پديد آورنده :
غلامرضا قرباني
عنوان :
اثر پرورش گوسالههاي شير خوار هلشتاين در باكسهاي انفرادي و دوتايي بر عملكرد و برخي فراسنجه هاي خوني
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
فيزيولوژي دام و طيور
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
صفحه شمار :
ده، 53 ص، مصور، جدول، نمودار
توصيفگر ها :
گوساله شيرخوار , باكس نگهداري , دوتايي , رفاه , گروهي , فردي
تاريخ ورود اطلاعات :
1404/07/09
رشته تحصيلي :
مهندس علوم دام
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1404/07/09
چكيده فارسي :
روش استاندارد نگهداري گوساله در صنعت دامپروري، جدا كردن گوساله از مادر بلافاصله پس از تولد و پرورش گوسالهها در باكسهاي انفرادي بصورت جداگانه در طول دوره شيردخوارگي است. گوساله جوان در طبيعت در يك محيط اجتماعي پيچيده زندگي ميكند. انزواي اجتماعي در دوران شيرخوارگي با اثرات منفي از جمله رفتار غيرطبيعي و مشكلات رشدي در گوسالهها همراه بوده است. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير نگهداري تكي و يا دوتايي گوسالهها بر عملكرد رشد، سلامت و رفتار آنها بود. بدين منظور 45 راس گوساله شيرخوار هولشتاين 3 روز پس تولد با ميانگين وزن 40±3 به دو تيمار انفرادي (15 راس) و دوتايي (30 راس) اختصاص داده شدند. گوسالهها در طول طرح دسترسي آزاد به آب و خوراك داشته و 2 بار در روز با شير تغديه شدند. مصرف خوراك بصورت روزانه، وزن كشي بصورت هفتگي، رشد اسكلتي در ابتدا و انتهاي دوره ثبت گرديد. وزن بدن در دوره هاي شيرگيري و كل دوره بصورت معناداري در تيمار دوتايي بيشتر بود (P<0.05). مصرف خوراك آغارين و افزايش وزن روزانه تحت تاثير تيمار دوتايي قرار گرفته و افزايش معنادار داشت(P<0.01). نمره قوام مدفوع نيز در تيمار دوتايي بصورت معناداري بيشتر بود(P<0.01). رفتار بازي درقبل از شيرگيري بصورت معناداري در گوساله هاي دوتايي بيشتر بود (P<0.01). مكيدن يكديگر در گوساله هاي دوتايي بيشتر (P<0.01) و رفتارهاي ضد تغذيه اي در گوساله هاي انفرادي بيشتر بود (P<0.0.1). رفتار جويدن تحت تاثير تيمارها قرار نگرفت. بطور كلي نتايج نشان داد كه نگهداري گوسالهها بصورت دوتايي سبب بهبود عملكرد و مصرف خوراك ميگردد.
چكيده انگليسي :
The standard practice in the dairy industry involves separating calves from their mothers immediately after birth and rearing them individually in solitary hutches throughout the suckling period. In nature, young calves live in complex social environments. Social isolation during the suckling period has been associated with negative effects, including abnormal behavior and growth problems in calves. The objective of this study was to investigate the effects of individual and pair housing on the growth performance, health, and behavior of calves. Forty-five Holstein calves, three days old with an average weight of 40 ± 3 kg, were randomly assigned to either individual (15 calves) or pair (30 calves) treatments. Calves had ad libitum access to water and feed and were fed milk twice daily. Daily feed intake, weekly weight gain, and skeletal growth were recorded at the beginning and end of the trial. Body weight during the suckling period and the overall period was significantly higher in the pair-housed group (P < 0.05). Starter intake and average daily gain were influenced by the pair housing treatment and increased significantly (P < 0.01). Fecal score was also significantly higher in the pair-housed group (P < 0.01). Play behavior was significantly higher in pair-housed calves before weaning (P < 0.01). Mutual grooming was more frequent in pair-housed calves (P < 0.01), and anti-feeding behaviors were more common in individually housed calves (P < 0.01). Chewing behavior was not affected by the treatments. Overall, the results indicated that pair housing improved calf performance and feed intake.
استاد مشاور :
غلامرضا قرباني خراجي , فرزاد هاشمزاده
استاد داور :
عباس رجائي راد , مهدي كديور