح مختلف علوفه و اندازه قطعات علوفه بر رشد، گوارش پذيري مواد مغذي، تخمير شكمبه اي و رفتارهاي تغذيه اي در گوساله هاي از شير گرفته هلشتاين تحت استرس گرمايي
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
صفحه شمار :
10، 56ص. :جدول، نمودار
واژه نامه :
سلامت گوساله، دماي محيط، استفاده از مواد مغذي، رفتار انتخابي
توصيفگر ها :
سلامت گوساله , دماي محيط , استفاده از مواد مغذي , رفتار انتخابي
تاريخ ورود اطلاعات :
1403/12/21
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1403/12/21
چكيده فارسي :
اين آزمايش براي بررسي اثرات تغذيه با جيرههاي داراي محتواي علوفه متفاوت و اندازه ذرات علوفه بر عملكرد، سلامت، هضم مواد مغذي، تخمير شكمبه، و فعاليتهاي رفتاري و جداسازي گوسالههاي شيري هلشتاين در شرايط دماي محيطي بالا طراحي شد. شصت گوساله ماده هلشتاين از شير گرفته شده (سن = 96.7 ± 7.62 روز، وزن بدن = 82.4 ± 10.4 كيلوگرم) به طور تصادفي به يكي از 4 تيمار در يك طرح فاكتوريل 2 در 2 در يك آزمايش 70 روزه اختصاص داده شدند. محتواي علوفه جيره (متوسط، 22.5 درصد، يا بالا، 40.0 درصد بر اساس ماده خشك) و اندازه ذرات يونجه (كوتاه، 4.39 ميليمتر، يا بلند، 7.22 ميليمتر به عنوان ميانگين هندسي) فاكتورهاي آزمايشي بودند، كه منجر به ايجاد تركيبهاي زير شد: 1) جيرههاي با علوفه بالا (HF ) با نسبت علوفه به كنسانتره 60:40 و يونجه با اندازه ذرات بلند (LPS ، HF-LPS) 2) جيرههاي HF با يونجه با اندازه ذرات كوتاه (SPS ، HF-SPS) 3) جيرههاي با علوفه متوسط (MF ) با نسبت علوفه به كنسانتره 5/22 : 5/77 با يونجه با اندازه ذرات بلند (MF-LPS) و 4) جيرههاي MF با يونجه با اندازه ذرات كوتاه (MF-SPS). شاخص دما-رطوبت به طور ميانگين 86/1± 73 بود، كه نشان ميداد گوسالههاي از شير گرفته شده استرس گرمايي متوسطي را تجربه كردند. سطح علوفه و اندازه ذرات يونجه با هم تعامل داشتند و بر مصرف ماده خشك تأثير گذاشتند، به طوري كه بيشترين مصرف (83/4كيلوگرم در روز) در گوسالههاي تغذيه شده با MF-SPS مشاهده شد. وزن نهايي بدن در گوسالههايي كه جيرههاي MF در مقابل HF دريافت كردند، بيشتر بود (164 در مقابل 152 كيلوگرم (01/0 p <)). ميزان نرخ تنفس هنگامي كه يونجه با اندازه ذرات كوتاه در مقابل يونجه با اندازه ذرات بلند در جيره HF گنجانده شد، كاهش يافت اما در جيره MF تغييري نكرد. دماي ركتال پايينتري در گوسالههاي تغذيه شده با جيره MF در مقابل HF ثبت شد. قابليت هضم ماده خشك و پروتئين خام در گوسالههاي تغذيه شده با جيرههاي MF نسبت به HF بيشتر بود، كه منجر به pH شكمبهاي پايينتر شد (12/6 در مقابل 30/6 (03/0p =)). قابليت هضم علوفه در گوسالههاي تغذيه شده با SPS در مقايسه با آنهايي كه با يونجه با اندازه ذرات بلند تغذيه شدند، بيشتر بود. تغذيه با جيره HF در مقايسه با MF، نسبت استات را افزايش داد اما سطح پروپيونات را كاهش داد. گنجاندن SPS در مقابل LPS ، زمان دراز كشيدن را در جيره HF كاهش داد (920 در مقابل 861 دقيقه ( 01/0p <)). گوسالههاي تغذيه شده با جيرههاي MF در مقابل HF زمان كمتري را صرف خوردن اما زمان بيشتري را صرف دراز كشيدن كردند، كه احتمالاً نشاندهنده راحتي بيشتر حيوان است. سطح علوفه جيره و اندازه ذرات علوفه با هم تعامل داشتند و بر انتخاب ذرات 19 ميليمتري تأثير گذاشتند، كه ميزان آن در جيره HF-SPS بيشتر بود. به طور كلي، سطح علوفه جيره تأثير قويتري نسبت به اندازه ذرات علوفه بر عملكرد گوسالههاي از شير گرفته شده در معرض درجه متوسطي از استرس گرمايي داشت، زيرا تغذيه با جيره MF در مقابل HF منجر به مصرف خوراك بيشتر، وزن نهايي بدن بالاتر، اندازههاي رشد ساختاري بيشتر، هضم مواد مغذي بهتر، و همچنين رفتار دراز كشيدن طولانيتر شد. گنجاندن يونجه با اندازه ذرات كوتاه در جيرههاي MF مصرف خوراك را افزايش داد.
چكيده انگليسي :
This experiment was designed to investigate the effects of feeding diets with different fiber content and forage particle size on the performance, health, nutrient digestion, rumen fermentation, and behavioral and sorting activity of Holstein dairy calves kept under elevated environmental temperature. Sixty weaned Holstein female calves (age = 96.7 ± 7.62 days old; body weight = 82.4 ± 10.4 kg) were randomly assigned to one of 4 treatments arranged in a 2-by-2 factorial design in a 70-day experiment. Dietary forage content (moderate, 22.5%; or high, 40.0% on DM basis) and alfalfa hay particle size (short, 4.39 mm; or long, 7.22 mm as geometric mean) were the experimental factors, resulting in the following combinations: high-fiber (HF) diets with forage-toconcentrate ratio of 40:60 and long particle-sized alfalfa hay (LPS; HF-LPS); (2) HF diets with short particle-sized alfalfa hay (SPS; HF-SPS); moderate-fiber (MF) diets with forage-to-concentrate ratio of 22.5:77.5 with LPS (MF-LPS); and MF diets with SPS (MF-SPS). The temperature–humidity index averaged 73.0 ± 1.86, indicating that weaned calves experienced a moderate extent of heat stress. Fiber level and AH particle size interacted and affected dry matter intake, with the greatest intake (4.83 kg/d) observed in MF-SPS-fed calves. Final body weight was greater in calves receiving MF vs. HF diets (164 vs. 152 kg; p < 0.01). Respiration rate decreased when SPS vs. LPS AH was included in HF but not MF diet. Lower rectal temperature was recorded in calves fed MF vs. HF diet. Digestibility of dry matter and crude protein was greater in calves fed MF than HF diets, resulting in lower ruminal pH (6.12 vs. 6.30; p = 0.03). Fiber digestibility was greater in calves fed SPS compared with those fed LPS alfalfa hay. Feeding HF compared with MF diet increased acetate but lowered propionate molar proportions. The inclusion of SPS vs. LPS alfalfa hay decreased lying time in HF diet (920 vs. 861 min; p < 0.01). Calves fed MF vs. HF diets spent less time eating but more time lying, which is likely indicative of better animal comfort. Dietary fiber level and forage particle size interacted and affected sorting against 19 mm particles, the extent of which was greater in HF-SPS diet. Overall, dietary fiber level had a stronger effect than forage particle size on the performance of weaned calves exposed to a moderate degree of heat stress as feeding MF vs. HF diet resulted in greater feed intake, final body weight, structural growth measures, nutrient digestion, as well as longer lying behavior. The inclusion of SPS alfalfa hay in MF diets increased feed consumption.
استاد راهنما :
فرزاد هاشمزاده , مسعود عليخاني
استاد مشاور :
غلامرضا قرباني خراجي , محمد خوروش
استاد داور :
رسول كوثر , مهدي ميرزايي , عليرضا آقاشاهي