چكيده فارسي :
هنگامي كه نور يك ستاره چشمه پس زمينه از پشت يك جسم پرجرم پيش زمبنه عبور مي كند،مسير نور به سمت مركز ثقل خم مي شود،كه به آن همگرايي گرانشي مي گويند.در يك رويداد همگرايي گرانشي، دويا چند تصوير تشكيل مي شود كه شكل آنها نسبت به خود ستاره چشمه تغيير مي كند. درمقياس كهكشاني وهنگامي كه عدسي يك جسم پرجرم و نقطه اي است،فاصله بين تصاوير بسيار كم است تا بتوان آن هارا به صورت مجزا مشاهده نمود.دراين حالت ناظر همه تصاوير را باهم دريافت مي كند. درنتيجه يك افزايش موقتي در روشنايي ستاره چشمه رخ مي دهد،كه به آن ريزهمگرايي گرانشي گوييم.برخي رويداد هاي ريزهمگرايي گرانشي در زمان بسيار كمي ،كمتر از دو روز،اتفاق مي افتند؛كه به آن ها رويداد ريزهمگرايي گرانشي كوتاه مقياس گوييم. اين رويداد ها (در يك روش تبهگن) مي توانند توسط يك سياره فراخورشيدي، يا عدسي نزديك(به ناظر)،يا با سرعت زياد عدسي نسبت به ستاره چشمه ايجاد شوند.در اين پايان نامه، ما احتمال ديگري را براي توليد رويدادهاي ريزهمگرايي گرانشي كوتاه مقياس مطالعه مي كنيم؛ كوتوله هاي قهوه اي پرسرعت.كوتوله هاي قهوه اي اجرامي با جرم كمتر از0.08 جرم خورشيد هستند.در هسته آن ها واكنش هاي هسته اي(هيدوژن سوزي) رخ نمي دهد.مرز مشخصي ميان جرم سياره ها وكوتوله هاي قهوه اي وجود ندارد. در اين پايان نامه، ابتدا بررسي مي كنيم كه چه كسري از رويداد هاي ريزهمگرايي گرانشي كوتاه مقياس را مي توان توسط كوتوله هاي قهواه اي توليد كرود.سپس با استفاده از بايگاني داده گايا،تلاش مي كنيم توزيع مناسبي براي سرعت پراكندگي اين اجرام پيداكنيم. طبق محاسبات انجام شده در اين پژوهش، ميانگين اندازه ي سرعت پراكندگي آن ها بايد در حدود 145 كيلومتر بر ثانيه باشد كه از سرعت پراكندگي ستاره هاي رشته اصلي بيشتر است.از اين رو كوتوله هاي قهوه اي پرسرعت، كانديد مناسبي براي ايجاد رويداد هاي ريزهمگرايي گرانشي كوتاه مقياس هستند.
چكيده انگليسي :
When the light of a background source star passes behind a massive and foreground object, the light trajectory is bent toward the center of gravity, which is called the gravitational lensing. In a lensing event, two or more distorted images are formed. In the Galactic scale and when the lens is a massive and point-like object, the distance between images is too small to be resolved. In that case, the observer receives the light of all images and as a result a temporary enhancement in the stellar brightness, the so-called gravitational microlensing. Some microlensing events have very short duration, less than 2 days, the so-called short-duration microlensing events. These events (in a degenerate way) can be formed by either an exoplanet, or very close microlens object (to the observer) or high proper-motion for the lens with respect to the source star. In this thesis, we study another possibility for making these short-duration microlensing events which is speedy brown dwarfs. Brown dwarfs are objects with masses less than 0.08 solar mass. These objects can not have (Hydrogen-burning) nuclear reaction in their core. There is no tight limit between planets and brown dwarfs. In this thesis, we first study what fraction of short duration microlensing events can be produced by brown dwarfs. Then, using the Gaia data archive, we try to find a suitable distribution for the dispersion velocity of these objects. We notice that the mean value for their dispersion velocity should be 145 km/s which is higher than that for main-sequence stars. Hence, speedy brown dwarfs are a suitable candidate for generating short-duration microlensing events
