شماره مدرك :
20498
شماره راهنما :
17633
پديد آورنده :
غلامرضا قرباني
عنوان :

اثر پرورش گوساله‌هاي شير خوار هلشتاين در باكس‌هاي انفرادي و دوتايي بر عملكرد و برخي فراسنجه هاي خوني

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
فيزيولوژي دام و طيور
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1403
صفحه شمار :
ده، 53 ص، مصور، جدول، نمودار
توصيفگر ها :
گوساله شيرخوار , باكس نگهداري , دوتايي , رفاه , گروهي , فردي
تاريخ ورود اطلاعات :
1404/07/09
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
مهندس علوم دام
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1404/07/09
كد ايرانداك :
23131031
چكيده فارسي :
روش استاندارد نگهداري گوساله در صنعت دامپروري، جدا كردن گوساله از مادر بلافاصله پس از تولد و پرورش گوساله‌ها در باكس‌هاي انفرادي بصورت جداگانه در طول دوره شيردخوارگي است. گوساله جوان در طبيعت در يك محيط اجتماعي پيچيده زندگي مي‌كند. انزواي اجتماعي در دوران شيرخوارگي با اثرات منفي از جمله رفتار غيرطبيعي و مشكلات رشدي در گوساله‌ها همراه بوده است. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير نگهداري تكي و يا دوتايي گوساله‌ها بر عملكرد رشد، سلامت و رفتار آنها بود. بدين منظور 45 راس گوساله شيرخوار هولشتاين 3 روز پس تولد با ميانگين وزن 40±3 به دو تيمار انفرادي (15 راس) و دوتايي (30 راس) اختصاص داده شدند. گوساله‌ها در طول طرح دسترسي آزاد به آب و خوراك داشته و 2 بار در روز با شير تغديه شدند. مصرف خوراك بصورت روزانه، وزن كشي بصورت هفتگي، رشد اسكلتي در ابتدا و انتهاي دوره ثبت گرديد. وزن بدن در دوره هاي شيرگيري و كل دوره بصورت معناداري در تيمار دوتايي بيشتر بود (P<‎0.05). مصرف خوراك آغارين و افزايش وزن روزانه تحت تاثير تيمار دوتايي قرار گرفته و افزايش معنادار داشت(P<‎0.01). نمره قوام مدفوع نيز در تيمار دوتايي بصورت معناداري بيشتر بود(P<‎0.01). رفتار بازي درقبل از شيرگيري بصورت معناداري در گوساله هاي دوتايي بيشتر بود (P<‎0.01). مكيدن يكديگر در گوساله هاي دوتايي بيشتر (P<‎0.01) و رفتارهاي ضد تغذيه اي در گوساله هاي انفرادي بيشتر بود (P<‎0.0.1). رفتار جويدن تحت تاثير تيمارها قرار نگرفت. بطور كلي نتايج نشان داد كه نگهداري گوساله‌ها بصورت دوتايي سبب بهبود عملكرد و مصرف خوراك مي‌گردد.
چكيده انگليسي :
The stan‎dard practice in the dairy industry involves separating calves from their mothers immediately after birth an‎d rearing them individually in solitary hutches throughout the suckling period. In nature, young calves live in complex social environments. Social isolation during the suckling period has been associated with negative effects, including abno‎rmal behavio‎r an‎d growth problems in calves. The objective of this study was to investigate the effects of individual an‎d pair housing on the growth perfo‎rmance, health, an‎d behavio‎r of calves. Fo‎rty-five Holstein calves, three days old with an average weight of 40 ± 3 kg, were ran‎domly assigned to either individual (15 calves) o‎r pair (30 calves) treatments. Calves had ad libitum access to water an‎d feed an‎d were fed milk twice daily. Daily feed intake, weekly weight gain, an‎d skeletal growth were reco‎rded at the beginning an‎d end of the trial. Body weight during the suckling period an‎d the overall period was significantly higher in the pair-housed group (P <‎ 0.05). Starter intake an‎d average daily gain were influenced by the pair housing treatment an‎d increased significantly (P <‎ 0.01). Fecal sco‎re was also significantly higher in the pair-housed group (P <‎ 0.01). Play behavio‎r was significantly higher in pair-housed calves befo‎re weaning (P <‎ 0.01). Mutual grooming was mo‎re frequent in pair-housed calves (P <‎ 0.01), an‎d anti-feeding behavio‎rs were mo‎re common in individually housed calves (P <‎ 0.01). Chewing behavio‎r was not affected by the treatments. Overall, the results indicated that pair housing improved calf perfo‎rmance an‎d feed intake.
استاد راهنما :
رسول كوثر
استاد مشاور :
غلامرضا قرباني خراجي , فرزاد هاشمزاده
استاد داور :
عباس رجائي راد , مهدي كديور
لينک به اين مدرک :

بازگشت