توصيفگرها :
قابليت تركيب پذيري,تلاقيهاي دي آلل ,گندم ,فتوسنتز,ژنتيك ,ژنوتيپها
چکيده :
اهميت شاخص برداشت و سرعت رشد رويشي به عنوان معيار انتخاب و همچنين سهم اين خصوصيات در عملكرد دانه گندم با استفاده از تلاقيهاي دي الل بين 8 ژنوتيپ مورد مطالعه قرار گرفت . والدها و تلاقيهاي F1به صورت طرح كاملا تصادفي با چهار تكرار در گلخانه مورد مقايسه قرار گرفتند. امار حاصل به روشهاي هالور ميراندا و مدل 1 روش 4 گرينفينگ براي تلاقيهاي دي آلل تجزيه و تحليل گرديد. تفاوت بين والدها و بين تلاقيها براي صفات مورد بررسي از نظر آماري معني دار بود. ميانگين مربعات GCAبراي همه صفات بيشتراز SCAبود. لذا به نظر مي رسد كه سهم اثرات افزايشي ژنها در كنترل اين خصوصيات بيشتر از اثرات غير افزايشي است . معني داربودن ميانگين مربعات والدها در برابر تلاقيها نشان داد كه امكان انتخاب لاينهاي مطلوب با شاخص برداشت يا سرعت رشد رويشي بالا در بين نتاج نسلهاي در حال تفكيك وجود دارد. اثرات GCAارقام اروند، رشيد و مغان براي شاخص برداشت مثبت بود. لذا اين ارقام توان بالايي را براي انتقال موادفتوسنتزي به دانه دارند. از اين ارقام ميتوان برنامه هاي به نژادي براي بهبود شاخص برداشت استفاده نمود. تلاقيهاي اروند با رشيد و مغان داراي اثرات بالا و مثبت SCAبراي شاخص برداشت بودند. بيشترين مقادير شاخص برداشت دربين تلاقيهاي اين ارقام خصوصا" اروند با ساير ارقام مشاهده شد. اثرات GCAارقام اصفهان و اروند براي رشد رويشي مثبت و بالا بود. بيشترين سرعتهاي رشد رويشي در تلاقيهاي اين ارقام با ساير ارقام مشاهده گرديد. سرعت رشد رويشي واثرات SCAتلاقيهاي اصفهان با رشيد و مغان بالا بود.تلاقي اصفهان Xآذر داراي بالاترين اثر مثبت SCAبود. اين نتايج بر پتانسيل اين ارقام و تلاقيها براي بهبود سرعت رشد رويشي در برنامه هاي به نژادي دلالت دارد...
