شماره مدرك :
16979
شماره راهنما :
15052
پديد آورنده :
عيدي، ساناز
عنوان :

توزيع و منشاء فلزات سنگين در رسوبات عمقي سواحل شرقي استان هرمزگان

مقطع تحصيلي :
كارشناسي ارشد
گرايش تحصيلي :
آلودگي هاي محيط زيست
محل تحصيل :
اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان
سال دفاع :
1400
صفحه شمار :
پنج، 76ص. :مصور (رنگي)، جدول، نمودار
استاد راهنما :
محمد نعمتي ورنوسفادراني، حسين مرادي
توصيفگر ها :
خليج فارس , فلزات سنگين , مغزه هاي رسوبي , سيريك , تياب
استاد داور :
محسن سليماني، علي لطفي
تاريخ ورود اطلاعات :
1400/10/19
كتابنامه :
كتابنامه
رشته تحصيلي :
منابع طبيعي
دانشكده :
مهندسي منابع طبيعي
تاريخ ويرايش اطلاعات :
1400/10/20
كد ايرانداك :
2799382
چكيده فارسي :
آلودگي اكوسيستم‌هاي دريايي به فلزات سنگين يكي از مشكلات مهم محيط زيست است. خليج فارس به دليل ويژگي‌هاي اكولوژيك خاص خود، محدوديت‌هاي جغرافيايي و همچنين فعاليت‌هاي گوناگون انساني در دريا و ساحل همواره تحت تأثير منابع آلاينده گوناگون به‌خصوص عناصر سنگين قرار دارد. اكثر مطالعات در زمينه پايش آلودگي فلزات سنگين در خليج فارس محدود به رسوبات سطحي مي‌باشد، در حالي‌كه رسوبات عمقي به عنوان ابزار ارزشمندي براي تعيين اثر فعاليت‌هاي انساني و طبيعي در محيط رسوب‌گذاري شناخته شده‌اند. در اين مطالعه به منظور تعيين روند تغييرات غلظت و بار آلودگي فلزات سنگين و تعيين منشأ آن‌ها، نمونه برداري از رسوبات عمقي سواحل استان هرمزگان (تراز عمق 20 متر) در دو ايستگاه سيريك و تياب انجام شد. پارامترهاي فيزيكي و شيميايي (درصد رطوبت، چگالي خشك، چگالي خام، ماده آلي، pH، هدايت الكتريكي، پتانسيل اكسايش و كاهش و اندازه ذرات) در لايه‌هاي مختلف دو مغزه رسوبي سيريك (45 سانتي‌متر) و تياب (60 سانتي‌متر) اندازه‌گيري شد. در نهايت غلظت فلزات سنگين شامل نيكل، مس، روي، واناديوم، آرسنيك، آهن، آلومينيوم، كروم، كبالت، مس و منگنز در 23 نمونه از مغزه سيريك و 20 نمونه از مغزه تياب با دستگاه ICP-OES اندازه‌گيري شد. ميانگين تغييرات غلظت فلزات سنگين نيكل، سرب، روي، واناديوم، آرسنيك، كروم، كبالت، مس، منگنز، آهن و آلومينيوم در مغزه سيريك به ترتيب 20/98، 46/8، 17/51، 46/41، 60/2، 48/73، 83/13، 85/24، 13/469، 65/29945 و 78/19360 ميلي‌گرم بر كيلوگرم و در مغزه تياب به ترتيب 08/116، 78/7، 10/45، 48/54، 15/3، 75/96، 45/15، 88/27، 25/451، 36075 و 28115 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به دست آمد. نتايج به دست آمده نشان داد كه ميانگين غلظت همه فلزات سنگين به جز فلز نيكل، در هر دو مغزه رسوبي سيريك و تياب كمتر از استاندارد بوده و عدم آلودگي را نشان دادند اما ميانگين نيكل از هر دو حد استاندارد كيفيت رسوب كانادا و آمريكا بيشتر بود. نتايج محاسبه فاكتور غني شدگي و زمين انباشت در هر دو مغزه نشان داد از بين فلزات مورد مطالعه تنها فلز نيكل داراي آلودگي اندكي است و بقيه فلزات آلودگي نشان ندادند. تعيين سن نسبي از تطبيق لايه‌هاي دو مغزه رسوبي براساس روش روي هم‌گذاري و در ادامه تطبيق تغييرات غلظت فلزات در هر دو مغزه رسوبي با شاخص‌هاي خشك‌سالي هواشناسي و هيدرولوژيك (براساس آمار دو ايستگاه هواشناسي ميناب و ايستگاه هيدرومتري رودخانه ميناب) انجام گرفت. بررسي روند تغييرات زماني بار آلودگي فلزات مورد مطالعه و مقايسه با شاخص‌هاي خشك‌سالي هواشناسي و هيدرولوژيك اثر مستقيم دوره‌هاي ترسالي شديد را بر افزايش بار آلودگي فلزات سنگين در رسوبات مغزه سيريك نشان داد. تعيين منشأ با استفاده از آزمون مؤلفه‌هاي اصلي، منشأ اكثر فلزات را مشترك و طبيعي نشان داد و با توجه به ارتباط آنها با دوره‌هاي ترسالي در حوضه آبريز سديج، منشأ طبيعي احتمالا ناشي از فرسايش بالادست حوضه آبريز است.
چكيده انگليسي :
Heavy metal contamination of marine ecosystems is one of the important environmental problems. The Persian Gulf with its unique ecological features, geographical constraints as well as various human activities at sea and its coastal area always is under pressure by various sources of contamination, especially by heavy metals. Most studies related to the monitoring of heavy metals in the Persian Gulf are limited only to surface sediments, while core sediments are recognized as a valuable tool for determining the effect of human and natural activities throughout history. In this study, two sediments cores from near coast areas (20 m depth) were collected at Sirik (45 cm) and Tiab (60 cm) stations of the Hormozgan Province to determine the trends and the source of the heavy metal contamination. Physicochemical parameters such as moisture, dry density, bulk density, organic matter, pH, EC, Eh, and particle size were measured in different layers of both core sediments. The concentration of heavy metals including nickel, copper, zinc, vanadium, arsenic, iron, aluminum, chromium, cobalt, copper, and manganese were measured by inductively coupled plasma–optical emission spectrometry (ICP-OES) for Sirik (23 samples) and Tiab (20 samples). The average concentrations of heavy metals including nickel, lead, zinc, vanadium, arsenic, chromium, cobalt, copper, manganese, iron, and aluminum for the Sirik station were 98.20, 8.46, 51.17, 41.46, 2.60, 73.48, 13.83, 24.85, 469.13, 29945.65, and 19360.78 mg kg-1and for Tiab were 116.08, 7.78, 45.10, 54.48, 3.15, 96.75, 15.45, 27.88, 451.25, 36075, and 28115 mg kg-1, respectively. The results showed that the average concentration of all heavy metals are within standard limits at both stations and indicated no pollution signal; except nickel, which is higher than the limit of Sediment Quality Guidelines of Canada and the US EPA. The results of obtained enrichment factor (EF) and geo-accumulation index (Igeo) values for both stations showed that only nickel, among all heavy metals, has a low degree of contamination. The relative sedimentation rate of the two cores was determined based on the wiggle-matching method, comparison between changes in metal concentration in both core samples, and meteorological and hydrological drought indices (based on Minab Meteorological Station, and Minab River Hydrometric Station). This comparison showed that the severe wet periods have a direct effect on the increase of heavy metal contamination in the Sirik core sediment sample. Determination of the source of heavy metals by principal component analysis (PCA) indicated that the source of most metals is similar and might be a natural source. The natural source was probably related to the upstream erosion because of the direct effect of wet periods in the Sedij basin.
استاد راهنما :
محمد نعمتي ورنوسفادراني، حسين مرادي
استاد داور :
محسن سليماني، علي لطفي
لينک به اين مدرک :

بازگشت