پديد آورنده :
رئيسي ، كيوان
عنوان :
طراحي پوششهاي حفاظتي براي كاهش اكسيداسيون فولادهاي كم آلياژ در دماهاي بالا
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد (خوردگي و حفاظت فلزات )
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان . دانشكده مواد
صفحه شمار :
[الف ]، ده ، 102، ]I[ص .: مصور، جدول ، شكل ، نمودار
يادداشت :
استاد مشاور : محمدعلي گلعذار,استاد داور : چنگيز دهقانيان ,چكيده به فارسي و انگليسي
استاد راهنما :
سيف اله نصرآبادي
توصيفگر ها :
پوششهاي حفاظتي / كاهش اكسيداسيون / فولادهاي كم آلياژ / دماهاي بالا / آناليز پوسته ها / واگنر / اكسيدهاي آهن / وستيت / مگنتيت / موليبدن / سيليسيم / آلومينيم / روبشي / اشعه ايكس / EDS/ فولادهاي آلياژي C/ BORAX/ ALCP/ BLCP/ CASS/
چكيده فارسي :
اكسيداسيون فولادهاي آلياژي در حين فرآيندهاي توليد، عمليات حرارتي و عمليات شكل دهي گرم موجب بروز مشكلاتي در صنعت مي شود. پوسته دار شدن و از دست رفتن شديد فولاد آلياژي بصورت اكسيد در عمليات فولادسازي و عمليات حرارتي ، فرو رفتن پوسته هاي سخت اكسيد در زمينه فولاد در حين عمليات شكل دهي گرم و در نتيجه نياز به ماشينكاري زيادتر محصولات جهت برطرف كردن عيوب ، ايجاد سايش در دستگاههاي شكل دهي گرم مانند غلتكهاي نورد، چكشهاي فورج و ... از معضلات حاصل از اكسيداسيون مي باشند. براي كاهش نرخ اكسيداسيون و كاهش خسارات ناشي از آن ، نياز به مطالعه رفتار اكسيداسيون اين فولادها در محيط كوره هاي پيشگرم مي باشد. كنترل اتمسفر كوره هاي پيشگرم و استفاده از پوششهاي مقاوم در برابر اكسيداسيون از راههاي كاهش نرخ اكسيداسيون است . از بين پوششهاي مقاوم در برابر اكسيداسيون ، پوششهاي دوغابي به خاطر ارزان بودن و سادگي در اعمال آنها بر روي شمش از همه مناسبترند. اين پوششها شامل مواد نسوز و يا مواد شيشه اي هستند كه بصورت دوغاب بر روي سطح شمش اعمال مي شوند. دوغاب مزبور پس از خشك شدن ايجاد يك پوشش همگن بر روي سطح شمش كرده و هنگامي كه شمش در دماهاي بالا واقع مي شود موجب كاهش سرعت اكسيداسيون آن مي شود. پوشش مزبور از نوع مانع مكانيكي نيست بلكه بصورت يك مانع نفوذي در حركت كاتيونها و آنيونها از پوسته اختلال ايجاد مي كند. در اين پروژه پس از بررسي رفتار اكسيداسيون چند فولاد آلياژي به منظور شناخت مكانيزمهاي اكسيداسيون آنها، تاثير چهار پوشش دوغابي بر روي يك فولاد آلياژي بررسي شد. در اين راستا منحني هاي كينيتيكي اكسيداسيون در سه دماي 700، 900 و C1100 بدست آمدند و سپس پوسته هاي حاصل از اكسيداسيون آنها مورد بررسي مورفولوژي و تجزيه هاي فازي و عنصري قرار گرفتند. نتايج نشان دادند كه پوششهاي حاوي فاز بوراكس تا دماي تقريبا C900 موثر مي باشند ولي در دماهاي بالاتر باعث افزايش سرعت اكسيداسيون مي شوند. دو پوشش ديگر كه شامل مواد آلوميناو شاموت در چسب سيليكات سديم بودند و به ALCPو CASSناميده شدند تا دماهاي C1100 نيز موثر شناخته شدند.
استاد راهنما :
سيف اله نصرآبادي