53

86ق

86

كلباسي ، محمود

مجله علوم كشاورزي ايران

1373

ص .15-1

تغييرات كيفيت شيميايي آب زاينده رود در طول مسير آن ازايستگاه پل مورگان تا باتلاق گاوخوني با برداشت نمونه هاي فصلي از چهارده ايستگاه در طي سه سال مورد مطالعه قرار گرفت . غلظت كاتيونها و آنيونهاي اصلي آب شامل كلسيم ، منيزيم ، سديم ، پتاسيم ، كلر، سولفات و بي كربنات و بعضي عناصر سنگين شامل آهن ، روي، مس ، منگنز، كبالت ، كادميم ، نيكل ، سرب ، نقره ، كرم و فسفر و همچنين هدايت الكتريكي و pHنمونه هاي آب اندازه گيري شد. نتايج حاكي از افزايش تدريجي هدايت الكتريكي و غلظت كلسيم ، منيزيم ، سديم ، پتاسيم ، كلر، سولفات و بي كربنات از ايستگاه اول (پل مورگان ) تا ايستگاه دهم (پل زيار) و سپس افزايش سريعتر از ايستگاه دهم تا ايستگاه سيزدهم (پل ورزنه ) و آنگاه كاهش در ايستگاه چهاردهم (باتلاق گاوخوني ) مي باشد. pHآب زاينده رود در تمامي مسير قليائي و بين 6/7 تا 0/8 تغيير مي كند. كمترين PHاندازه گيري شده مربوط به ايستگاه دهم و بيشترين آن مربوط به ايستگاه سيزدهم مي باشد. غلظت فسفر تا ايستگاه هشتم ناچيز و بين ايستگاه هشتم و نهم به شدت افزايش يافته و در ايستگاه دهم به حداكثر خود (2/3 ميلي گرم در ليتر) مي رسد. غلظت عناصر سنگين در آب زاينده رود كلا" پايين و عموما از 2/0 ميلي گرم بر ليتر تجاوز نمي كند. غلظت تعدادي از عناصر مانند كبالت ، نيكل و سرب تا ايستگاه دوازدهم (پل اژيه ) ناچيز و بين اين ايستگاه و ايستگاه سيزدهم افزايش قابل ملاحظه يافته و آنگاه در ايستگاه چهاردهم كمي كاهش مي يابد. تغييرات غلطت بعضي ديگر مانند آهن ، كرم و روي از روند مشخصي پيروي نمي كنند. آهن داراي بيشترين غلظت در پايين دست رودخانه بوده و سپس كاهش يافته و در ايستگاههاي يازده و دوازده به حداقل خود رسيده و آنگاه مجددا" افزايش مي يابد.

9/10/1376،شهسواري

ت پ 118829