17257

1868 دكتري

دكتري

علوم دامي

اصفهان : دانشگاه صنعتي اصفهان

1400

دوازده ، [100]ص.: مصور ، شكل ، جدول

ابراهيم قاسمي، مسعود عليخاني

محمود نصراللهي

فرزاد هاشمزاده ،مهدي دهقان بنادكي، علي اسدي الموتي

1400/11/23

كتابنامه

كشاورزي

مهندسي كشاورزي

1400/11/23

2808798

هدف از آزماش نخست، تعيين اثر سطح نشاسته غذايي در جيره¬هاي با انرژي يكسان بر عملكرد گاوهاي يك¬بار و چندبار زايش بود و در آزمايش دوم اثر افزودن پوست انار (منبع آنتي اكسيدانت) و روغن ماهي كلسيمي (منبع امگا-3) بر گاوهاي حساس به سطح بالاي نشاسته بررسي شد. بدين منظور در آزمايش اول، شمار 40 راس گاو شيري شامل20 گاو يك بار زايش و 20 گاو چندبار زايش(شكم زايش 4/0± 2/2) در قالب يك آزمايش فاكتوريل 2× 2 به دو سطح نشاسته (بالا و پايين) در دو گروه از گاوها (يك بار و چندبار زايش) اختصاص يافتند. افزايش سطح نشاسته باعث كاهش انتخاب-گري عليه ذرات بلند (19 و 8 ميلي متر) در جيره¬ها گرديد. مصرف ماده خشك، توليد پروتئين، لاكتوز شير و نسبت پروپيونات در جيره پرنشاسته نسبت به كم نشاسته افزايش و نسبت استات به پروپيونات كاهش يافت. تغذيه جيره پرنشاسته منجر به كاهش نسبت چربي به پروتئين شير، گوارش¬پذيري ماده خشك و الياف شوينده خنثي شد و باعث افزايش غلظت آسپارتات آمينوترانسفراز پلاسما گرديد. گاوهاي چند بار زايش نسبت به يك بار زايش مصرف ماده مغذي بيشتر، طول وعده نشخوار طولاني¬تر و وزن بدن بالاتري داشتند اما ظرفيت آنتي اكسيداني، اسيد چرب غيراستريفته خون و pH مدفوع در آنها كمتر بود. گاوهاي چند بار زايش توليد چربي، پروتئين و توليد شير تصحيح شده بر اساس چربي بالاتري داشتند. يك بر همكنش بين سطح نشاسته و شكم زايش روي راندمان و تغيير چربي پشت وجود داشت به گونه¬اي كه راندمان گاوهاي يك زايش در تيمار كم نشاسته نسبت به پرنشاسته بيشتر بود و همچنين گاوهاي يك بار زايش تغيير چربي پشت بيشتري در جيره كم نشاسته داشتند. از اينرو كاهش نشاسته ممكن است در گاوهاي يك بار زايش نسبت به چندبار زايش مؤثرتر باشد. درآزمايش دوم، تيمار يك بار زايش با سطح نشاسته بالا را براي بررسي عوامل كنترل التهاب و شرايط آنتي اكسيداني مورد آزمايش قرار داديم به گونه¬اي كه 12 گاو يك بار زايش در يك طرح مربع لاتين در قالب آزمايش فاكتوريل 2 × 2 مورد استفاده قرار گرفتند. تغذيه روغن ماهي كلسيمي باعث افزايش توليد شيرخام، پروتئين شير و بازده توليد شير خام وكاهش چربي شير شد. همچنين گوارش پذيري ماده خشك، ماده آلي، عصاره اتري، غلظت كلسترول خون و pH مدفوع پايينتر اما نسبت پروپيونات براي گاوهاي تغذيه شده با تغذيه چربي پالم نسبت به روغن ماهي كلسيمي بالاتر بود. مكمل كردن پوست انار باعث كاهش نسبت مولار پروپيونات، ايزوبوتيرات، والرات، درصد پروتئين، لاكتوز شير، بازده شير، افزايش ماده خشك مصرفي و نسبت استات به پروپيونات شد. تغذيه پوست انار باعث كاهش گوارش پذيري ماده آلي و الياف شوينده خنثي گرديد و همچنين باعث افزايش گوارش پذيري عصاره اتري، غلظت آسپارتات آمينوترانسفراز، ظرفيت كل آنتي اكسيدانت و كل پروتئين شد. سهم بندي انرژي در تيمار چربي پالم بدون پوست انار به سمت توليد شير بود. همچنين در تيمار چربي پالم با پوست انار و در تيمار چربي كلسيمي بدون پوست انار انرژي به سمت افزايش وزن بدن بود. در هر دو تيمار چربي روغن ماهي و چربي پالم با مصرف پوست انار باعث بهبود ظرفيت آنتي اكسيداني و مصرف خوراك شد.

Two experiments were conducted to investigate the effects of dietary starch, pomegranate peel as anti-oxidative source and calcium salts of fish oil on dairy cows. In the first experiment the effects of dietary starch supplementation on cows receiving same energy level investigated. In the second study, the supplementation of pomegranate meal as an antioxidant and calcium oil fish as omega-3 on cows with high sensitivity to high starch level investigated. Total of 20 multiparous cows (2.2± 0.4 lactation) and 20 perimiparous cows were grouped according to their starch level (low and high) and parity (one and two and more lactation). Cows with higher level of dietary starch had lower (P<0.05) priority for larger particles of 8 and 19 millimeters. Dry matter intake, production of protein, lactose and propionate to lactate proportion decreased in cows received (P<0.05) higher starch level compared to lower starch diets. The results showed that feeding high starch diet decreased (P<0.05) fat to protein ratio, DM and NDF digestibility and increased aspartate aminotransferase (AST) compared to low starch diet. Multiparous dairy cows had higher DMI, longer rumination time and body weight, while antioxidant capacity, non-esterified fatty acids (NEFA) and fecal acidity was lower. The multiparous cows had higher (P<0.05) fat and protein production and fat corrected milk (FCM) (P<0.05). The efficiency and back fat affected by interaction of starch level and parity, so that efficiency of perimiparous cows received low starch diet, as well as back fat change was higher in comparison to high starch cows. In the second study, total of 12 perimiparous cows were allocated to 2*2 factorial design. The second experiment showed that calcium oil fish increased (P<0.05) milk yield, protein and milk efficiency but decreased milk fat to another group. Feeding calcium oil fish increased (P<0.05) DM, OM and ether extract digestibility and plasma cholesterol and fecal acidity compared to the palm group, while propionate ratio was lower for this cows. The pomegranate supplementation decreased molar proportion of propionate, iso-butyrate, valleric acid, acetate to propionate ratio, as well as percentage of protein, lactose and milk efficiency. Cows fed pomegranate had lower (P<0.05) OM and NDF digestibility but higher ether extract digestibility, as well as AST, total protein and antioxidant capacity than those the others. It was concluded that energy partitioning was prone to milk production for cows received pomegranate free palm diet, while in diets supplemented with palm and pomegranate and pomegranate free calcium fat prone to body weight gain. It seems that supplementation of oil fat with pomegranate decreased negative effect of rumen fermentation and digestibility that palm fat source.

ابراهيم قاسمي، مسعود عليخاني

محمود نصراللهي

فرزاد هاشمزاده ،مهدي دهقان بنادكي، علي اسدي الموتي