1186

1195پ

1234

كارشناسي ارشد (شناسايي و انتخاب مواد)

اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان . دانشكده مواد

1378

يازده ، 77، ]II[ص .: مصور، جدول ، شكل ، نمودار

استاد داور : حبيبي ,چكيده به فارسي و انگليسي

عباس نجفي زاده ، احمد منشي

مهندسي مواد

ID1234

هدف از اين تحقيق ، بررسي فرآيند توليد قالبهاي گچي متخلخل براي ريخته گري فلزات غيرآهني بود. مخلوطي از 80 درصد گچ و 20 درصد پودر تالك ، بعنوان تركيب پايه ماده قالب گيري در نظر گرفته شد. نسبت آب به گچ مناسب براي اين مخلوط برابر 1 انتخاب شد. با انجام يك روش ويژه هم زدن ، حبابهاي هوا وارد دوغاب شد و دانسيته آن كاهش داده شد. از دوغاب ساخته شده نمونه هاي استوانه اي استاندارد تهيه شد و مورد آزمايش استحكام و قابليت عبور گاز قرار گرفت . خشك كردن نمونه ها در دماي C180 تارسيدن به 40 درصد كاهش وزن انجام شد. با كاهش دانسيته ، قابليت عبور گاز نمونه ها بطور نمائي افزايش يافت و از طرف ديگر استحكام تر و خشك بطور نمائي كاهش يافتند. حالت بهينه ، دانسيته ، 3cm/ gr85/0 بود. براي رسيدن به اين دانسيته ، مرحله هوادهي به مدت 1 دقيقه انجام گرفت . با ريزتر كردن حبابهاي هوا، استحكام و قابليت عبور گاز، بطور همزمان افزايش پيدا مي كردند. زمان بهينه براي مرحله ريز كردن حبابها 1 دقيقه بود. افزودن پودر ميكروسيلييس به منظور افزايش هدايت حرارتي قالب ، تا 10 درصد وزني در گچ قابل انجام بود. اين ماده استحكام و قابليت عبور گاز را كاهش داد. افزودن الياف شيشه اي به منظور افزايش استحكام نمونه ها تا 5 درصد وزني دوغاب ، قابل انجام بود. اين ماده ، در اين محدوده ، استحكام را افزايش داد و بر قابليت عبور گاز، تاثيري نداشت . به منظور كاهش زمان گيرش نمونه ها، از محلول سولفات سديم استفاده شد. مقدار بهينه براي اين ماده gr/lit10 در دوغاب بود. افزودن بيش از اين مقدار، كاهش استحكام را در پي داشت .

عباس نجفي زاده ، احمد منشي