پديد آورنده :
حيدري، بهرام
عنوان :
تجزيه و تحليل داي آلل به منظور برآورد پارامترهاي ژنتيكي در گندم
مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد (اصلاح نباتات )
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان . دانشكده كشاورزي
صفحه شمار :
[الف ]، دوازده ، 130، ]II[ص .: مصور، جدول ، نمودار
يادداشت :
اساتيد مشاور: احمد ارزاني ، آقافخر ميرلوحي ,اساتيد داور: محمدعلي ادريس ، خورشيد رزمجو,چكيده به فارسي و انگليسي ,صفحه عنوان به فارسي و انگليسي
استاد راهنما :
عبدالمجيد رضايي ، علي محمد ميرمحمدي ميبدي
توصيفگر ها :
داي آلل / پارامترهاي ژنتيكي / گندم / به نژادي / واريانس / گريفينگ / جنيكز- هيمن / تركيب پذيري / توارث / هتروزيس / سنبلچه / محاسبات آماري، ژنتيكي / سنبله دهي / ارتفاع بوته / پنجه بارور/ پدانكل / عملكرد بيولوژيك بوته / همبستگي فنوتيپي / ژنتيكي / برگ پرچم /
چكيده فارسي :
به منظور برآورد قابليتهاي تركيب پذيري عمومي و خصوصي ، درصد هتروزيس و ساير پارامترهاي ژنتيكي مربوط به عملكرد، اجزاء عملكرد و برخي از خصوصيات ديگر 9 رقم گندم نان از تلاقي هاي داي آلل يك طرفه در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار استفاده گرديد. نتايج تجزيه واريانس حاكي از وجود تفاوت هاي معني دار بين ارقام براي كليه صفات به جز وزن دانه در سنبله اصلي و عرض برگ پرچم بود. تلاقي ها از نظر تمام صفات مورد مطالعه با يكديگر اختلاف ژنتيكي داشتند و هتروزيس معني داري را به جز براي تعداد پنجه بارور، طول دوره رشد و طول و عرض برگ پرچم بروز دادند. تفكيك ميانگين مربعات تلاقي ها به ميانگين هاي مربعات قابليت تركيب پذيري عمومي و خصوصي به روش 2 گريفينگ و مدل ثابت مبين وجود اختلاف بسيار معني دار بين ارقام از نظر قابليت تركيب پذيري عمومي براي تمام صفات و بين تلاقي ها از نظر قابليت تركيب پذيري خصوصي براي تمام صفات به جز تعداد سنبلچه در سنبل اصلي ، طول سنبله اصلي و عرض برگ پرچم بود. نسبت بالاي ميانگين مربعات GCAبه ميانگين مربعات SCAبراي تعداد دانه در سنبله اصلي ، وزن سنبله اصلي ، وزن هزار دانه ، تعداد سنبلچه در سنبله اصلي ، تعداد روز تا سنبله دهي ، طول سنبله اصلي و عرض برگ پرچم حاكي از اهميت بسيار زياد اثر افزايشي ژنها در بروز اين صفات بود. براي بقيه صفات سهم واريانس غيرافزايشي ژنها در كنترل ژنتيكي بيشتر بود. برآوردهاي اثر GCAوالدها نشان داد كه ارقام الوند و روشن براي عملكرد دانه در بوته ، الوند براي تعداد دانه در سنبله اصلي و وزن سنبله اصلي ، الوند و الموت براي وزن هزار دانه و روشن براي تعداد پنجه بارور بهترين تركيب پذيرهاي عمومي بودند، لذا استفاده از آنها براي بهبود ژنتيكي صفات مذكور منجر به افزايش بازده انتخاب خواهد شد..
استاد راهنما :
عبدالمجيد رضايي ، علي محمد ميرمحمدي ميبدي