توصيفگرها :
تخصيص ازت ,شاخص برداشت ازت ,ضريب همبستگي ,ژنوتيپي ,پروتئين ,گندم ,تلاقي هاي ديآلل
چکيده :
از تجربه هاي واريانس و كوواريانس براي تعيين ضرائب همبستگي فنوتيپي و ژنوتيپي بين درصد پروتئين دانه ، عملكرددانه ، عملكرد پروتئين دانه و شاخص برداشت ازت در 36 ژنوتيپ گندم (متشكل از 8 والد و 28 دو ركد F1حاصل از تلاقي آنها) استفاده شد. ژنوتيپها در گلخانه و به صورت طرح كاملا" تصادفي در چهار تكرار ارزيابي شدند. كليه ضرائب همبستگي بجز همبستگي هاي درصد پروتئين دانه با ساير صفات مثبت و از نظر آماري معني دار بودند. طبق نتايج حاصل به نظر مي رسد كه مي توان از طريق انتخاب براي عملكرد پروتئين دانه و شاخص برداشت ازت كه نوعي شاخص انتخاب تلقي مي گردند براي افزايش پروتئين در گندم استفاده نمود. انتخاب براي عملكرد پروتئين دانه و شاخص برداشت ازت به ترتيب از طريق افزايش عملكرد و بهبود راندمان تخصيص ازت بين دانه و كاه منجر به بهبود وضعيت پروتئين مي شوند. بنابراين مي توان از اين دو صفت به عنوان نوعي شاخص انتخاب در برنامه هاي به نژادي استفاده نمود.
