عنوان :
بررسي اثر سازگار كنندگي نانوذرات رس بر روي ريخت شناسي و خواص مكانيكي كامپوزيت هاي تقويت شده با ميكروليفچه هاي تشكيل شده در محل، بر پايه پلي پروپيلن / پلي ﴿اتيلن ترفتالات﴾
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
صنايع پليمر
محل تحصيل :
اصفهان: دانشگاه صنعتي اصفهان، دانشكده مهندسي شيمي
صفحه شمار :
چهارده، 80ص.: مصور
استاد راهنما :
محمود معصومي
توصيفگر ها :
پلي پروپيلن پيوندي با گليسيديل متاكريلات
تاريخ نمايه سازي :
1394/09/09
استاد داور :
احمد اسدي نژاد، احمدرضا شفيع زادگان
تاريخ ورود اطلاعات :
1396/10/05
رشته تحصيلي :
مهندسي شيمي
چكيده فارسي :
چكيده تهيه كامپوزيتهاي تشكيل شده از ميكروليفچههاي تقويت كنندهاي كه در محل شكل گرفتهاند روشي جديد و كارآمد براي بازيافت دو جز پليمري گرمانرم ميباشد كه دماي ذوب آن دو تفاوت زيادي با يكديگر دارند از ميان ماتريسهاي گرمانرم پليپروپيلن كه خواص مكانيكي باالتري نسبت به ساير پليالفينها دارد و از پرمصرفترين پليمرهاست توجه صنعتگران زيادي را به خود جلب نموده است پلي اتيلنترفتاالت نيزكه از پالستيكهاي مهندسي بوده و خواص مكانيكي خوبي دارد تقويت كننده مناسبي براي افزودن به يك ماتريس پليالفيني ميباشد با توجه به تفاوت زيادي كه در نقطه ذوب پليپروپيلن و پلي اتيلن ترفتاالت وجود دارد ميتوان كامپوزيتهاي تقويت شده با ميكروليفچههاي تشكيل شده در محل MFC را از اين دو پليمر پرمصرف تهيه نمود نانو ذرات رس به دليل مدول بسيار بااليي كه دارند پتانسيل زيادي براي باال بردن خواص مكانيكي كامپوزيتها دارند سازگاركننده نيز با سازوكارهاي كاهش تنش بين سطحي و افزايش چسبندگي ميان اجزا كامپوزيت ميتواند باعث بهبود خواص مكانيكي كامپوزيت نهايي گردد در اين تحقيق ابتدا داخل يك مخلوط كن داخلي دو نوع مستربچ از نانو ذرات رس اصالح شده از نوع C30B تهيه شد در مستربچ اول نانو ذرات رس به همراه سازگاركننده پليپروپيلن پيوندي با گليسيديل متاكريالت در دماي 181 به پليپروپيلن اضافه شدند درحاليكه در مستربچ دوم اين نانو ذرات بدون حضور هيچ سازگاركنندهاي و در دماي 152 به پلي اتيلن ترفتاالت افزوده گشتند سپس آلياژهاي نهايي با 52 درصد وزني پلي اتيلن ترفتاالت كه حاوي مقادير متفاوت 1 3 و 5 phr نانو رس بودند در حضور و عدم حضور سازگاركننده پليپروپيلن پيوندي با گليسيديل متاكريالت پس از خروج از يك اكسترودر تك مارپيچ به طور پيوسته با نسبتهاي كششي 3 5 و 8 كشيده شدند و در انتها توسط قالبگيري فشاري در دماي 191 كامپوزيت نهايي تهيه گرديد نتايج حاصل از آزمون كشش نشان داد كه مدول و استحكام نمونههاي حاوي مستربچ نوع اول به علت حضور سازگاركننده و بهبود چسبندگي در فصل مشترك دو فاز بيشتر از نمونههاي حاوي مستربچ نوع دوم ميباشد و با افزايش ميزان نانو ذرات C30B هم در حالت حضور سازگاركننده و هم بدون آن مدول كامپوزيتها افزايش مييابد با افزايش ميزان نانو ذرات رس استحكام كششي كامپوزيت ها ابتدا مقداري افزايش يافته و سپس به دليل افزايش نقصهاي درون كامپوزيت كاهش مييابد با توجه به تصاوير SEM كه از سطح شكست نمونهها گرفته شد افزايش نسبت كشش و كاهش ميزان نانو ذرات رس دو عاملي است كه باعث كاهش قطر ميكروليفچههاي تقويت كننده و افزايش نسبت ابعادي آنها ميشود با بررسي نتايج حاصل از آزمون ضربه مشاهده شد كه استحكام ضربه كامپوزيتها از پليپروپيلن خالص كمتر بود به علت افزودن سازگاركننده و باال رفتن چسبندگي ميان ماتريس و ميكروليفچهها سازوكار اصلي شكست كامپوزيت شكست ميكروليفچهها بود كه اين امر با تهيه تصاوير SEM از سطح شكست كامپوزيتها تاييد گرديد در اين تحقيق براي پيش بيني مدول كامپوزيتهاي تهيه شده نتايج تجربي با مقادير محاسبه شده از برخي مدلهاي ميكرومكانيك مقايسه شدند كه از ميان اين مدلها مدل پن بهترين پيشبيني را ارائه داد كلمات كليدي كامپوزيتهاي تقويت شده با ميكروليفچههاي تشكيل شده درمحل پليپروپيلن پلي اتيلنترفتاالت پليپروپيلن پيوندي با گليسيديل متاكريالت نانو ذرات رس
استاد راهنما :
محمود معصومي
استاد داور :
احمد اسدي نژاد، احمدرضا شفيع زادگان