مطالعه هفت ساله تغييرات ازت معدني ،فسفر،هدايت الكتريكي و پ -هاش در آب زاينده رود

چکيده :

اولين قدم در جهت اعمال شيوه هاي مديريت پايدار منابع آب بر زاينده رود، كسب آگاهي مستمر از تغييرات كيفي آب اين رودخانه مي باشد. بدين منظور مطالعه اي طي هفت سال (73-1367)در طول قسمت اعظم مسير زاينده رود با برداشت نمونه هاي فصلي از 15 ايستگاه انجام گرفت .نمونه ها پس از انتقال به آزمايشگاه براي تعيين - پ -هاش ،هدايت الكتريكي ،غلظت كاتيون ها و آنيون هاي اصلي ،عناصر سنگين ،ازت و فسفر مورد تجزيه قرار گرفتند.در اين مقاله تغييرات پ -هاش ،هدايت الكتريكي ،ازت معدني و فسفر مورد بحث قرار ميگيرد.نتايج نشان مي دهد كه پ -هاش آب زاينده رود كلا"قليايي و بين 5/7 تا 2/8 متغير است .تغييرات پ -هاش بين ايستگاهها بيشتر از تغييرات فصلي در هر ايستگاه بوده و كمترين پ -هاش مربوط به ايستگاه ششم (پل چوم )و بيشترين آن مربوط به ايستگاه سيزدهم (ورزنه )مي باشد.ميانگين هدايت الكتريكي آب رودخانه در ايستگاه اول (پل موركان ) 38/0 دسي بر متر مي باشد كه ابتدا به تدريج تا ايستگاه دهم (پل اژيه ) به 74/2 و سپس با شدت بسيار بيشتر تا ايستگاه دوازدهم (اشكهلران )به 74/19 دسي زيمنس بر متر افزايش يافته و سپس تا ايستگاه چهاردهم كمي كاهش مي يابد.دامنه تغييرات فصلي هدايت الكتريكي تا ايستگاه دهم ناچيز و سپس به شدت افزايش مي يابد.غلظت ازت معدني در كليه ايستگاههانسبتا بالابوده و درعين حال تغييرات بين ايستگاهي و بين فصول آن زياد است .بيشترين غلظت ازت معدني در اغلب ايستگاهها مربوط به فصل تابستان و كمترين آن مربوط به فصل بهار يا زمستان است بالاترين غلظت ازت معدني (61/6ميلي گرم در ليتر) مربوط به ايستگاه ششم و كمترين آن (54/2 ميلي گرم در ليتر) مربوط به ايستگاه پانزدهم (گاوخوني )مي باشد.ميانگين غلظت فسفر در آب زاينده رود بين ايستگاه اول تا پنجم (پل بزرگمهر) ناچيز بوده و سپس تا ايستگاه ششم بشدت افزايش يافته به 5/1 ميلي گرم در ليتر رسيده و سپس بتدريج تا ايستگاه يازدهم (فارفان ) كاهش يافته و به مقادير اوليه (حدود....