شماره مدرك :
20273
شماره راهنما :
17472
پديد آورنده :
اسكندري، فاطمه
عنوان :

نقش تقليد و تحرك در شكل‌گيري همكاري در سامانه‌هاي پيچيده

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
ماده چگال
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1403
صفحه شمار :
ده، [62]ص. : مصور، نمودار
توصيفگر ها :
همكاري , تقليد , تحرك , سامانه‌هاي پيچيده , شبكه مربعي , بازي‌هاي تكاملي , معماي زنداني , بازي برف‌روب , رفتارهاي اجتماعي
تاريخ ورود اطلاعات :
1404/02/22
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
فيزيك
دانشكده :
فيزيك
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1404/02/27
كد ايرانداك :
23104512
چكيده فارسي :
در دنياي پيچيده اطراف ما، همكاري و رقابت دو نيروي اثرگذار بر رفتارهاي جمعي هستند. سامانه‌هاي زيستي و اجتماعي آكنده از كنش هاي پيچيده ميان افراد و محيط‌اند كه در آنها همگرايي و تضاد به‌طور همزمان شكل ميگيرد. بررسي اين سامانه‌ها و يافتن عواملي كه همكاري را تقويت يا تضعيف مي كنند، اهميت فراواني دارد. تقليد، به عنوان يكي از كنش هاي اصلي در جامعه‌هاي زنده، و جابه‌جايي به‌عنوان امكاني براي گزينش و سازگاري با محيط، از عناصر كليدي هستند كه ميتوانند به شكل گسترده اي بر سطح همكاري در يك سامانه اثر بگذارند. اين پژوهش با بهره گيري از شبكه اي مربعي و ديناميك دو بازي شناخته شده، يعني بازي معماي زنداني و بازي برف‌روب، به بررسي اثر تقليد و جابه‌جايي بر همكاري در سامانه هاي پيچيده پرداخته و نقش فضاهاي خالي را در اين فرآيند واكاوي مي كند. وجود فضاهاي خالي در شبكه امكان جابه‌جايي و تحرك را فراهم مي‌آورد و اين ويژگي، شرايطي ويژه براي درك بهتر از نقش فضاهاي خالي در شكل گيري الگوهاي رفتاري و خوشه‌هاي همكاري ايجاد مي كند. يافته هاي اين پژوهش نشان ميدهد كه وجود درصد مشخصي از فضاهاي خالي ميتواند همانند سپري براي پايداري همكاريها و نيز مسيري براي جابه جايي راهبردي عمل كرده و در نتيجه، همكاري را در جامعه تقويت كند. نتايج به دست‌آمده به شناخت ژرف‌تر از ديناميك همكاري و نقش اثرگذار جابه‌جايي، تقليد، و ناهمگني فضايي در سامانه‌هاي پيچيده كمك مي كند و ديدگاه‌هاي نويني براي درك اين فرآيندها فراهم مي سازد.
چكيده انگليسي :
In the intricate web of natural and social systems, cooperation and competition emerge as powerful forces shaping collective behaviors. From ecosystems to human societies, individuals continuously interact with both their peers and their environment, forming complex patterns of alignment and opposition. Understanding the mechanisms that foster cooperation—or hinder it—within such complex systems has become a central challenge in interdisciplinary research. Among these mechanisms, imitation stands as a fundamental behavior in social dynamics, while mobility offers adaptability and strategic positioning within a spatial context. This thesis investigates the effects of imitation and mobility on cooperation within complex systems, utilizing a model based on a square lattice network combined with the dynamics of the Prisoner’s Dilemma and Snowdrift games. The model introduces vacant spaces on the lattice, allowing for movement and spatial adaptation, and enabling the analysis of how these empty spaces influence cooperative strategies within the population. The findings reveal that low levels of mobility can enhance cooperation, as they facilitate the formation of stable cooperative clusters. Conversely, high levels of mobility may disrupt these clusters, leading to a decrease in overall cooperation. This research highlights the nuanced role of spatial structure, imitation, and mobility in promoting cooperative behavior within complex systems, offering valuable insights into how varying degrees of mobility can support or undermine cooperation across diverse environments.
استاد راهنما :
كيوان آقابابائي ساماني
استاد مشاور :
فرهاد فضيله
استاد داور :
فرهاد شهبازي دستجرده , سروش شاكري
لينک به اين مدرک :

بازگشت