توصيفگرها :
تلاقيهاي دي آلل ,اجزا متشكله واريانس ,وراثت ,پروتئين ,مربعات ACG,گندم پائيزه ,پروتيئن دانه
چکيده :
به منظور برآورد قابليتهاي تركيب پذيري عمومي و خصوصي و وراثت پذيري در صد پروتئين دانه ، عملكرد پروتئين دانه و شاخص برداشت ازت در گندم پائيزه از طرح تلاقيهاي ديآلل بين 8 والد استفاده شد. والدها و نتاج F1به صورت طرح كاملا" تصادفي با چهار تكرار در گلخانه مورد مقايسه قرار گرفتند. آمار حاصل به روشهاي هالور و ميراندا و مدل 1 روش 4 گريفينگ تجزيه و تحليل گرديد. تفاوت بين والدها براي كليه صفات و بين تلاقيها براي تمام صفات بجز درصد پروتئين دانه معني دار بود. ميانگين مربعات GCAبراي شاخص برداشت ازت بيش از 3 برابر ميانگين مربعات SCAو براي ساير صفات در حدود آن بود. بنابراين چنين استنباط شد كه سهم اثرات افزايشي ژنها براي شاخص برداشت ازت بسيار زياد و براي ساير صفات برابر با سهم اثرات غير افزايشي ژنها مي باشد. متوسط هتروزيس براي تمام صفات بجز در صد پروتئين دانه مشهود گرديد، بنابراين مي توان در بين نتاج بعضي از تلاقيها نسبت به انتخاب براي افزايش آنها اقدام كرد. برآوردهاي وراثت پذيري عمومي بين 39 تا 67 درصد متغير بود كه نشان دهنده راندمان نسبتا" بالاي انتخاب براي اين صفات مي باشد. نتايج حاصل مبين پتانسيل والدهاي چادگان و كرمانشاه براي افزايش درصد پروتئين ، روشن و چادگان براي افزايش عملكرد دانه و چادگان براي افزايش عملكرد دانه و چادگان براي افزايش عملكرد پروتئين و بهبود شاخص برداشت ازت بود. بطور كلي چادگان مطلوب ترين والد شناخته شد.
