توصيفگر ها :
پارامترهاي موثر , خوردگي , آرماتورها , بتن , ميكروسيليسي , پوزولانها , فروسيليسم , صنايع پليمر , ديرگدازها , مدول الاستيسيته يانگ , خزش , كربناسيون , يون كلريد , پتانسيل , خطوط تافل
چكيده فارسي :
بتن مسلح به دليل مقاومت فشاري بالاي بتن و استحكام كششي زياد فولاد، به عنوان يكي از مهمترين مصالح ساختماني به طور وسيعي در سازه هاي امروزي مورد استفاده قرار مي گيرد. دوام بتن مسلح مي تواند تحت تاثير محيط اطراف آن قرار گيرد. از جمله زيانبارترين اثرات محيطهاي مهاجم اطراف بتن ، خوردگي آرماتورهاي داخل بتن مي باشد. يكي از روشهاي جلوگيري از خوردگي آرماتورها تغيير ماهيت شيميايي و فيزيكي بتن اطراف آنها به وسيله افزودن يك ماده معدني به بتن به منظور كاهش نفوذپذيري آن نسبت به يونهاي مخرب مي باشد. دراين پروژه از ميكروسيليس به عنوان يك افزودني معدني در ساخت بتن استفاده شده است و خوردگي آرماتورها در نمونه هاي بتني شامل درصدهاي مختلف ميكروسيليس و نيز نمونه هاي بتني ساخته شده از سيمان ضد سولفات به طور جداگانه مورد بررسي قرار گرفته است . همچنين آزمايشهايي هم در مورد تاثير كاربرد ميكروسيليس در بتن برمقاومت فشاري آن انجام شده است . نتايج بدست آمده نشان مي دهند كه كاربرد حداكثر 15 درصد ميكروسيليس به عنوان جايگزين بخشي از سيمان مورد يناز در ساخت بتن ، باعث افزايش مقاومت فشاري و كاهش شديد سرعت خوردگي آرماتورهاي داخل بتن در محيطهاي مورد آزمايش شده است . همچنين كاربرد ميكروسيليس در بتن باعث كاهش تغييرات سرعت خوردگي نسبت به زمان و نيز كاهش اثر غلظت يونهاي مهاجم موجود در محيط برسرعت خوردگي شده است . در بين انواع بتن هاي مورد آزمايش ، بتن حاوي 5 درصد ميكروسيليس داراي بيشترين مقاومت فشاري و كمترين سرعت خوردگي آرماتور در همه محيطها بوده است و در محيطهاي حاوي يون سولفات سرعت خوردگي آرماتورها دراين بتن در اغلب موارد كمتر از سرعت خوردگي آرماتورها در بتن ساخته شده با سيمان ضد سولفات بوده است . باتوجه به اينكه دراين تحقيق دو نوع از ميكروسيليسهاي توليد شده در داخل كشور مورد استفاده قرار گرفته اند، نتايج حاصله نشان مي دهند كه تفاوت عمده اي بين عملكرد اين دو نوع ميكروسيليس در بتن وجود ندارد و بنابراين هيچكدام برديگري مرجح نمي باشند...
