شماره مدرك :
2066
شماره مدرك :
2070پ
شماره راهنما :
2166
پديد آورنده :
خدارحمي، زهرا
عنوان :

تاثير جهت جريان بر عملكرد شكاف در كنترل و كاهش آب شستگي موضعي در گروه پايه هاي استوانه اي

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
آبياري و زهكشي
محل تحصيل :
اصفهان: دانشگاه صنعتي اصفهان، دانشكده كشاورزي
سال دفاع :
1381
صفحه شمار :
هفده، 92، [II]ص .:مصور، جدول، شكل، نمودار
استاد راهنما :
منوچهر حيدرپور، حسين افضلي مهر
استاد مشاور :
محمدرضا چمني
توصيفگر ها :
آستانه حركت ذرات / سرعت بحراني / دانه بندي رسوب / رابطه ملويل وسادرلند، دانشگاه كلرادو/ تك پايه ها/ گروه پايه هاي دوتايي ، سه تايي ، بدون شكاف /
استاد داور :
فرهادموسوي، سعيداسلاميان
تاريخ ورود اطلاعات :
1396/08/16
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
كشاورزي
دانشكده :
مهندسي كشاورزي
كد ايرانداك :
ID2166
چكيده فارسي :
وقوع آب شستگي موضعي يكي ازدلايل عمده عدم پايداري پل ها و در نهايت شكست آنها مي باشد. به اين ترتيب روشهاي مناسب به منظور كاهش و كنترل عمق آب شستگي از جمله مسائلي است كه بسيار مورد توجه بوده است . استفاده از شكاف در پايه پل ها از جمله شيوه هاي نوين كنترل و كاهش آب شستگي موضعي مي باشد. بررسي كارايي شكاف در كنترل آب شستگي موضعي براي تك پايه در مطالعات قبلي مورد توجه بوده است . اما زمانيكه آب شستگي بواسطه حضور گروه پايه به وقوع مي پيوندد، بعضي از عوامل از جمله عامل تقويت كننده ، حفاظ بودن ، گردابهاي نعل اسبي فشرده و گردابهاي جاري به وقوع مي پيوندد كه باعث پيچيدگي مسئله مي شوند. به علاوه اثرات گروه پايه ها با تغيير در فاصله و زاويه برخورد جريان تغيير مي يابد. در مطالعه حاضر تاثير استفاده از شكاف مستطيلي در گروه پايه در شرايط آب زلال مورد بررسي قرار مي گيرد. به اين منظور گروه پايه هاي دوتايي و سه تايي از پايه هاي استوانه اي شكل قرار گرفته در يك خط با قطر 02/0 متر در فاصله هاي دو برابر و چهار برابر قطر پايه مورد استفاده قرار گرفته است . عرض شكافها يك چهارم و طول آنها دو برابر قطر پايه در نظر گرفته شد. گروه پايه ها در زاويه هاي برخورد صفر،5،10و15 درجه مورد آزمايش قرار گرفتند. كليه آزمايش ها در يك كانال آزمايشگاهي به طول 7متر،عرض 32/0متر و ارتفاع 36/0متر انجام شدند. نتايج مربوط به گروه پايه ها با نتايج تك پايه مقايسه گرديد. نتايج حاصله نشان داد كه درگروه پايه ها، در زاويه برخورد صفر، تاثير عامل تقويت كننده باعث شده است كه حداكثر عمق آب شستگي در پايه جلويي به وجود آيد. با افزايش زاويه برخورد، عامل تقويت كننده و همچنين عامل حفاظ بودن كاهش پيدا كرده و بنابراين حداكثر عمق آب شستگي در پايه هاي عقبي اتفاق افتاد. در گروه پايه ها، در زاويه هاي برخورد بيشتر از صفر، گرداب هاي نعل اسبي بوجود آمده در اطراف پايه ها با هم تداخل داشته و باعث افزايش عمق آب شستگي در آنها نسبت به زاويه صفر شد. گرداب هاي نعل اسبي فشرده شده بين پايه ها، با افزايش فاصله پايه ها، كاهش يافته اند. در گروه پايه هاي با زاويه برخورد صفر، عملكرد شكاف در پايه هاي عقبي بيشتر از پايه هاي جلويي بوده است . در زاويه هاي برخورد بيشتر از صفر، عملكرد شكاف در پايه هاي جلويي بيشتراز پايه هاي عقبي بود كه علت آن كاهش تاثيرعامل تقويت كننده برروي پايه جلويي مي باشد. عملكرد شكاف در كاهش حداكثرآب شستگي در گروه پايه ، باافزايش فاصله پايه ها، افزايش و باافزايش زاويه برخورد، كاهش پيداكرد. درزاويه هاي برخورد بيشترازصفر، اين عملكرد درگروه پايه هاي سه تايي بيشتراز گروه پايه هاي دوتائي بود.
استاد راهنما :
منوچهر حيدرپور، حسين افضلي مهر
استاد مشاور :
محمدرضا چمني
استاد داور :
فرهادموسوي، سعيداسلاميان
لينک به اين مدرک :

بازگشت