توصيفگر ها :
شهرشيراز , مدلسازي , آلودگيصوتي , كاربرياراضي , رگرسيون گامبهگام , يادگيري ماشين , يادگيري جمعي
چكيده فارسي :
آلودگي صوتي در چند دهه اخير، به دلايلي مانند توسعه مناطق شهري، افزايش جمعيت، افزايش تراكم ساختمانها، توسعه صنايع و كارگاهها و الگوي ناسازگار استقرار كاربريها، به يك مسئله فراگير جهاني تبديل شدهاست كه داراي آثار فيزيولوژيك و رواني مختلفي در طولاني مدت بوده و مطالعهي آن به علت دارا بودن منابع انتشار و عوامل كاهنده و افزاينده مختلف در محيط شهري، ضرورت دارد. اين مطالعه با هدف ارزيابي و مدلسازي آلودگيصوتي 5 منطقه از كلانشهر شيراز كه باندهاي ترافيكي شهر بوده و اماكن تاريخي، تفريحي و طبيعي متعددي در آن قرار دارد؛ انجام شد. براي اين منظور 78 ايستگاه نمونهبرداري با استفاده از روش نمونهگيري تصادفي طبقهبندي شده، انتخاب و در آن اندازهگيري ميزان صوت انجام شد. براي مدلسازي آلودگي صوتي نيز از رويكرد مقايسهاي 3 مدل ماشين بردار پشتيبان با تابع هسته پايه شعاعي، رگرسيون خطي كاربري اراضي با الگوريتم انتخاب متغير گامبهگام و مدل انباشت (از روشهاي يادگيري جمعي) كه تركيبي از مدلهاي مذكور با مدل جنگل تصادفي بود؛ استفاده گرديد. براي تهيه نقشه پهنهبندي آلودگي صوتي شهر نيز از نقشه تراز صوت پيشبيني شده مدل ماشين بردار پشتيبان با پارامترهاي تنظيم شده استفاده گرديد و تراز صوت به 4 طبقه فاقد آلودگي صوتي، بحراني درجه يك، دو و سه تقسيم شد و مساحت هر طبقه محاسبه گرديد. اين كار براي هر يك از 5 منطقه تكرار شد تا آلودگي صوتي ساير مناطق نيز ارزيابي گردد. نتايج نشان داد كه مدل ماشين بردار پشتيبان با پارامترهاي تنظيمشده، بهترين عملكرد را نسبت به ساير مدلها داشته و خطاي تعميم پايينتري دارد (adjust R2= 0.905, CV-RMSE = 2.24). در تمامي مدلها با وجود عملكرد متفاوتي كه داشتند؛ شبكه حملونقل به واسطه متغيرهاي حجم ترافيك و سرعت متوسط، بيشترين نقش را در افزايش سطوح سروصدا داشت و در ميان ساير معابر، معابر شرياني درجه 2، بيشترين اثر را در افزايش سروصدا در منطقه مورد مطالعه داشت و پوشش گياهي، بيشترين نقش را در كاهش سطوح سروصدا داشت. نتايج نهايي اين مطالعه نشان داد كه 7/63 درصد از مساحت منطقه مطالعاتي، داراي آلودگي صوتي ميباشد. بنابراين ارائه راهكارهايي مانند مكانيابي صحيح كاربريها، استفاده از پوششگياهي متراكم و متنوع، انتقال ترمينالهاي بين شهري به حاشيه شهر و رويكرد تلفيقي در مديريت سروصدا، جهت كنترل و كاهش ميزان آلودگي صوتي در شهر شيراز بايد در اولويت مديريت و حفاظت از محيطزيست شهري قرار گيرد.
چكيده انگليسي :
In recent decades, noise pollution due to urban development, population growth, increasing density of buildings, industrialization and inconsistent land-uses, becoming global issue with different physiological and psychological effects in the long time, so it is necessary to study it due to its emission sources and various increasing and decreasing factors in the urban environment. This study aims to evaluate and model the noise pollution of five districts of Shiraz city that are the cityʹs traffic lines and have several historical, recreational and natural sites. Measuring noise level was performed in 78 sampling points, which have been selected by stratified random sampling method. To model noise pollution, 3 comparative approaches, support vector machine with rbf kernel, linear regression of land use with step-by-step variable selection algorithm and accumulation model (group learning), which is a combination of the mentioned above models with the random forest model, were used. To prepare the noise pollution zoning map of the city, the predicted noise level map of the support vector machine model with adjusted parameters was used and the noise level to 4 classes without noise pollution first degree critical, Two and three were divided and the area of each class was calculated.the results showed that the support vector machine model has the best performance compared to others and has a lower generalization error (adjust R2 = 0.905, CV-RMSE = 2.24). In all models, despite their different performance in predicting noise levels; the transportation network, due to traffic volume and average speed, had the greatest role in increasing noise levels and among other pathways, secondary urban passages had the greatest effect on increasing noise in the study area and vegetation had the greatest effect on the noise level reduction. Finally, it was found that 63.7% of the study area has noise pollution. therefore defferent methods for noise pollution reduction such as suitable land-use allocation, use of dense and varied plants for green space vegetation, move of intercity passenger terminal to outskirts of the city and integrated approach to noise management, should be given priority in urban planning and urban environment protection.