34

62ق

62

رضائي ، عبدالمجيد، منزوي كرباسي راوري، بهجت اله

به منظور تعيين كنترل ژنتيكي شاخص برداشت و عملكرد بيولوژيك در گندم پائيزه ، از طرح تلاقي هاي دي آلل با 8 والد استفاده شد. والدها و نتاج F1به صورت طرح كاملا" تصادفي با چهار تكرار در گلخانه مورد مقايسه قرار گرفتند. داده هاي حاصل به روشهاي جينكز - هيمن و هالور و ميراندا و همچنين مدل 1 روش 4 گريفينگ تجزيه و تحليل شد. تفاوت بين والدها و بين تلاقيها براي دو صفت معني دار بود. نتايج مبين وجود هتروزيس براي هر دو صفت بود. بررسي ميانگين مربعات قابليتهاي تركيب پذيري عمومي )GCA(خصوصي )SCA(و همچنين وجود متوسط هتروزيس نشان داد كه در كنترل ژنتيكي هر دو صفت سهم اثرات غيرافزايشي ژنها بيشتر از اثرات افزايشي ميباشد. تحليل گرافيكي شاخص برداشت فوق غالبيت واهميت بيشتر غالبيت را در كنترل ژنتيكي اين صفت نشان داد، ولي به خاطر انحراف از فرضيات مدل ، به نظر مي رسد كه اين فوق غالبيت از نوع كاذب باشد. برآوردهاي وارثت پذيري عمومي و خصوصي شاخص برداشت (بترتيب 76و66,) بيانگر وراثت پذيري نسبتا" بالاي اين صفت مي باشند. نتايج حاصل مبين كارآئي نسبتا" پائين عملكرد بيولوژيك و مطلوبيت شاخص برداشت براي استفاده در برنامه هاي انتخاب است در اين راستا بر پتانسيل نتاج حاصل از تلاقي والدهاي لردگان ، چادگان ، نطنز و مغان 2 با ديگر والدها تاكيد مي گردد.

23/7/76،شهسواري

ت پ 117362