شماره مدرك :
1144
شماره مدرك :
1149پ
شماره راهنما :
1204
پديد آورنده :
رخشان ، ژيلا
عنوان :

مدلسازي انتقال دارو از طريق سيستمهاي رهايش دارو همراه واكنش شيميائي و فرسايش پليمر در پوست

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد (مهدسي شيمي )
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان . دانشكده مهندسي شيمي
سال دفاع :
1378
صفحه شمار :
[الف ]، هفت ، 87 ص .: مصور، نمودار
يادداشت :
اساتيد كميته تخصصي : مهدي نعمت بخش ، احمد محب ,چكيده به فارسي و انگليسي
استاد راهنما :
سيد سعي-د نوري خراساني
توصيفگر ها :
مدلسازي / انتقال دارو / جرم / سيستم هاي رهايش / واكنش شيميائي / فرسايش پليمر / پوست / غشايي / ماتريس / متخلخل / محمل / كنترل شونده اسمزي / لي / گالركين /
دانشكده :
مهندسي شيمي
كد ايرانداك :
ID1204
چكيده فارسي :
رهايش دارو به عنوان يكي از روشهاي نوين انتقال دارو توجه محققان را به خود معطوف داشته است . از محاسن اينگونه سيستم ها خروج تدريجي دارو با سرعت ثابت مي باشد كه بالطبع از تعداد دفعات مصرف دارو و تاثيرات جانبي سوء به نحو قابل توجهي مي كاهد. در اين پروژه مدلسازي انتقال دارو از طريق سيستم هاي رهايش دارو همراه واكنش شيميائي و فرسايش پليمر، در پوست بررسي شده است و مدل رياضي براي پيش بيني سرعت رهايش دارو، موقعيت لايه متحرك نفوذي در سيستم در هر لحظه ارائه گرديده است . مدل ارائه شده با در نظر گرفتن تغييرات خطي و غيرخطي فرسايش ماتريس پليمري به صورت نيمه تحليلي و با استفاده از روش گالركين و لي حل شده است حاصل آن ارائه منحني هائي است كه وابستگي سرعت رهايش دارو، ميزان داروي رها شده ، موقعيت لايه متحرك نفوذي و زمان عملكرد سيستم را نشان مي دهد. نتايج نشان مي دهد كه سرعت رهايش دارو و ميزان داروي رها شده با افزايش نسبت ثابت سرعت واكنش به ضريب نفوذ و غلظت داروي اوليه افزايش مي يابد. همچنين زمان عملكرد سيستم با افزايش نسبت ثابت سرعت واكنش به ضريب نفوذ و غلظت اوليه دارو كاهش مي يابد. حل مدل ارائه شده به دو روش گالركين و لي نتايج مشابهي را نشان مي دهد.
استاد راهنما :
سيد سعي-د نوري خراساني
لينک به اين مدرک :

بازگشت