نقش آلومينيوم بر مكانيزمهاي نرم شدن و سخت شدن فولادهاي كم كربن در طي فرآيند تغيير شكل گرم

چکيده :

نياز به مواد با استحكام زياد و مقاومت در برابر شرايط محيطي و با هزينه تمام شده كم هر روز با پيشرفت تكنولوژي بيشتر مي گردد.در اين راستاتلاش محققين بر آن است كه به كمك عناصر ميكرو آلياژي و اعمال عمليات ترموديناميكي فولادهائي با استحكام بيشتر و هزينه نسبتا" پائين توليد نمايند.به جهت آنكه كار گرم مهمترين مرحله از مراحل كار مكانيكي است كه بر روي اغلب فلزات ، به خصوص فولادها صورت مي گيرد.لذالازمه توليد فولادهايي با استحكام زياد شناخت هرچه بهتر مكانيزمهاي متالوژيكي حاكم بر فآيند تغيير شكل گرم آنها مي باشد.مهمترين فرآيندهايي كه در طي تغيير شكل گرم رخ مي دهد عبارت است از فرآيندهايي نرم شون شامل بازيابي و تبلور مجدد و فرآيندهاي سخت شدن شامل افزايش دانسيته نابجائيها و همچنين تشكيل رسوبات ريز و پراكنده در زمينه مي باشد.در اين پژوهش هدف آن بود كه اثر آلومينيوم (از صفر تا 5 درصد)بر روي مكانيزمهاي نرم شدن و سخت شدن در فولادهاي كم كربن در شرايط مختلف دما (از 65تا980)، سرعت كرنش (001/0تا1)و ميزان كرنش فاز آستنسيت و فريت بررسي گردد.براي انجام اين هدف از آزمايشات فشارگرم به صورت ديناميكي و استاتيكي استفاده شد.نتابج بدست آمده نشان داد كه افزايش آلومينيوم موجب به تاخير افتادن تبلور مجدد استاتيكي و ديناميكي شده ليكن اين عنصر بازيابي ديناميكي را تسريع مي كند.