پديد آورنده :
شعباني، نسيم
عنوان :
اثرتغيير اقليم بر رويشگاه بالقوه گونه گون گزي در غرب استان اصفهان با استفاده از مدل هاي پراكنش گونه اي
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
محل تحصيل :
اصفهان: دانشگاه صنعتي اصفهان، دانشكده منابع طبيعي
صفحه شمار :
شانزده،[103]ص.: مصور،جدول،نمودار
يادداشت :
ص.ع.به فارسي و انگليسي
استاد راهنما :
مصطفي تركش اصفهاني
استاد مشاور :
سعيد سلطاني
توصيفگر ها :
تحليل عاملي آشيان اكولوژيك , حداكثر آنتروپي , رگرسيون غير پارامتريك مضربي , ژنتيك الگوريتم
استاد داور :
رضا جعفري، عليرضا سفيانيان
تاريخ ورود اطلاعات :
1395/08/16
دانشكده :
مهندسي منابع طبيعي
چكيده فارسي :
چكيده مدلسازي پيشبيني پراكنش گونههاي گياهي بر اساس ارتباط بين دادههاي حضور يك گونه و متغيرهاي محيطي تعريف ميشود امروزه در عرصه اكولوژي گياهي تهيه نقشههاي پيشبيني پراكنش گونهاي يا تيپهاي گياهي با توسعه روشهاي آماري و سيستمهاي اطالعات جغرافيايي مورد توجه قرار گرفته است به منظور مدلسازي رويشگاه بالقوه گونه گون گزي Astragalus adscendence و بررسي اثر تغيير اقليم بر رويشگاه اين گونه در استان اصفهان از چهار روش مدلسازي شامل حداكثر آنتروپي تحليل عاملي آشيان اكولوژيك ژنتيك الگوريتم رگرسيون غيرپارامتريك مضربي استفاده گرديد دادههاي رخداد گونه به وسيله روش طبقه بندي تصادفي با استفاده از بازديدهاي ميداني و سيستم اطالعات جغرافيايي شامل 36 مكان مرتعي به عنوان نقاط آموزشي تعيين گرديد همچنين 27 نقطه رخداد به صورت پيمايش زميني با استفاده از GPS در منطقه غرب استان اصفهان به عنوان نقاط ارزيابي در نظر گرفته شد 49 اليه محيطي شامل 9 متغير فيزيوگرافي 35 متغير اقليمي مشتق شده از درجه حرارت و بارندگي و 05 متغير خاك در فرآيند مدلسازي مورد استفاده قرار گرفتند با استفاده از چهار مدل پراكنش گونهاي حداكثر آنتروپي تحليل عاملي آشيان اكولوژيك ژنتيك الگوريتم رگرسيون غيرپارامتريك مضربي رابطه بين رخداد گونه و عوامل محيطي تعيين گرديد سپس اثر تغيير اقليم با استفاده از متغيرهاي اقليمي مدل گردش عمومي 3 HDCM تحت سناريو 2 A بر پراكنش جغرافيايي گونه گون گزي ارزيابي گرديد نتايج حاصل از چهار مدل نشان داد كه مؤثرترين متغير محيطي در پراكنش اين گونه متغير متوسط بارش ساالنه 05 Bio ميباشد كه در بين تمامي مدلها مشترك ميباشد مدل حداكثر آنتروپي به عنوان كارآمدترين مدل با شاخص 83 2 AUC و مدل ژنتيك الگوريتم به عنوان ضعيفترين مدل با شاخص 507 2 AUC تعيين گرديد گونه گون گزي با توجه به منحنيهاي عكس العمل گونه نسبت به متغيرهاي محيطي در محدوده ارتفاعي 2210 متر شيب 29 1 درجه متوسط بارش ساليانه 210 219 ميلي متر و متوسط دماي ساالنه كمتر از 25 درجه سانتي گراد از احتمال رخداد باالتري برخوردار است در بررسي رويشگاه اين گونه طي گذشت زمان در دو دوره 2920 و 2820 مشاهده شد كه حدود 33 درصد سطح مناسب اين رويشگاه طي زمان تحت اثر اقليم كاهش مييابد هر چهار مدل پراكنش گونهاي اين روند كاهش را تقريبا يكسان پيش بيني نمودند همچنين سطح مطلوب مشترك پيش بيني شده رويشگاه گون گزي بين چهار مدل در منطقه مورد مطالعه حدود 3 55 درصد 514 69705 كيلومتر مربع تعيين گرديد كلمات كليدي استان اصفهان تحليل عاملي آشيان اكولوژيك حداكثر آنتروپي رگرسيون غير پارامتريك مضربي ژنتيك الگوريتم گون گزي Astragalus adscendenc
چكيده انگليسي :
011 Effect of climate change on potential habitat of Astragalus adscendence in western Isfahan province using species distribution models Nassim shabani Shabani nassim@yahoo com Septambr 20 2016 Department of Natural Resources Isfahan University of Technology Isfahan 84156 83111 Iran Degree MSc Language PersianDr Mustafa Tarkesh m tarkesh@cc iut ac irAbstractThe modeling of predicting distribution of plant species basically defined on the correlation betweenpresence of a species and environmental variables Nowadays in the field of plant ecology mapping ofthe predictive distribution of species or vegetation types is taken into consideration by the developmentof statistical methods and geographical information systems In order to model potential habitats ofAstragalus adscendence species and the effect of climate changes on the habitat of this species in Isfahanprovince four modeling methodes were used which include maximum entropy ecological niche factoranalysis genetic algorithm non parametric multiple regression Species occurrence data by randomclassification method and by using field visits and GPS were determined as teaching points that include69 rangeland sites 70 Presence points considered for Earth navigation by using GPS in the West regionof the Isfahan province as evaluation point 34 environmental layers including three physiographicvariables 19 variables derived from temperature and rainfall and the 12 soil variables were used in themodeling process With four model species distribution maximum entropy ecological niche factoranalysis genetic algorithm non parametric multiple regression the correlation between speciesoccurrence and environmental factors were determined The effects of climate change on thegeographical distribution of Astragalus adscendence was evaluated by data HDCM3 general circulationmodels under A2 scenario The results of four models showed that the most effective environmentvariable in distribution of the species average annual rainfall is common among all the models Themaximum entropy model as the most efficient model with an index of AUC 0 98 and the geneticalgorithm model as the weakest model with index AUC 0 721 was determined According to thereaction curves Astragalus adscendence presence probable is higher in the altitude of more than 2500meters the slope of 30 5 degrees average annual precipitation is 250 350 mm and average annualtemperature of less than 10 C In examining the habitat of this species over time in both 2030 and 2080found that about 99 of suitable habitat is reduced over time under the effect of climat All four speciesdistribution models predict this decline almost identical Also The predicted joint optimal level ofadscendes habitat specified about 11 9 percent between the four models in the study area 12736 451 Keyword Astragalus adsendence Ecological Nich Factor Analysis Genetic Algorithm Isfahanprovaince Maximum Entropy Non Parametric Multiple Regrresion
استاد راهنما :
مصطفي تركش اصفهاني
استاد مشاور :
سعيد سلطاني
استاد داور :
رضا جعفري، عليرضا سفيانيان
