چکيده :
پارك هاي علمي و تحقيقاتي در طي دو دهه اخير نقش محوري در توسعه اقتصادي بسياري از كشورها ايفا نموده اند.پارك هاي علمي در چين با رشد اقتصادي بيش از 30 درصد موتور اصلي رشد و توسعه اين كشور به حساب مي آيند.هدف از اين مقاله بررسي نقش پارك هاي علمي در اجراي سياست هاي علم و فناوري در بعضي از كشورهاي شرق آسيا مي باشد.اگرچه پارك هاي علمي در بسياري از كشورها با هدف ايجاد واحدهاي تحقيقاتي توليدي و بعضا در كنار دانشگاه هاايجاد مي شوند، اما روش مديريت و بهره برداري از اين پارك ها در كشور هاي شرق آسيا متفاوت از كشورهاي پيشرفته اروپايي و آمريكايي است .در كشورهاي پيشرفته ، انجام تحقيقات كاربردي و توسعه اي محور فعاليت موسسات در پارك ها مي باشد، در حالي كه پارك هاي علمي شرق آسيا، توليد را محور فعاليت خود قرار مي دهند.حمايت دولت هاي محلي و دولت مركزي، اتكا به منابع انساني براي توسعه فناوري و تشويق به باز شدن درها از جمله سياست هاي محوري در ايجاد پارك ها در چين مي باشد.دولت كره جنوبي علاوه بر ايجاد شهرك تحقيقاتي دايدوك اقدام به ايجاد پارك هاي علمي و مراكز رشد واحدهاي توليدي و تجاري در زمينه فناوري پيشرفته نموده است .رسالت اصلي مراكز رشد در اين كشور كمك به ايجاد واحدهاي تجاري كوچك در زمينه فناوري نوين از طريق ارائه خدمات پشتيباني ، مشاوره در زمينه مديريت فناوري و ايجاد ارتباطات جهاني مي باشد.شركت توسعه فناوري مالزي، كه يك شركت وابسته به دولت است ، از طريق برنامه اي تحت عنوان توسعه فناوري خوشه اي در جهت ايجاد واحد هاي توليدي بر اساس فناوري نوين فعاليت مي نمايد.اين شركت از طريق ارتباط رسمي و علمي با دانشگاه ها اقدام به تشكيل واحد هاي تجاري كوچك در زمينه فناوري نوين در پارك هاي علمي دانشگاهي مي نمايد.ساختار پارك هاي علمي در مالزي به دليل استفاده از امكانات دانشگاهي بسيار انعطاف پذير و ساده مي باشد.دولت مالزي از طريق اختصاص بودجه 50 ميليون دلاري، از برنامه هاي شركت فناوري مالزي براي ايجاد شركت هاي جديد حمايت مي كند.تجربه كشورهاي شرق آسيا نشان مي دهد كه اين كشورها توانسته اندباسياستگزاري صحيح ، تكيه بر منابع انساني و با ايجاد پاركهاي علمي قدمهاي موثري در راه توسعه علم و فناوري و همچنين رشد اقتصادي بردارد.
